Sweethearts

Nick...

Nick vroeg zich af wat er gaande was. Na een poosje nadenken en alles nog eens even op een rijtje gezet te hebben kreeg hij het door dat Emmy een foto van de knuffel en de zoen had gemaakt en vast naar Amber doorgestuurd had of zo. Daarom zei Amber dat over Emmy. Hij moest het weer goed maken met Amber maar na dat moment wist hij niet of Amber wel nog met hem zou willen spreken.

Ook daarover moest hij even nadenken. Hij besloot om bij Amber te gaan en toch eens te proberen met haar te spreken. Hij ging de trappen af naar de garage en deed de poort open. Hij pakte zijn fiets en deed de poort weer toe en ging er razend snel vandoor na 10 minuten was hij daar. Hij parkeerde zijn fiets en ging aanbellen. Hij wachtte een tijdje maar niemand kwam open doen. Hij dacht dat ze vast alleen thuis was en dat ze even niet de deur wou open doen. Hij dacht even na en daarna pakte hij een vijftal steentjes van de grond. Hij gooide er zo één naar een raam en deed dit tot ze op waren, nog steeds geen beweging. Het was muizenstil in de straat. Hij ging teleurgesteld weer naar zijn fiets en fietste ervan door toen er plots een ambulance voor zijn neus voorbij reed. Het had grote haast. Er was vast een accident gebeurt dacht hij zeker. Hij ging verder en dacht de hele tijd aan Amber die hij nog steeds niet gesproken had. Na tien minuten kwam hij thuis. Hij deed de garage open en parkeerde zijn fiets er in. Hij ging naar boven en keek nog even naar de tv om zijn gedachtes te verzetten.

Het weekend ging voorbij en hij was gisteren en eergisteren nog eens een kijkje gaan nemen bij Ambers huis maar nee... nog altijd niks. Het leek alsof ze verdwenen was van de aardbol.

Het was maandag ochtend en Nick ging natuurlijk alleen met de fiets naar school omdat Amber niet was gekomen. Ze was vast nog altijd boos. Eenmaal aan de fietsenstalling parkeerde hij z'n fiets en keek even rond of Amber haar fiets er was want hij had een briefje geschreven met daarop de volgende tekst:

Hey Amber
Over vrijdag, die knuffel met Emmy
dat was een truc. Ik ben niet op haar ik ben op jou.
Ik hoop dat je me het vergeeft en ik hoop je ook nog eens te zien.
Nick

Hij leesde het nog even na en zocht dan naar Ambers fiets die hij niet vond. Zou ze misschien ziek zijn dacht hij. Opeens kwamen er een paar hogere jaars op hem af. Ze pakte en leesde het. Nick probeerde het weer terug te pakken omdat dat persoonlijk was. Hij kon er niet bij en gaf diegene die aan het lezen was een mot op z'n gezicht. Hij stond boos weer op en deed hetzelfde bij Nick. Opeens zag een leerkracht het en beveelde om te stoppen. De leerkracht gaf nog even een lange preek over dat dat verboden is en dat ze hun eigenlijk straf moest geven. De grote jongens gingen ervan door en ik dus ook. Eén van de jongens had zijn briefje nog. Hij stresste en beetje want die jongen ging hem vast lezen. Met een blauw oog ging hij naar de speelplaats. Iedereen staarde hem aan. De bel ging en ging naar zijn klas. Hij had het echt zitten eerst Amber en nu het gevecht dat verpeste zijn hele dag...