The Protectors

Chapter 42: Against Them

Chapter 42: Against Them

"All fears, washed off.

All doubts, gone.

All wishes, granted.

A promise, fulfilled."

—

Malakas ang pagpalo ng Guardian ng hawak na espada sa sahig. Nabaling ang atensyon ng mga tao sa kanya.

Pinanturo niya sa akin ang espadang hawak. "Ang tao sa harapan niyo ang dahilan ng lahat ng paghihirap at sakit na dinadanas natin."

The Guardian flinched. His wings came out, and like his eyes, shades of black are painted on it. Ni hindi na ako sigurado kung alin duon ang Black Feather niya.

I'm sure now that it's not humans nor a Guardian that's in front of me. Like machines under control, their focus locked to me. I could feel their rage taking over them. Their feet took multiple steps closer towards me.

Pag-atras na lang ang nagawa ko.

Saglit na nabaling ang mata ko sa isang taong nakaupo sa patong na mga kahon sa gilid. Hindi siya katulad ng iba na wala sa tamang katinuan. Malapad ang ngiti niya. At habang tumatagal na nakatingin ako sa kanya, mas lalong sumisidhi ang galit na nararamdaman ko.

Parang lahat ng poot na inipon ko, ngayon ko lang naramdaman ulit.

It's Wrath.

"Bakit umaatras ka? Hindi ikaw ang may kasalanan. Ipagtanggol ang sarili mo."

Mabilis akong tumingin sa kanan kung saan narinig ang nagsalita pero wala akong katabi. Wala na rin si Wrath sa pwesto niya kani-kanina lang.

"Mas malakas ka sa kanila. Lumaban ka."

Bumaling ako sa kaliwa kung saan muling may bumulong na boses. Wala pa rin.

"Laban."

"Ano ba'ng ginawa mong mali?"

"Wala silang dahilan na saktan ka."

The words kept on repeating like a ruined cassette. Salit-salit ang bulong sa tenga ko. Nanunuot ang ideya ng sinasabi sa isip ko.

"Seeker...."

Nasa harapan ko na si Wrath. Malapad ang ngiti niya.

Pilit kong sinalubong ang ngiting iyon.

Parang tinatambol ang dibdib ko. Hindi ko alam kung saan nanggaling ang galit na nararamdaman ko. Kinuyom ko ang kamao ko.

"It won't work on me."

Wrath smirked. Inikot niya ang tingin sa paligid. "Your love is here. He's hiding. I can feel his and the sword's energy."

Michael.

Pinilit kong kumalma pero nakahalata si Wrath sa pagbabago ng reaksyon ko. Tumawa siya.

"Is that hope you're feeling?" tanong niya. "Let's lose it shall we?"

He took two steps back. He pressed his hands together and leveled it to his chest. He closed his eyes. "If I find your mate first, I'm gonna kill him."

Hindi ako nakasagot. Mabilis ang pangyayari. Sa isang iglap, nakapaglabas na si Wrath ng espada at nakadepensa sa estrangherong umatake sa kanya.

Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Itim na baluti ang suot niya gaya ng kwento ng mga taong nakakita sa kanya. May kahabaan ang buhok niya. Nakalabas ang puting pakpak. Hawak niya ang isang espada na higit ang laki sa armas ng kalaban.