Geceyi aydınlatmayan yıldızlar/ 1

980 73 123
                                    

Hikayeye başlamadan önce bu benim ilk kurgum, acemiyim daha lütfen hatalarım için kusura bakmayın. Sizden bir ricam var okuduğunuz bölümler için bol bol yorum yapıp yıldız verir misiniz?

1566 bu sizin için sıradan bir sayıydı, tıpkı benim düşündüğüm gibi ancak yanılmıştım, yanılmıştık, bundan sonra ben denek 1566 ' ydım . Adım yoktu benim ,ben denek 1566 , 4 rakamın ardında yatan binlerce ölü bedenden yanlızca biriyim .

"Allah intihar edenleri afetmezmiş "
Kim bilir bu cümle kaç kişiyi yaşamaya mecbur bırakmıştı ? bugün ayın kaçıydı acaba , acaba ben kaç kez intahar etmekten vazgeçmiştim ?

Ve bugün aylarıdır ertelediğim intahar deneyimimi gerçekleştirecek tim. Adımlarımı uçurma doğru atarken bile içimde bir kararsızlık vardı, tuaf bir his vardı içimde ne olduğunu bilmiyordum ama hissediyordum.

Uçurumun sessizliğini bozan rüzgar sesi kulağa bir uğultu gibi geliyordu. Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda yıldızların bana eşlik ettiğini fark ettim .

Yıldızlar bana bugüne kadar sadece 2 kez eşlik etmişti, birincisi Eyüb ' ü kaybettiğim zaman yani ruhumu kaybettiğim an ve bugün bedenimi yok edeceğim gün.

Atığım her adım beni sonuma yaklaştırıyodu, ve işte son adım, ayaklarımın önünde sonsuz bucaksız bir karanlık vardı.

Ayağımı boşluğa doğru bıraktım ve işte benim sonum son adımım.
Bedenim boşlukta süzülürken gördüğüm son şeyler geceyi aydınlatmayan yıldızlar olmuştu.

Bedenim hızla yere çakılırken hisetiğim tek şey acıydı. Kemiklerimin kırılma sesi iflas eden bedenim bana sadece acı veriyodu.

Etrafımdan gelen uğultu ses her saniye daha da çok artıyordu. Başım zonkluyor , bedenim acı içinde kıvranıyordu, ne olduğunu bir türlü anlayamıyordum.

Hiçbir şey göremiyordum , gözlerimi açmaya çalıştığımda açamadım , kulağıma gelen  uğultulu ses tamamen netleşti.

" Bir ay 3 gün, 17 kırık,7 organ hasarı,ve en önemlisi kayıp bir ruh , hoşgeldin denek 1566 .

Yaş 21
Boy 173
Kilo 53
Ölüm süresi doldu
Bloğu: kanlı Ruhlar "
Konuşan kadından hiçbir şey anlamıyordum , ben ölüyüm,ben öldüm. Hareket etmeye çalıştığımda yapamadım bedenim kilitli gibiydi . Hiçbir şey yapamıyordum.

Ve o an o kadının sesini duydum.

" Sakin ol , bundan sonra sen bizim bir deneğimizsin, ben Selin Aktan bundan sonra senin ile ben ilgileneceğim, sen artık benim kobayımsın. Şimdi sadece uyumana bak çünkü bundan sonra rahat uyuyamayacaksın ."

( Kobay : üzerinde deney yapılan canlıya denir.)

Umarım beğendiniz bu benin ilk kitabım yanlışlarımı affedin.

Vote ve yorum yapmayı unutmayın güzel okurlarım ⭐⭐

MUM IŞIĞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin