Zoe's POV:
Matapos kong sagutin ang bawat katanungan niya, siya naman ang tinanong ko.
"Ikaw sino ka din ba, at bakit mo ako sinusundan kahapon?"
tanong ko.
Zack: "Ayy oo nga pala, di mo pa ako
nakikilala, ako nga pala si Zack. At
tungkol dun sa kung bakit kita
sinundan kahapon, di ko nga din alam
ehhh."
ang pakamot-kamot nitong sagot.
"Sya nga pala, mukang nasa isang makalumang lugar tayo, kung saan tayo nahulog kagabi habang buhat kita't tumatakbo"
sabi ko sakanya.
Akmang tumingala si Zack sa itaas kaya napatingala nalang din ako. Nakita ko dito ang isang lagusan na may nakaharang na, napaka taas din nito at di kayang akyatin.
Zack: "Nakikita mo ba ang nakikita ko?"
"Oo, yan siguro yung butas"
tugon ko.
Zack: "Panong nahulog tayo dito? Di kaman
tumitingin sa dinadaanan mo?"
ang mapang-asar nitong sabi.
"Malamang natatakot akong baka patayin tayo ng mga taong yun na may dalang ilaw!,
pasalamat ka nga sinama pa kita ehh"
sagot ko.
Zack: "Oh kumalma ka nga, di kana mabiro,
salamat nga pala sa pagbuhat sakin
kagabi, di mo man lang ako ginising,
edi sana di mo na kailangang
magbuhat"
"Tama na nga ang dada, tulungan mo nalang akong gumawa ng paraan para makalabas tayo dito"
ang sabi ko sakanya.
Zack: "Sige na nga para makauwi na din
ako sa amin, teka, may pagkain ka
bang dala? nagugutom nako eh"
"Kakaunti na nga lang dala ko eh, oh siya eto tinapay, yan lang kasi ang dala ko eh, di ko inaasahang matatagalan ako sa paghahanap eh"
sabi ko habang inaabot
sakanya ang tinapay.
Zack: "Wag kang mag-alala, kapag nakalabas
na tayo dito, tutulungan kitang
maghanap non basta uuwi muna ako
para kumain, nag-aalala nadin siguro
yung mga magulang ko sa ngayon"
"Sige ba" tugon ko.
