Dönüşüm

138 28 0
                                    

İyi okumalar

⏤͟͟͞͞☆

Duyduklarım ile şokla yüzüm çarpılmıştı. Ne saçmalıyordu bu adam? Aklım duyduklarımın gerçek olup olmayadığını bilemeyecek kadar karışıktı. Yalan söylüyordu. Yalancı.

"Annen Valentina, annen de bir melez. Ortadan kaybolduğunda nereye gittiğini düşünüyorsun? O bir melez yeryüzüne çıkması gerekiyor sürekli ama sen... Sen doğduğundan beri göremedin bile burayı. Bu ne demek veya bunun tehlikeleri ne biliyor musun Valentina? Melez olmanın verdiği tehlikeler ile Atlantik Okyanusu'nda düşmanların ile başa çıkmazsın." ne, ne düşmanından bahsediyordu Viktoria?

"N-ne saç-saçmalıyorsun se-sen?" bedenimdeki acı giderek katlanılmaz hale geliyordu, odaklanmakta güçlük yaşıyordum.

"Viktoria, canım acıyor. Beni okyanus'a geri bırak." hıçkırıklarım arasında tamaladığım cümlem ile aldığım nefeslerin yetmediğini fark ettim. Derince içime çektiğim nefesler asla yetmiyordu. Fark etmiş gibi,

"Valentina, sakın ol. Korkmanı gerektirecek hiç bir şey yok. Sadece yeryüzüne çıktığın için dönüşüyorsun." dönüşmek? Neyden bahsediyordu bu adam? Bakışlarım kuyruğuma kaydığında öyle yüksek bir çığlık atmıştım ki ağaçlara konmuş olan kuşlar havalanarak gitmişti. Tanrım. Bu da neyin nesiydi böyle? Korkudan bayılacaktım neredeyse. Kuyruk kısmımda bir çift bacak vardı ve... Bu çok garip gözüküyordu. Kokuyordum. Deli gibi korkuyordum bu durumdan.

"V-iktoria, bu ne? Ta-tanrım. Kokuyorum. Bana ne ol-uyor böyle? Bu hiç normal değil." hıçkırıklarım konuşmamı peltekleştirirken üstündeki ıslak kabanı çıkartıp bacaklarıma örttü.

"Sakin ol. Sadece karaya geldiğin için bedenin insan şeklini alıyor. İlk kez olduğu için canın acıyacak ama sabr et. Ben yanında olacağım."

Otuz yedi dakika. Tam tamına otuz yedi dakikadır bitmesini bekliyordum. İnlemelerim ve çığlıklarım bir saniye olsun durmamıştı. Sesim kısılmıştı.

"Bitti mi bu işkence? " yalvarır gibi sormuştum.

"Ben bakamam, kabanın altından kuyruğun tamamen gitmiş mi diye bak. " emir vermesi ile yüzümü buruşturup, dediğini yaptım. Tanrım. Çıplaktım. Üstümü kapatan bir tek kaban vardı.

"Hey? Ne oldu? Bitmemiş mi?"sorusunu es geçerek,

"Ben neden çıplağım?"

⏤͟͟͞͞☆

Aşşşırı kısa bir bölümdü biliyorum ama vaktim yok... Yazmaya çalışıyorum yinede

Life in The DeepHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin