Rainy Day/Chanmin

★³

Bu sefer rahatça yatağımdan kalktım,artık alarmımı değiştirmiştim ve her gün 100 vol ile uyanmıyordum.Sabah saatin kaç olduğuna bakacakken Jisung'tan bir mesaj gördüm.

Sincap

Seung bugün okula gelmeyeceğim
Midem bulanıyor

Seungmin(Siz)

Kime verip ne zaman
hamile kaldın amk oha

Sincap

Görüldü

Yazıyor...

Çevrimdışı

Çevrimiçi

Seungmin(Siz)

Hangisini yazacağını karıştırdı heralde
KWNDĞOEHDEHI

Sincap

Minho askim

Seungmin(Siz)

Tamam hadi ben gidiyorum
(Görüldü)

Lan bari kalp falan at amk
(🖕🏿)

Serefsiz
(Görüldü)

Sırıtarak telefonu kapattım sonradan aklıma Yeonjun'ların bana sataşabileceği yönü geldi ve gülüşüm düştü.Sıkkın bir şekilde çantama cüzdanımı ve bir kaç defter atıp evden çıktım.Yüzüm yerde,otobüs durağına yürüyordum.Aynı zamanda otobüste çok kişi olmaması için dua ediyordum.Kalabalık ortamlar beni daraltıyordu.

Otobüs durağına geldikten 4 dakika sonra otobüs geldi.Çok kişi yoktu.Biraz olsun rahatlamıştım.Kahretsin ki herkes bir anda doluşmaya başladı.Her duraktan genellikle 1-2 kişi alıyorduk.Her duraktan 10 kişi binmeye başlayınca nefes alamamaya başladım,içim daralmaya başladı.Bu durumumdan dolayı tüm gözlerin benim üstümde olması daha da ürkütücüydü.Sonra biri gelip bana sıkıca sarıldı ve yüzümü göğsüne yaslayıp yüzümü sakladı.Ağlamam biraz olsun geçmişti.Sakinleştikten sonra başımı kaldırıp yüzüne baktığımda karşımda Chan duruyordu.

"Chan..Burada ne arıyorsun?"

"Bu otobüsle ara sıra okula gidiyorum,bugüne birlikte düşmemiz denk gelmiş.Şuan bu önemli değil,iyi misin?"

"Evet,teşekkür ederim."

Bana gülümsemişti.Sıcak teni daha da içimi rahatlatıyordu.O gülümserken nefesini yüzümde hissetmem ile yüzlerimizin ne kadar yakın olduğunu farkettim ve hemen geri çekildim.

"Ben,özür dilerim yani farketmemiştim.."

"Neye özür diliyorsun Seung?"

O an herşeyi boşverdim ve eğik başımı kaldırıp bana gülümseyerek 'Seung' demesini izledim.İsmim hiç bu kadar güzel gelmemişti kulağıma,o söyledikten sonra.

"Ha şey,yüzümü sana fazla yakınlaştırmışı-"

"Rahatsız olmadım Seungmin,huzur veriyorsun insana."

Gözlerim bir an kocaman açıldı.İltifat mıydı bu? Eğer iltifatsa,güzel hissettiriyor.

"Ne?"

Şaşkınlıkla sorarken o ise sadece gülüyordu.Bir durağa durmamız ile farketmeden ona dokunduğum elimi farkettim ve hemen geri çektim.Hala samimi bir şekilde gülerek ayaklandı.

"İnmem gerek Seungmin,belki okula gelirim önemli bir işim var ama büyük ihtimal gelirim,görüşürüz."

"Tamam Chan,Görüşürüz."

Onun otobüsten inmesiyle boşlukta hissettim ve üşümeye başladım.Önümde kalan 5 dakikalık yolu,etrafımda doluşan insanlara bakmamaya çalışarak geçirdim.
Okula geldiğimde ilk ben otobüsten indim ve sınıfıma yürümeye başladım.Sınıfa geldiğimde çoktan ders başlamıştı.

"Hassiktir"

Tüm gözler yine üzerimdeydi.Geç kalmaktan bu yüzden nefret ederdim.Kapı açıldığında bana bakan gözlere umursamadan koşarak sırama geçtim.Daha sonra geri dönüp hocaya özür diledim.

"Hocam,ben g-geç kaldığım için öz-özür dilerim"

Hoca kafasıyla onayladıktan sonra elimin titrediğini hissettim.Başım dönüyordu.Kekelediğim için bana gülenleri de sayarsak,hiç iyi değildim.Bir anda yere yığıldım.

-

Yine revirdeydim.Bıktım şuranın havasından.Uyandığımda yine doktor geldi ve ateşime baktı.

"Ah,Seungmin.Çok görüşeceğiz sanırım."

"Öyle olacak."

Doktor beye karşı kendimi bir nebze yakın hissediyordum.Çünkü her panik atağımda bayılır ve o doktorun yanında açardım gözlerimi.Oda kendini bana yakın hissederdi.O anın yorgunluğuyla kendimi uykunun kollarına bıraktım.

-

Okula geldiğimde revirde onunla karşılaştım.Yine bayılmış sanırım.Doktor ortalıkta yoktu.Her zamanki yatağında uyuyordu.Çok güzel uyuyordu.O an yüzünün her zerresini ezberlemek istedim.Çok kusursuzdu yüzü.Çok kusursuz yaratılmıştı.Kim buna kıyabilirdi ki? Bedenini uykunun kollarına bırakmıştı.Benim kollarım varken..

-

Dikkatli bakarsanız Chan sanırım asik.

Oy vermeyi unutmayın★