Sweethearts

Briefje???

Nick schiet wakker, met een hoofd vol zweet en een korte ademhaling. Hij bleef even muisstil staan en beweegde niet door de angst van de nachtmerrie. Hij bleef er de hele nacht aan denken en kon dus niet meer slapen. Hij wreef het zweet dat op zijn voorhoofd zat af en legde zich op zijn rug met zijn gezicht naar het plafon. Hij wou op dat moment Amber echt nog eens zien maar niemand mocht haar deze week nog bezoeken omdat ze zo gezegd in onderzoek zit. Zei hij stil op een irritante toon.

Hij draaide zijn hoofd een beetje en keek naar zijn wekker. Het was al 5 uur in de ochtend. Hij besefte plots dat het weer school was. Hij kon echt niet wachten tot de herfstvakantie die er binnen 2 maanden zat aan te komen. Hij dacht opnieuw weer aan Amber en de nachtmerrie. Maar al snel werd het ochtend en ging hij uit zijn bed. Hij deed nog even de gordijnen open zodat het licht z'n kamer kon binnen dringen. Moe ging hij de trap af. Hij had ondertussen zijn kleren al aan gedaan. Hij ging richting de tafel en pakte het brood en het beleg. Hij maakte twee boterhammen en at ze daarna direct op.

Na het ontbijt ging hij naar zijn fiets die in de garage zat en ging ervan door. Hij reed wel 10 minuutjes voor hij aan de fietsenstalling was aangekomen. Eenmaal daar parkeerde hij zijn fiets en ging naar de speelplaats. Het blauwe oog was inmiddels weggetrokken en het deed geen pijn niet meer. Hij ging naar Ruben die aan een bankje zat en vraagde eerst voor de notities te geven. Ruben pakte ze en zei daarna direct iets tegen Nick.

"Amber is al een tijdje niet naar school geweest. Gaat het goed met haar?"

"Euhh... Nou.. Het is zo dat ze... in het ziekenhuis ligt", zei Nick stotterend.

"ECHT!!" Zei Ruben geschokt.

"Wat heeft ze?" Zei hij onmiddelijk daarna.

"Ze is aangereden door een auto toen ze aan het fietsen was".

"Wie heeft haar aangereden?"

"Ik weet niet"

"Weet er iemand dit eigenlijk wel?"

"Wat".

"Dat ze aangereden is, slimpy".

"Nee denk het niet".

De bel onderbrak ons gesprek en we moesten naar de rij gaan. De dag ging trager voorbij dan anders. Nick dacht de hele tijd aan Amber en kon z'n gedachtes niet verzetten. Dat liet hem ook denken aan zijn zusje dat al een paar dagen geleden thuis is gekomen maar dit was toch net even iets erger. Als de schooldag gedaan was kwam Lyn naar Nick toe.

"Heb jij noch iets gehoord van Amber?"vroeg Lynn aan hem.

"Euhh... Nee".

Nick besefte ineens dat dat als een roddel in de school ging doorgegeven worden. Hij wist van Ruben dat hij dit als een geheim zou bewaren maar hij wist niet wat Lyn er mee zou doen.

"Ok", antwoordde Lyn.

Lyn ging weg en Nick ging naar de fietsenstalling. Hij ging naar zijn fiets en merkte opeens op dat er een briefje aan vast zat. Hij pakte het en leesde het in zijn hoofd voor.

Hey

Deze avond om zeven uur.
Aan de 'zeven harten' rivier.
Zie je daar!

Het was een anoniem briefje dus hij wist niet van wie het was. Maar hij dacht het misschien toch eens te doen want de nieuwsgierigheid overwon in zijn gedachtes. Want het kon misschien belangrijk zijn maar het kon ook een grap zijn. Toen hij die oorzaak in zichzelf zei, begon hij te twijfelen...