Mesajlara girdiğimde bilinmeyen bir numaranın mesaj attığını gördüm .
₺: Hediyemi beğendin mi?
Nastia: Ne hediyesi? Sen kimsin?
₺: Ivan'dan bahsediyorum.
Nastia: Çok beğendim ama sen kimsin
₺: Beğenmene sevindim . Benim kim olduğum önemli değil
Nastia: Peki önemli olmayan biriyle iletişim kurmama gerek yok sanırım.
Engelledikten sonra telefonu bırakıp ağrı kesici içtim. Gerçekten beynim ağrımıştı .
Bana mesaj atan numarayı şirketten birine atıp bulmasını istedim. Genellikle ona atardık ve o bu işlerde tanıdıklarımdan en iyisiydi .
Ben biraz gözümü kapatıp dinlenmek isterken bu sefer telefonum çalmaya başladı. Sinirle telefonu elime aldım ama bu sefer arayan Pjotr abimdi .
Pjotr abim: Abiciğim nasılsın?
Nastia: İyiyim abi sen nasılsın?
Pjotr abim; Seni gördüm daha iyi oldum. Nasıl gidiyor ? rahat mısın?
Nastia: Orada olmayı tercih ederdim abi ya bu işler yoruyor artık
Pjotr abim: Ah be güzelim keşke bu meselelerden alabilsem seni
Nastia: Hata mı ettik abi buraya gelmekle ?
Pjotr abim: Demek ki yapmamız gerekiyormuş abicim . Konuştuğumuz gibi gelecekten pişmanlık duymayıp geleceğe bakmalıyız. Senin yorulduğunu biliyorum ama sen bunu da atlatabilirsin . Her zaman yanındayız
Nastia: Biliyorum ve hissediyorum abi . Gerçekten şu yaşıma kadar başıma gelmiş en güzel insanlarsınız , ailemsiniz .
Pjotr abim: Sen benim başıma gelen en güzel şeysin asıl. Biraz halsiz gözüküyorsun hasta mısın?
Nastia: Yok ya biraz başım ağrıyor sadece geçer birazdan
Pjotr abim: Dikkat et , beni ilk günden oraya gitmenize izin verdiğim için pişman etme
Nastia: Yarın şirkete geleceğim, şimdiden çok özledim ama ben sizi
Pjotr abim; sen bir de bana sor
Abimle biraz daha konuşup kapatmıştık . Ben de artık uykum gelince abimin odasına doğru gitmeye başlamıştım. Umarım beni beklemeden uyumak gibi bir hataya düşmemişti .
Kapıyı tıklatıp içeri girdim ve abime baktım.
Androy abim: Abicim noldu ?
Nastia: Seninle uyumaya geldim
Androy abim: Gel buraya
Hemen abimin yanına kuruldum ve sarılıp gözlerimi kapattım. Sanırım abilerimle uyurken duyduğum huzur değişmeyecekti , değişmesindi .
Sabah gözümü seslere açtım ve benden sonra abim de uyandı.
Androy abim; ne oluyor ?
Nastia; Bilmiyorum çok ses var
İkimiz de kalkıp kapıdan çıktığımızda bütün ailenin benim kaldığım odada olduğunu gördük.
Utku: Gitmiş gene
Hepsi kapının önünde durmuş ağlayan Utku'ya bakıyordu.
Nastia: Ne oluyor ? Kim gitmiş?
Hepsi birden bize dönünce istemsiz bir şekilde gerilmiştim ama Utku birden gelip bana sarıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyanın Kardeşi Olmak
AcakAile sadece kan bağıyla mı oluşurdu yoksa kan bağı gereksiz miydi? Kan bağı olduğu için onlara minnettar olmak gerekir miydi? Onlar en büyük acıları çektirirken kendilerinin acı çekmesini istemek nankörlük müydü? Aile kavramını öğrenmek isterken...