About Last Night(BOOK2) Under Revisions

CHAPTER 10: Lisa's Enemy

*****

--Jennie's POV--

Roséanne is now sitting on the couch while her eyes are puffed. Kakapasok niya lang at nasisiguro kong kagagaling niya lang sa pag iyak. Dahan-dahan akong bumangon at maingat ko din na kinumutan si Luc dahil naka exposed na ang kanyang hita, naka boxer lang kasi ito at hindi sanay na naka suot ng pajama sa tuwing natutulog.

"Jennie? I thought nakatulog kana? Nagising ba kita?" Umiling-iling ako. Naglakad siya papalapit sakin at umupo sa upuan malapit dito sa kama

"Okay ka lang? Nakapag usap na ba kayo ng maayos?" agad na tanong ko.

"K-kanina lang" tipid niyang tugon at suminghot pa ito, pilit na huwag maiyak.

"Did you tell her about your feelings?" muling tanong ko. A tears scaped from her eyes as long as she nodded as a response "humihingi siya ng chance to be with me. I refused dahil she's  married now. Ayaw ko na masira ang kanyang pamilya. I do love her so much but we're not meant to be" she cried silently, pinipilit na huwag mapahagulhol.

I want to hug her pero Ella in between me and Roséanne "That's love. Just let it out. Hayaan mong masaktan ka ng masaktan. Kapag okay na ang lahat, you just need to move forward and accept the fact.."

She sobbed at pinaypayan pa ang sarili to stop herself from crying. Hinayaan ko lang siya dahil hindi ko din alam kung paano ko aayusin ang aming problema ni Lisa.

'speaking of that Monster? Where is she?'

"Oh gashh! Kanina pa ko umiiyak yawa!" Sabi niya at tinawanan ang mismong sarili. Natawa nalang din ako sa cute niyang reaction.

"Do you need anything? You want water?" she asked me but i quickly shook my head

"I'm fine. Hindi lang talaga ako makatulog. Bambam said na wala pang reply si Lisa at tumawag na din siya sa company nila pero Lisa is not there!" Kahit galit na galit ako sa kanya but I still care about her. "Eh! Saan naman nagpunta yun?" i shrugged

"But honestly, kanina pa ako kinakabahan nang wala namang dahilan" which is totoo naman. Kakaiba kabang nararamdaman ko.

"Sa totoo lang ako din, hindi naman siya aalis nang ganun ganun lang at may kung anong aasikasuhin sa company niya. Afterall this month ay halos dito na siya tumira para bantayan ka, she doesn't care about the company dahil Bam is there to handle it!"

My heart beats fast nang marinig namin ang katok sa pinto, hoping na si Lisa na ang papasok "Sorry to disturbed you Mrs. Jennie, Ms. Roséanne!" agad na paumanhin ni Bam nang makapasok siya. Nawala naman bigla ang excitement ko nang hindi si Lisa ang pumasok

"Yes Bam?" Roséanne asked "I need to go first. May aasikasuhin lang po kame ni Ma'am Jisoo." Kalmado nitong paalam at ni check ng bahagya ang hawak nitong phone.

"Oh? Wala pa bang tawag si Lisa?" Tanong ko "sorry po pero wala parin po eh." tugon niya. Parang nakaramdam ako ng kaba, they said na kaninang umaga pa umalis at wala ni isang call or text niya kay Bam at Jisoo.

'ughh! That d*mn monster!'

'She didn't care about me at inuuna pa ang matters niya about business?'

Nnang magising ako kaninang umaga, I admit na i miss her so bad kahit pa galit na galit ako sa kanya. Kailanman hindi ko siya sinisi sa pagkawala ng aming anak at sa aksidenteng nangyare sakin that time na mayroon kaming hindi pagkaintindihan.