Idris: The General Prince (GPS 2ND GEN.)

#7

7

Naging maganda ang pagsusulat niya dahil sa tahimik na kapaligiran. Ang malamig at sariwang simoy ng hangin. Ang mga ibong malayang nagliliparan sa himpapawid at mga malalamyos na huni ng mga ito kasabay ng tunog ng pag agos ng malinaw na tubig sa ilog.

"Hmmmm." Humugot siya ng malalim na paghinga para langhapin ang natural na bango ng paligid bago muling hinarap ang pagsusulat niya.

Pero habang nasa kalagitnaan siya ng seryusong pagsusulat ay nakaramdam siya ng kakaiba sa paligid na tila may kung anong inerhiyang humahatak sa pansin siya.

"Did you feel that?" Tanong niya sa beta.

"Ang alin?" Kunot ang nuo ng beta na napatitig sa kanya na tila walang ideya sa kung ano ang naramdaman niya.

Kaya hindi na niya ulit iyon tinanong dito basta iginala na lang niya ang paningin at pinalakas ang pakiramdam para malaman kung saan iyon nanggaling.

Sa hindi kalayuan sa bahaging kaliwa niya ay may masukal na kagubatan. At doon niya naramdaman ang inerhiyang iyon.

Mas pinatalas niya ang mga paningin para makita kung sino ang nandoon at doon niya napagtanto na may tao sa isang mataas na puno na nakahiga sa malaking sanga.

Tumayo siya dahil kahit na hindi masyadong malinaw  ang imahe ng taong iyon ay hindi niya maitatangging kilala niya kung sino iyon. Hindi pwedeng magkamali ang pakiramdam niya.

"Saan ka pupunta?" Tanong ng Beta sa kanya ng tumayo siya at humarang ito sa harapan niya.

"Wait me here. Ayaw mo naman sigurong masita ng general, right. I saw him." Nakangiti niyang sagot dito na umiwas siya sa beta at nilagpasan ito bago pa ulit siya mapigilan.

Magaan ang mga paa niyang tinungo ang kinaroroonan ng General sa hindi kalayuan.

Ilang minuto din ang inilakad niya bago niya narating mismo ang malaking punong kinatutong-tungan nito.

Mas lumuwang ang ngiti niya at nagpakawa ng pheromones para kahit papaano ay maramdaman nito na nasa baba na lang siya  at hindi nga siya nagkamali dahil mabilis na bumalikwas ito ng bangon at marahas pa ang pagyuko nito at napatingin sa kanya na kumakaway na dito.

"Hi! Kailan ka pa bumalik?" Pasigaw na tanong niya habang hindi siya tumigil sa pagkaway dito.

Ilang sandali pa ay nagtagumpay siyang pababain ito dahil walang kahirap-hirap na tinalon ang mataas na punong kinatutong-tungan nito.

"When did you come back?" He asked him again after he got down from the top of the tree. "You should have at least told me so I could go with you. You know, your dad is my daddy's friend. I want to meet my daddy's friend too."

He stared at him seriously and didn't bother to answer his question.

He just let out a deep breath again because he really had nothing left to hide here.

"Tinawagan ko ang daddy ko, sinabi ko na nakilala kita. I'm not sure back then pero may hinala na ako. Kaya alam ko na ngayon." Ani pa nito na patuloy lamang sa pagsasabi ng tungkol sa kanya. "Naging mabuti silang magkaibigan. So pwede din tayo, right?"

"Hindi ko ugali ang makipagkaibigan." Malamig ang tunong sagot niya dito.

"Why not? Wala ka bang mga kaibigan? So, I'm the first." Sabi pa nito. "Friend." Sabay lahad ng kamay nito. "Ah! Nevermind." Binawi din nito agad ang kamay ng hindi niya iyon tanggapin. "Pero magkaibigan na tayo, right." Nakangiti parin ito.

Bahagya siyang napailing dahil hindi man lang nito pinansin ang kalamigan na ipinapakita niya dito. Naipilig din niya ang kanyang ulo at lihim na napasinghap dahil nanunuot sa kanya ang mabango nitong amoy.