reunión no deseada | Taegguk

32| Aşık olamam

Başım deli gibi ağrırken yatağın sıcaklığı ve yumuşaklığı beni uykuya davet ediyor, kalkma isteğimi tamamen yok ediyordu. Bir süre gözümü açmadan yatağın yumuşaklığının tadını çıkardım.

Garip bir rahatlık vardı üzerimde. Ağzımdaki tatlı tattan ve başımın ağrımasından dün akşam içtiğimi anlamıştım. Pek düşünemiyordum çünkü daha tam ayılamamıştım. Yataktaki konumunu netleştirmek ister gibi yerimde kımıldadım.

Dün Taehyung'la öpüşmüştük.

Aklıma gelir gelmez gözlerimi araladım ve şaşkınlığın verdiği eda ile bir süre tavanı seyrettim. Yaşanan detayları da hatırlamaya çalıştığım sırada hatırladıkça gerilmiş, gözlerimi odanın içinde gezdirmiştim.

Kendi odamı değil de bana çok tanıdık gelen bu odayı görünce içimdeki kuşku haklı çıkmıştı. Taehyung'un evindeydim. Üstelik onun odasında onun yatağındayım. Etrafıma bakındığım sıradan yanımın boş olması beni rahatlatmışken onun nerede olabileceğini düşünmüştüm.

Tamamen ayıldığım sırada kulağıma gelen ses ile dikkat kesilmiş, oturma odasında telefonla konuşan Taehyung'u dinlemiştim bir müddet.

Yataktan kalkıp kapıyı araladığım sırada konuşmayı daha detaylı duymuş ve ister istemez dinlemiştim. "Bekle, emin misin?" Ben kapıyı aralarken gözlerim onu aramış, ben onu görsem de telefonla konuştuğu için o beni fark edememişti. Kiminle konuştuğunu merak etmiş, yüzündeki bu gergin ifade beni de korkutmuştu. "Ben hemen geliyorum. Gözün onda olsun. Şirketten çıkmasına izin verme."

Telefonu kapatıp elindeki çırpıcıyı tezgaha bıraktığı sırada varlığımı fark etmiş olacak ki olduğum yere bakmıştı. Ocaktan yağ sesleri gelirken krep pişirdiği anlamıştım fakat daha büyük bir sorunumuz vardı ki, telefonda konuştuktan sonra yüzünde oluşan o sinir beni görünce yok olmuştu. Bir şey oldu da beni korkutmak istemiyor mu diye düşündüm. O sırada yüzünde beliren heyecanla bana yaklaştı. "Uyandın mı?"

"Konuştuğun kimdi?" Yanıma gelip ellerini belime sarmış ve yanağıma bir öpücük kondurmuştu. "Hey! Tamam dün bir şeyler yaşamış olabiliriz. Ama bu bu kadar sırnaşacağın anlamına gelmiyor!" Ben elinden kurtulmaya çalışırken o benim bu halime gülmüş, belimdeki elini daha de sertleştirerek çıkma olanağımı yok etmişti.

"Yani demek istiyorsun ki, öpüştük ama bu aramızın iyi olduğu anlamına gelmez?" Sinirle kafamı salladım. "Bir şeyler yaşanmış olabilir ama ben hala barışmadım." Dudağının kenarı kıvrılmış ve derin bir nefes vermişti. Öyle derin bakıyordu ki gözlerime, verdiği nefes bedene bürünüp konuşsa "sonunda görmeyi istediğim şey" diyerek bundan önceki bir yıl boyunca bunu beklediğini itiraf ederdi sanki.

"Jungkook?" Suskunlaşmış ve cümlenin devamını getirmek için benim vereceğim cevabı beklemişti sanki. Bende ona karşılık olarak meraklı gözlerle bakınmayla yetinmiştim.

"Bu anı mahvetmek isteyeceğim son şey. Şuan yapmak istediğim tek şey burda seni saatlerce öpmek. Fakat öğrenmen gereken bir şey var."  Bakışlarının ciddileşmesi beni korkutmuş, bu kadar mutlu olmanın cezasını çekeceğimi anlamıştım. Bu an benim için çok güzel ve özeldi. Tabiki de evren bu anı bozmak için elinden geleni yapacaktı. Sabırsızlıkla diyeceği şeyi bekliyor, ister istemez kalbimin hızlanmasına engel olamıyordum.

"Bay Park neden seni bir anda evine çağırdı, o haberleri nasıl gördü? Jimin böyle haberleri ondan saklaması için menajerine para veriyordu değil mi? Peki ama o haberlerden nasıl bir anda haberi oldu?" Cümleyi gittikçe uzatması beni daha da geriyor, bir an önce söylemesini istiyordum fakat sözünü kesmiyordum. Her ne diyecekse beni alıştırmak ve sakinleşmem için uzatıyordu fakat bu beni daha da geriyordu.