Jimin, Taehyung ile olan randevusuna Jungkook'u gönderir. Fakat Jungkook'un, çalıştığı şirketin Ceo'su Kim Taehyung ile buluşacağından haberi yoktur...
"Gerçek Park Jimin'i değil, o gün beni kandıran yalancı Park Jimin'i istiyorum."
Başlangıç |Ocak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tüm gün bilgisayar başında programı kurmaya harcamıştım zamanı. İşe gitmemiş, evimde bilgisayar başında programı ayarlamaya çalışıyordum. Benim işim değildi, fakat o kadar kısa sürede böyle bir karar almıştık ki, yazılımcılar bile donakalmıştı.
Amacımın uygulama değil, o şirketle iş birliği olduğunu biliyordu Yoongi. Artık zamanı geldi diye düşünmüştüm. Hala da öyle düşünüyordum. Ona gerçekleri anlatıp rahatlamıştım, şimdi ikimiz için de tek gereken biraz zamandı.
Uyumamak ve dinç durmak için içtiğim sekizinci bardağımında son yudumunu almış, bardağımı tekrar doldurmak üzere bilgisayarın yanına koymuştum. Bilgisayarda son ayarlamaları yapmıştım.
Kahve bardağını alıp tekrar doldurmak için mutfağa yöneldim. Tam o sırada telefonum çalmış, bardağı mutfağa koyup telefonu almak üzere içeri geri yönelmiştim.
Eski menajerim Choi'nin aradığını görünce şaşırmıştım. O hamileliğinin beşinci ayındaydı ve işten çıkalı yaklaşık dört ay olmuştu. Aylığını her ay yatırıyor, ama çalışmamasını söylüyordum. Çünkü o benim sadece çalışanım olmamıştı. Kız kardeşim gibiydi.
"Efendim?" Karşı taraftan loş bir şarkı sesi geliyor, şarkılı bir mekanda olduğunu işaret ediyordu. Belki de eşi ile bir yemekteydi.
"Merhaba Bay Kim, müsait misiniz?" Saat akşam sekiz civarıydı ve bir anda araması beni korkutmuştu. Bebeğe bir şey oldu sanmış, sesinin kötü geldiğini duyup endişelenmiştim.
"Müsaitim tabiki, kötü bir şey yok değil mi?" Koltuğa oturmuş öylece diyeceği şeyi bekliyordum. Sanki bir anda kalkıp yanına, yardıma gitmem gerekecek gibi hazırdaydım. Uzun süredir pek konuşmuyorduk.
"Efendim, eşimle birlikte yemeğe çıkmıştık. Burada eski Sanal Yazılım Başkanı Jungkook ile karşılaştım. Size söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama durumu kötü gibi." Kısa bir an orada ne aradığını düşünmüştüm. Choi işten çıkmadan önce, ona Jungkook ile yaşadığım şeyleri anlatmıştım. Çünkü o an fikir soracak birine ihtiyacım vardı. Choi, her zaman fikirlerine saygı duyduğum ve mantıklı bulduğum bir kadındı.
"Bu neden beni ilgilendiriyor ki?" İçten içe yanına kim olduğunu ve orada ne yaptığını merak ediyordum. Ama beni ilgilendirmezdi.
"Sanırım bir kadınla randevuya çıkmış. Şüphelendiğim için uzun süredir onu izliyorum. Sanırım Jungkook şu an tehlikede. Lavaboya gitmek için kalktığında, kadın çantasından bir toz çıkardı ve onu Jungkook'un içeceğine boşalttı. Öne eğildiğinde gördüm, belinde silah vardı Bay Kim" Bedenim donmuş, ne tepki vereceğimi bilememiştim. Bir şey yapmam gerektiğini düşünerek ayağa fırladım. Fakat çenemin titremesinden ve kekelemekten başka bir şey yapamadım.
"D-dur, nerdesiniz? Silah olduğuna emin misin?" Elimi saçıma götürmüş, gelecek cevaba kitlenmiştim.
"Merkezin yanındaki kafedeyiz. Bir şey yapın Bay Kim. Jungkook geliyor. İçeceği içerse ne olacağını bilmiyorum ama bir şey de yapamıyorum. Yanımda eşim ve ailelerimiz var." Bir süre durup duyduklarımı sindirmeye çalıştım. Jungkook üzerinde silah taşıyan bir kadınla birlikteydi. Daha da önemlisi, eğer onu içerse başına ne gelecek bilmiyorduk.
