ისევ ისე ვარ თითქოს განადგურებული, მაგრამ თითქოს? არა მართლა ძალიან მიჭირს აღარ მინდა რომ ვიყო აქ ან თუმდაც ახლა ცოცხალი, მინდა ამ ადამიანებისგან ძალიან ძალიან შორს ვიყო...
ჩემთვის ფიქრებში ვიყავი გართული როცა კარზე დააკაკუნეს, კარი გაიღო და იუნგი შემოვიდა.
- ცუდად ხომ არ ხარ?
- ეგ კითხვა მგონი ცოტა არასწორ ადგილას დასვი
- ალბათ
- რამე გინდოდა?
- ხვალ მინდა სადღაც წავიდეთ.
- და სად?
- სურპრიზია
- იუნგი..
- არ მთხოვო არ გეტყვი
- აუ
- გინდა ვილაპარაკოთ?
- რაზე?
- რაც გჭირს იმაზე
- შენი აზრით ადვილია ამის თქმა?
- მაგრამ შეგიძლია ცადო.
- მე ბევრჯერ ვცადე ყველა უშედეგოდ დამთავრდა. ყველას მივეცი შანსი რომ ჩემს ცხოვრებაში ყოფილიყო მაგრამ ისინი წავიდნენ და ორმაგად მატკინეს გული! მინდოდა ერთ ვინმეს მაინც ვყვარებოდი მაგრამ მე...
- შეიძლება მათ არ უყვარხარ მაგრამ მე ძალიან ძალიან მიყვარხარ!
- კარგი რა იუნგი ორი თვე და სიყვარული?
- რატომაც არა! შენ ისეთი ადამიანი ხარ როგორ არ უნდა შემიყვარდე?
- იუნგი...
- არ მინდოდა ასე მეთქვა მაგრამ გამოვასწორებ!
- რას?
- ჩემის სიყვარულს, არე არ უნდა მეთქვა შენთვის.
- მაგრამ ისიც საკმარისია რომ აღიარე.
-და შენ?
- მე მიყვარხარ თუ არა?
- ხო
- იცი ნელ ნელა მიყვარდები.
- ოოოო ეს მიღწევაა.
თქვა და მთელი სახე დამიკოცნა ის ახლა ძალიან საყვარელია და კი მე ის შემიყვარდა მაგრამ რატომ არ ვაღიარებ? არ მიყვარს ამის აღიარება, მიყვარს მაგრამ ვერ აღვწერ როგორ ასეთი ვარ კიმ შ/ს!
***
მეორე დილას იუნგი შემოვიდა ოთახში და მითხრა რომ უნდა წავსულიყავით სადღაც, ვიცოდი რომ სიყვარული უნდა აეხსნა მაგრამ მინდოდა ერთქვა მაგრამ არ მეუბნებოდა.
კარგი რაც არის არის ვიცი რომ ის ჩემი ღმერთია და ვიცი რომ ყოველთვის დამიცავს რაც არ უნდა მოხდეს რადგან მას ვუყვარვარ და მეც ძალიან ძალიან მიყვარს.
ESTÁS LEYENDO
Dangerous Person | MIN YOONGY (დასრულებულია)
Fanfic🔞🔞🔞💦💦💦😈😈😈 ბევრი ასეთი მომენტები იქნება ამიტომ წაიკითხეთ 🔞💦😈
