motorcycle | minsung

"Burası boş oturabilirsin."

Her zaman gitmekten nefret ettiğim okula yine gidiyordum. Babam geçenki gibi geç gelmemem için beni tehtid etmesiyle yine evden çıktım.

Günümüzde birçok kişi evi okuldan kaçmak için veya okulu evden kaçmak için kullanırdı. Bana sorarsanız ben direk yok olmayı tercih ederdim.

Ne huzurlu bi okulum ne huzurlu bir evim vardı. Genel olarak zorbalarim çıkışta beni döver dövdükleri için eve geç gider ve babamdan azar yerdim. Tabii bu bazen sadece küçük bir azarla kalmıyodu.

Sonunda düşüncelerimden dalmış okula varmıştım. Bu sene son senem olduğu için herşeyi bosverip birde derslerimle ilgilenmem gerekiyordu.

Ve evet sabahların şaşmaz dersi matematik vardı ilk ders. Doğrudan sırama yani cam tarafı üçüncü sıraya geçtim.

Sonunda öğlen olmuştu. Adımlarımı kafeteryaya çevirdim her ne kadar rahat vermeyeceklerini bilsemde...

"O Han Jisung!"

"Efendim Doyun?"

"Git banada yemek al ibne!"

"Oh...tamam"

Laf dalaşına giremem veya ters cevap veremem bu olayları daha kötü yapıyor susun

Öyle böyle derken çıkış oldu. Zorbalara yakalanmamak için okuldan hemen çıkmıştım. Ve ev yoluna doğru yürüyordum. Hava mavinin koyu tonlarına geçmişti.

Çantamdan çekilmemle duraksadım. Yere düşmüştüm önüme dönmemle Doyun ve arkadaşları vardı. Dayak yiyicektim ama babam sabah eve erken dönmemi söylemişti. Kaçmam gerekiyordu. Ayağa kalkıp arkama döneceğim sıra beklediğim gibi az kişi olmadıklarını gördüm.

Tam sayamadım ama 7-8 kişi vardı. Hepsi bildiğiniz üzere okulun "serseri" diyebilinicek tipte birileriydi.

Tamam anlaşıldı bugün güzel bi dayak yiyicektim kaçışı yoktu. Yardımda isteyemezdim burası işlek bir yer değildi.

Güzelce dayağımı yemiş yerde yatıyordum. Kalkacak halim gram yoktu ama evede geç kalmamam gerekiyordu. Telefonumun kırık ekranından saate baktığımda eve 45dakika geç kaldığımı farkettim. Yürüyerek gidersem baya geç kalırdım bu yüzden okulun yanındaki durağa yürüdüm. Çok uzak değildi. 5dakikami aldı. Şimdi otobüs bekliyordum.

Sonunda otobüs geldiğinde otobüse bindim. Otobüste birkaç yer vardı fakat herkes benim üzerimin kanlı olduğunu gördüğünde yanı boşta olsa bir eşyasını koyuyordu. Otobüs ilerlemeye başladı ayakta duramıyordum. Hem otobüs haraket ettiği için hemde ayakta olacak gücüm yoktu. Tam düşecekken biri bileğinden tuttu.

M"Burası boş oturabilirsin" diyerek yanını gösterdi

.
.
.
.
.
.
İlk bolummmm
Cok heyecanliyim içime sindi umarım begenirsinizz çok opuyoruummnn🥺💗💗