Çözdün tüm sırrımı, kalmadı pek gizem
Böyledir bu, değişmez , en sevilen ilk gider.
________________________
Chan:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bizimki kadar olmasa da kimyaları acayip uydu ha
Felix bile burda sen yoksun :(
Gelip seni de mi alsam
Özledim hem
Seungmin:
Felix'in orada ne işi var
Chan:
Seungmin
Buna mı takıldın
Geleyim mi
Seungmin:
Yok gelme
Eve geçmem lazım
Chan:
Niye ya
Yarın haftasonu sınav da yok
Hadi güzelim ya
Seungmin:
Yok dedim ya Chan
Chan:
Fotoğraf at bari :(
Seungmin:
Of Chan
Chan:
Demedim say :(
Chan'a görüldü atarak sohbetten çıkmıştım. Coktan eve gelmiştim.
"Bebeğim, aç misin? "
Annemin içeriden seslenmesi ile telefonu kapatarak odamdan çıktım.
"Ne olduğuna göre değişir? "
Annemin yanına mutfağa ulastigimda annem gülmüş ve saçlarımı karistirmisti.
"Domates çorbası. Koyuyorum? "
"Tamamdır."
Annem dolaptan kase çıkarırken ben de yemek masasına oturmuş ve meyvelikten aldığım elma ile oynuyordum.
"Bugün Felix Hyunjin'in yanına gitmiş. "
Annem kaseyi önüme koyarken merakla kaşlarını kaldırmıştı.
"Orada ne işi varmış? "
"Bilmiyorum. Chan söyledi. "
Annemin Chan ile olan diğer konuşmalarımızı göstermeden fotoğrafı gostermistim. Anneme sadece bazı şeyleri anlatıyordum. Chan ile konuştuğumuzu biliyordu mesela ama flort olarak değil. Üniversite sınavına bu kadar az kalmışken böyle bir şey yaptigimi duysa ufacık olan özgürlüğümü de elimden alırdı.
"Hyunjin'den Yeonjun hoşlanıyormuş demiştin? "
"Öyleydi. Belki de arkadaslarmis ya öyle buluşmuşlardır. "
Annem gulmustu.
"Seungmin."
Annem ciddileserek devam etmişti.
"O Felix ten de Yeonjun dan da uzak dur. "
Annem mutfaktan çıktığında arkasından gözlerimi devirmistim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yok Muydu Vaktin Bana?|| Chanmin
FanfictionSeungmin: Sanırım platonik takılmaya devam edeceğim Çünkü beklersem senden ask Sonunda pişman olacağım
