OBSESSED COMMANDER • TAEKOOK ✓

tanıtım

Haiii yine bir povumun daha fice dönüşmüş haliyle karşınızdayım :') Kemerlerinizi sıkı bağlayın, sizinle güzel bir yolculuğa çıkıyoruz! 

Buraya fice başladığınız tarihi alabilirim! Xx

Bu fic yaş farkı+cinsellik içerecektir. Rahatsız olanlar hiç başlamadan sayfadan çıkabilir!!!

Bu arada yapay zekayla OBSESSED COMMANDER'e özel ai editleri hazırlayan aslanovaa17 'ye çok teşekkür ediyorum mwah! Xx

+++++

Eğitim bittiği için herkes komutanın emri ile esas duruştan ayrılıp sıra halinde içeriye geçerken yağmur çiselemeye başladı.

Diğerleri gibi komutana asker selamı verdikten sonra peşlerinden gitmek üzere arkamı döndüğüm sırada, Komutan Kim Taehyung'un sesini duydum.

"Er Jeon Jungkook!" İsmimin söylenmesiyle gözlerimi devirme isteğimi bastırıp hızlı bir şekilde komutana doğru dönüp rahat pozisyonu aldım.

"Buyrun komutanım." Sol ayağımı bir adım genişliğinde yana doğru atıp zemine sağlam bir şekilde basarken, eller bel boşluğuma denk getirecek şekilde arkada tuttum. Sol elimle altta kalan sağ bileğimi yakaladım.

"Hazır ol!" diye bağırdığında, gür sesi kulaklarımda aksetti.

Bacaklarım aralık dururken, sol ayağımı sağ ayağımın yanına sertçe çekerek birleştirdim ve arkamdaki ellerimi çözerek kalçamın iki yanında tutarken duruşumu dikleştirdim. Omuzlarımı ve başımı dimdik tutarken, gözlerimi doğruca karşıya, ona çevirdim.

"Asker Jeon Jungkook, bugünün eğitimindeki performansını yetersiz buldum! Asla odaklanamadın, hareketlere hep geç katıldın ve senkronizasyon konusunda yerlerdeydin!"

Hah külliyen yalan! diye yüzüne haykırmak istesem de, sessizce gözlerine baktım. Çakmak gibi parlayan keskin bakışları kısıldı. "Bu yüzden cezalısın! 10 tur at!"

"Emredersiniz komutanım!" diyerek ona selam verdim. Sağa doğru dönüp botlarımı zemine çarpa çarpa, duruşumun dikliğini bozmaksızın yürümeye başladım. "Marş!"

Yürümeye devam etmem için emir alırken, beni koşturmadığı için şükretmek üzereyken bunu aklımdan geçirdiğima anında pişman oldum. Sanki o an zihnimi okumuş gibi, "Koş!" diye bağırdı.

-

Bokum çıkmış, yorgunluktan bitmiş bir şekilde hâlâ beni bulunduğu noktada bekleyen komutan Kim Taehyung'un yanına döndüm ve karşısına geçtim. "Bitti komutanım." dedim soluk soluğa.

Atıştıran yağmur ben koşu turu yaptığım evrede hızlanmaya başlamıştı. Göğsümü şişirecek şekilde derin nefesler alarak bekledim.

"Şimdi yere çök ve 50 şınav çek Jeon!" dediğinde yanağımın içini kemirerek ona baktım. "Komutanım yağmur-"

"Jeon!" diye kükrediğinde hızla ellerimi ıslak zemine yaslayarak kollarıma abanıp şınav pozisyonunu aldım.

"Davetiye mi bekliyorsun Jeon!" diye bağırdığında dudaklarımı büzdüm. "Komutanım başla diyeceksiniz diye sizden komut bekliyordum, kızmayın lütfen..."

İç geçirerek ayakkabısının tabanını zemine vurup ritim tutmaya başlarken, "Komutanınla düzgün konuş! Başla!" Ne demiştim ki Tanrı aşkına. Of o kadar kasıntı ve otoriterdi ki, bu sert aurası insanı öldürürdü. Ve kesinlikle bana takmıştı.

Herkes şimdi koğuşuna çekilmiş yatıp dinleniyor ya da kantinde televizyon izliyorlardı. Ben de burada bana kafayı takan seksi ve acımasız komutanım sayesinde sürünüyordum işte.