Wojownicy ,, Miłość Nakrapianego Ucha"

Rozdział 9

Nakrapiane Ucho gdy zauważyła, że wszyscy śpią wysunęła się spod Hiacyntowego Szeptu.

- Już idziesz? - zapytała szeptem siostra. Jej oczy lśniły smutkiem przez ledwo przebijane przez bluszcz światło księżyca.

- Tak...

Wysunęła się z legowiska i poszła do legowiska uczniów. Powoli budziła swoje kocięta, każde osobno. Kiedy wszystkie już nie spały dała im znak ogonem by poszły za nią.

- Dlaczego nas budzisz - ziewnęła Ćmia Łapa.

- Jutro mamy ocenę! Musimy się wyspać! - szepnął Dębowa Łapa.

- Idziemy na wycieczkę. Już nie wrócimy do klanu. Zanim zadacie jakiekolwiek pytanie, chcę powiedzieć, że odpowiem na nie dopiero kiedy wyjdziemy z obozu a teraz poczekajcie tu chwilę idę po Czarną Łapę.

Podbiegła cicho do legowiska medyków. Weszła do niego.

- Tak Nakrapiane Ucho? Czegoś potrzebujesz? - Fiołkowe Niebo usłyszała poruszające się pod nakrapianą kotką pędy bluszczu.

- Ja tu tylko do Czarnej Łapy - miałknęła a smoliście czarny kocur podniósł głowę.

- To ja idę do spiżarni - medyczka zostawiła ich samych.

- Czego? - spytał uczeń.

- Chciałabym spytać czy chciałbyś przenieść się w inne miejsce.

- Gdzie?

- Nie powiem, ale twoje rodzeństwo i ja tam idziemy.

- Przykro mi, ale nie idę z wami. Rola medyka jest bardzo ważna, muszę służyć wiernie klanowi.

- Dobrze, przynajmniej spotkamy się na zgromadzeniu - polizała go w ucho. O dziwo tym razem syn nie odsunął się.

- Czarna Łapa idzie? - zapytała Łasicza Łapa.

- Nie, on zostaje, a teraz idziemy!

Cała szóstka wyskoczyła z obozu i udali się w stronę drogi grzmotu. Nakrapiane Ucho obawiała się, że uczniom może się nie spodobać ich nowy dom.

- To teraz powiesz nam gdzie idziemy? - spytała Śnieżna Łapa już normalnym głosem.

- Do waszego nowego domu. Do waszego nowego ojca. Do Klanu Wzgórz.

- Co?! Dlaczego?! - pisnęła śnieżnobiała - co z Malwiową Skórą?

- Przykro mi, będziesz mogła go zobaczyć na zgromadzeniach. Opowiem wam jak to się stało - zaczęła od tego gdy Jastrzębi Sen został zastępcą, o tym jak urodzili się oni, jak spotkała Złotą Gwiazdę, o kłótni i zakończyła o tym jak przywódca zaproponował jej dołączenie do klanu. - Złota Gwiazda jest bardzo kochany i będzie o wiele lepszym ojcem od Jastrzębiego Sna - polizała pocieszająco swoją małą kopię siebie. - Obiecuję wam to.

- Nakrapiane Ucho! Przyprowadziłaś kociaki! Czyli idziesz ze mną? - przy drodze grzmotu siedział złoty kocur.

- Tak.

- Wspaniale! Na razie dziś będziecie spali u mnie w legowisku, a jutro rano opowiem o was klanowi. Chodźcie! - zawołał i przysunął się do Nakrapianego Ucha. Oba koty zaczęła iść w szybkim tempie.

Po drodze uczniowie zadawali najróżniejsze pytania do przywódcy. Wszystkie kociaki zdawały się polubić kocura, zwłaszcza Dębowa Łapa, który podziwiał jego umiejętności walki. Śnieżna Łapa też lubiła przybranego ojca i te pytania odtrąciły myśli o jej mentorze. Łasicza Łapa... ona nie była zadowolona, mimo tego co zrobił Jastrzębi Sen nadal go kochała bardziej, ponieważ to on jednak jest jej biologicznym ojcem.