Keyifli okumalar.💐
Kucağımdaki Ferzan'ı ağlamaya başlayınca annesine geri verdim. Neredeyse 1 aylık olacaktı.
"Al annesi. Bu yine ağlamaya başladı."
En iyi bebek başkasının bebeğiydi net. Gelip seviyorsun ağlayınca,acıkınca annesine geri veriyorsun.
Ferzan'ı annesine verip odadan çıktım. Tüm gün evdeydik ve benim canım çok sıkılıyordu.
Çalışmak istiyordum,para kazanmak ve burdan gitmek. Ama Zeynel buna izin vermiyordu. Düğünde takılan her şeyini ve mehir verdiğim arabayı da alır gidersin diyordu. Peki ne zaman gidecektim?
İtiraf etmek gerekirse şu 3 ayda buraya ve insanlara çok alışmıştım. Beni sorgusuz sualsiz çok güzel benimsemişlerdi.
Bir yıl demiştim Zeynel'e. Bir yıl dolunca gidecektim. Belki yine nereye olduğunu bilmediğim bir şehire,belki annemin yanına.
Merdivenin başında öylece durup düşündüğümü fark edince hareketlendim. Belki biraz da Hivda'yla oturabilirdim.
Odasının kapısını tıklattım. Gel dediğini duyunca içeri girdim. Bana içtenlikle gülümsedi.
"Gel yenge. Nasılsın?"
Gösterdiği yere otururken bir taraftan da iyi olduğumu söyleyip onun hâlini sordum. Heyecanlı gibi bir hâli vardı.
"Yenge hamileyim sanırım. Reglim gecikti." Pat diye söyleyince şaşırdım.
"Ya cidden mi? Ama öyle geciktim demekle olmuyor Hivda. Hadi test alalım. Sonra Adar seni hastaneye götürür."
Başıyla onayladı beni. Odama dönüp çantamı aldım.
Birlikte dışarı çıktığımızda şoförlerden birinden araba anahtarı istedim.
İlk gördüğümde bu adamları özel koruma sanmıştım ama konaktaki her kişinin özel birer şoförleri olduklarını öğrenmiştim.
"Biz götürelim yenge."
"Yok yok biz gideriz."
Zar zor Şeyma İstanbul'dan ehliyetimi ve birkaç eşyamı gönderebilmişti.
Adam gönlü el vermese de yine de bir anahtarı verdi. Verdiği araba güzeldi. Kimsenin değilse benim olabilirdi. Arkası dönük adama seslendim.
"Baksana bi."
Döndü ve koşar adım yanıma geldi.
"Kusura bakma adını bilmiyorum."
"Yakup yenge."
"Yakup kimin bu araba?"
"Senin yenge. Ağam yeni aldı."
Genişçe gülümsedim. Benimdi demek. Çok beğenmiştim ve başkasına ait olsa üzülürdüm. Zeynel'e bana da aynısından al diyemezdim sonuçta.
"Ben özel şoför istemiyorum tamam mı Yakup? Anahtarı da ben de kalsın."
Beni başıyla onayladı. Araba kullanmayı çok seviyordum. Hatta öyle ki şoför koltuğuna geçince Hivda'nın varlığını bile unutmuşum.
Eczaneden testi alıp dönmüştük. Şimdiyse sonucunu bekliyorduk.
"Ay kaç saatte çıkıyor ki bu sonuç?"
"En fazla 5 dakikaymış yenge duydun ya."
Henüz 2 dakikası vardı yani.
"Bi bak belki olmuştur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARDİN'E GELİN
Ficción General(...)Yaşlı adam sakalındaki elini çekip parmağı ile beni gösterdi. "Kim bu hanım kız?" O an sanki oradaki herkes bana bakmaya başladı ya da ben öyle hissettim. Bir anda bir kadın ağlamaya başladı. Ne olduğunu anlayamamıştım. "Keyan ağa yoksa üstüme...
