-იქნებ ჯობს დაისვენო?-ლეო მომიჯდა გვერდით
-არა იყოს,გუშინ ხო დავისვენე-გავხედე
-ლეა აშკარაა რო არ ხარ კარგად-ხელი ხელზე დამადო
-ნუ გიკვირს,იცი ვისი წყალობითაც-გამეცინა
-იქნებ დაელაპარაკო?იქნებ არაა მისი შვილი
-ნუ იცავ გთხოვ,აფერისტი მარიონეტია!თვეები ველოდებოდი შენც კარგად იცი და ჩემს ბიძაშვილთან ერთად დამადგა თავზე-ცრემლები მოვიწმინდე
-ვიცი,მომიყვა ყველაფერი-რეანიმაციისკენ გააყოლა თვალი
-ექიმო როგორ არის?
-შედეგი რომ გითხრათ კარგი აქვსთქო მოგატყებთ მაგრამ ორგანიზმი ძალიან კარგი აქვს ეგუება ვფიქრობ მალე პალატაში გადავიყვანთ-ოდნავ გაიღიმა და გვერდი აგვიარა
-ოჰ ღმერთო!-გამეღიმა და ლეოს გადავეხვიე
-ჰო გითხარი!-გაიღიმა
-ინგა ახვლედიანი!სად არის?-ნამტირალევი ქალის ხმა ექოსავით გაისმის მესამე სართულზე
-ჯერ-ჯერობით რეამინაციაშია ქალბატონო
-ოჰ ჩემო ინგა!ოჰჰჰ-ამოიტირა ეკამ
-ეს მაკაა!მარიამის დედა-ეკას გავხედე და მისკენ გავიქეცი-ეკა დეიდა!-ხმამაღლა ვთქვი და გადავეხვიე
-შვილო!ჩემო ლამაზო გოგო!-ნამტირალევი ხმით გაიღიმა და ამათვალიერა
-როგორ მომენატრე!-გავიღიმე და ცრემლები მოვწმინდე
-მეც ძალიან მომენატრეთ!ინგას ამბავი მარიმ მითხრა,უი ლეო შვილო-თავზე ხელი გადაუსვა და გაუღიმა
-მარ..-თვალებში დამიბნელდა და ლეოს ჩავეჭიდე
-ლეა!ლეა კარგად ხარ?-ბუნდოვნად ვეხდავდი ორივეს
-ლეა!ჯანდაბა,ექიმიიი!-ლეომ ხმამაღლა დაიძახა,არაფერი მახსოვდა მის მერე ერთი წელზე ხელის მოხვევა მახსოვს და ვსიო გავითიშე
-როგორ არის?!-ანერვიულებულმა ლეომ იკითხა
-დასუსტებულია ორგანიზმი ბატონო ლეო,გადასხმა დავუყენეთ,ვფიქრობ მალე ორივე კარგად იქნება-გაიღიმა კაცმა
-მოიცადეთ,ვინ ორივე?!-გაკვირვებული ეკას გახედა
-არ იცოდით?!-გაეცინა კაცს-თქვენი გოგო ორსულადაა,უკვე მეორე თვეში გადავიდა
-ამის დედაც-გაიღიმა ლეომ
-დეიდას სიხარულიიიი!-გაიღიმა ეკამ
-ბიძა ვხდები!-გახარებული პალატაში შევიდა და დივანზე დაჯდა
-ხელი ასე რატო მტკივა?-დაიბუზღუნა გოგონამ
-კათედერი გიდგას-გაუღიმა ლეომ
-დედა?როგორ არის?-იკითხა გოგონამ
-პალატაშია!-გაუღიმა ეკამ
-შენ იცოდი?!-წამოჯდა ლეო
-რა ვიცოდი?!-გაკვირვებული იკითხა გოგონამ
-ორსულად რომ იყავი-გაუღიმა ეკამ,გოგონამ ფერი დაკარგა
-რა?რა ბავშვი?!-წამოჯდა
-დაწყნარდი ლეა!ორითვის ორსული ხარ!-ფეხებთან მიუჯდა ლეო და გაუღიმა
-არა!შეუძლებელია!მე ეს არ მინდოდა-გოგონამ თმაში შეიცურა ხელი-მე არ მინდა ბავშვი!-მუცელზე დაიხედა
-ასე ნუ ამბობ ლეა შენი შვილია-ეკამ ზურგზე დაადო ხელი
-არა!არმინდა გესმით?!ა რ მ ი ნ დ ა -გაგიჟებული წამოხტა გოგონა
-ლეა რას აკეთებ გონს მოდი!-მაჯაში ჩაავლო ხელი ლეომ
-არმინდა მისი შვილი!-ამოიგმინა გოგონამ და ჩაიკეცა
-მარტო მისი არარის!შენი შვილიცააა-დაუყვირა ლეომ
-რა ჯანდაბა ხდება?!-პალატაში შემოვარდა კიტა
-არაფერი-ცრემლები მოიწმინდა ლეამ დ ნელა წამოდგა
-კიტა ის..-ლეო თქმას აპირებდა
-შეუძლოდ გავხდი-ლოგინზე დაჯდა
-ლეო ექიმს დაუძახე-შეხედა ბიჭს
-არა!უნდა იცოდეს რა ხდება!არ გაქვს უფლება დაუმალო-ხმამაღლა უთხრა გოგონას
-რა უნდა მითხრა ლეა?-გაკვირვებული უყურებდა და-ძმას
-ორსულად ვარ-ფანჯრისკენ გაიხედა,ბიჭს გაეღიმა და გოგოსთან ჩაიმუხლა
-ჩვენ შვილი გვეყოლება?!-გაიღიმა და ლეოს ახედა
-არა,არმინდა მე ბავშვი-ღიმილი შეახმა სახეზე ბიჭს
-რ..რასქვია არ გინდა ლეა?-წამოდგა და გვერდით მიუჯდა,ლეომ და ეკამ მარტო დატოვეს წყვილი და კარი მოხურეს
-არმინდა ბავშვი გესმის?!-ხმამაღლა უთხრა გოგონამ-ეს ბავშვი არ დაიბადება!-მუცელზე ხელი დაიდო
-რა სისულელეს ამბობ გოგო!-წამოენთო ბიჭი-ამას არ იზავ!გაიხსენე ის დრო!გაიხსენე ის სიტყვები რაც იმ ღამეს მითხარი!
-არმინდააა!მინდა შენგან შორს ვიყოო!არმინდა შენი შვილი,არმინდა მიყვარდე არმინდა რამე მაკავშირებდეს შენთან-გოგონამ თმაში შეიცურა ხელები და უკან გადაწია თავი
-გინდა თუ არა ასე იქნება!ახლა თუ ამ ბავშვს რამე მოუვა,შენი ბრალი იქნება!გაიგე?!ეგოისტი ხარ მხოლოდ შენ თავზე ფიქრობ!როდესმე გიკითხავს რომელიმეს რა გვინდოდა?!შენ არ ხარ ლეა,არ ხარ ჩემი ლეა,არ გიკითხავს ჩემთვის თუ რა ძნელია ელოლიავო გოგოს რომელიც არ გიყვარს და უყურო ქალს რომელიც გიყვარს და გიძულებს!შენ არ გესმის ჩემი!და ახლა მეუბნები შენი შვილი არ მინდაო,ჯერ ეს ერთი ჩემი არა!ჩვენი!და მეორე ამას ვერ გაექცევი,თუ ბავშვს რამე მოუვა ამ ცოდვას ვერ მოიშორებ ლეა ახვლედიანო-გაცეცხლებული ბიჭის ხმა ყველას ესმოდა,ლეო ძლივს ითმენდა რომ არ შესულიყო მაგრამ რა ექნა?ამხელა ცოდვას ვერ აიკიდებდა მისი და!
-ეს ბავშვი არ გაჩნდება!-კბილებში გამოსცრა გოგონამ და წამოდგა
-ლეა!გონს მოდი!-გაცეცხლებული მარიამი შევარდა ოთახში
-შენ აქ რაგინდა?-ლეო შევიდა
-ეკამ მითხრა ყველაფერი!-გოგონას გახედა
-რა უფლებით ლაპარაკობ ამას?!შენ არიყავი ის გოგო რო ამბობდი შვილი რო მეყოლება გოგოს სესილია ხოლო ბიჭს ლევანი მინდა დავარქვაო?!-ამ სიტყვებზე კიტას ცრემლები წამოუვიდა და ოთახიდან გავიდა,ლეო გაყვა და აწყნარებდა
-ვამბობდი-ცივი ხმით იძახდა გოგო
-მერე?!რა ადამიანი იქნები თუ შენს შვილს მოკლავ?!
-არ ვიქნები!-ლოყაზე წვა იგრძნო,მარიმმა ხელი გაარტყა
-მარიამ!-ბიჭებმა თავი ვერ შეიკავეს
-გონს მოდი! არარის ეს თამაში ლეა არაა-გოგონა ჩამოჯდა
-ვიცი-ტირილი დაიწყო გოგონამ და ჩაიკეცა
-მერე?ბავშვის მოკვლა გამოსავალი გგონია?!-გულში ჩაიკრა გოგონამ
-არმინდა მარტო ვერ გავზრდი..-ამოიგმინა გოგონამ
-ბავშვის დასჯა არაა აუცილებელი ლეა,ცხელგულზე იღებ გადაწყვეტილებას..-ლეო ჩაიმუხლა და თავი ააწევინა
-ვიცი-ცრემლები მოიწმინდა გოგონამ და ლეოს გადაეხვია
-ჰორმონების ბრალია!-გაეცინა კარში მდგომ ქალს
-ხო ეკადეიდა მართალია!-გაუღიმა ლეომ
-კარგი,ბავშვს არაფერი დაუშავებია მართალია,ნერვებმა მიმტყუვნა უბრალოდ გადავიღალე!თორე როგორ არმინდა შვილი-გამეღიმა და მუცელზე ხელი დავიდე
ყველაფრის მერე დრო სწრაფად გადიოდა,უკვე ნოემბერი დადგა, აცივდა,მიხაროდა რო ერთ თვეში შვილს დავიჭერდი ხელში,მარტო გავზრდი მერე რა?!რაში მჭირდება მარიონეტი?პატარას ყველაფერი ვუყიდეთ მე და დედამ,ლოგინი,ტანსაცმელი,სოსკა და ა.შ ძალიან ვხალისობდი მაგრამ მოძრავი ბავშვია ალბათ ბიჭია ვინიცის ან გოგო და დედასავით სწრაფი...
——————————————-
ესეც ახალი თავი,ვფიქრობ მალე დავამთავრებ მაგრამ არამგონია ამ გოგოს ტანჯვით დამთავრდეს!🧸
YOU ARE READING
წყვდიადის გვირილა
Romanceკიტა დათიაშვილი,ბიჭი რომელიც ვერ იაზრებს ცხოვრების არსს.მისთვის ყველაფერი სულერთია,სანამ იურისტ გოგონას ლეა ახვლედიანს შეხვდება.მათი ქიმია დიდ ატომურ ბომბად იქცევა,როცა ნელ-ნელა მათი ბნელი საიდუმლოებები ამოტივტივდება ფსკერზე.
