— Al-ale ja nic z tego nie rozumiem. Nie jesteś na mnie zła. A przed sekundą, właśnie mnie pocałowałaś.
Mętlik i nie potrzebne myśli w głowie Hermiony pogłębiały, się.
To oznacza że, Ślizgonka też ją kocha. Czy tylko zaspokaja swoje wewnętrzne potrzeby.
Powinna uciec stąd jak najszybciej. I zapomnieć, że kiedykolwiek istniał ktoś taki jak Pansy Parkinson. Czy zostać i wbić się, w usta czekoladowo okiei. Jak tamtej ponurej nocy.
Głębokie rozmyślenia rudowłosej przerwał delikatny głoś czekoladowo okiei.
— Miona. J-ja wiem, że to tak szybko wszystko, się stało. Nie dawno unikałyśmy, się jak ogień wody. A teraz liżemy. W lochach ogromnego zamku, ale proszę wysłuchaj mnie. Wiem, że teraz brzmie jak jakaś pokurwiona wariatka, ale jest coś o czym nie wiesz. Od dawna chciałam to zrobić. Dla ciebie te słowa mogą wydawać się, zwykłym przedstawieniem, i dobrze wyuczoną rolą do spektaklu. Ale tak nie jest..Ja już od dawna na ciebie patrzę w taki trochę, inny sposób.
— Jestem dziwakiem i głupim nie umiem ale..kurwa kocham cię, Hermiono Granger. Od kąd pierwszy raz cię zobaczyłam..Pomimo tego, że jesteś wyrozumiałą kujonką.
— Ty masz rude włosy. Ja kruczo czarne. Ty masz ciemne oczy. Ja mam czekoladowe. Ty jesteś gryfonką. Ja jestem ślizgonką. Pewnie nie wiesz o co mi chodzi. Eh..według przysłowia przeciwieństwa się, przyciągają.
Hermiona jeśli nie czujesz tego samego co ja..To nie musisz być ze mną. Ale ja zawsze będę cię kochać.
Z oczu Granger zaczeły stadami płynąć ogromne łzy szczęścia. Z emocji upadła na ziemię chowając głowę, w kolana pokrywając nogi swymi. Długimi rudymi włosami. Na co Parkinson zareagowała niemal od razu.
Schyliła się, powolnym i paraliżującym krokiem zbliżając swoje ciało do tego jej. Chwilę zastanowienia. I czekoladowo oka wreszcie się, odezwała.
— Miona..wszystko dobrze?
Ślizgonka poczuła na swoim ciele przytulas, gryfonki. Który od razu odwzajemniła.
— P..p...pan..Pansy..ja ciebie też kocham. Rudowłosa wypowiedziała te magiczne słowa po czym pocałowała rówieśniczkę w usta.
Oderwały się, od siebie, i wpatrywały wzajemnie w swoje rozżarzone tęczówki.
— Droga Hermiono Granger. Chcesz zostać moja. I uczynić mnie najszczęśliwszą dziewczyną na świecie. Zapytała płacząc czekoladowo oka. Swoją rówieśniczkę.
— Oczywiście Pansy Parkinson.
Dziewczyny jeszcze przez chwilę klęczały tak przylepione do siebie w czułym uścisku.
- - > 364 słów < - -
CZYTASZ
𝗣𝗿𝗶𝘃𝗮𝘁𝗲 𝗹𝗲𝘀𝘀𝗼𝗻𝘀 ! ^^ | Pᴀɴsᴍɪᴏɴᴇ
Fanfic"𝗠𝗼́𝘄𝗶𝗼𝗻𝗼 𝘇̇𝗲 𝗽𝗿𝘇𝗲𝗰𝗶𝘄𝗶𝗲̨𝘀𝘁𝘄𝗮 𝘀𝗶𝗲̨ 𝗽𝗿𝘇𝘆𝗰𝗶𝗮𝗴𝗮𝗷𝗮. 𝗜 𝗺𝗶𝗲𝗹𝗶 𝗿𝗮𝗰𝗷𝗲̨." 𝖲𝗍𝖺𝗋𝗍 ; 201123 𝖪𝗈𝗇𝗂𝖾𝖼 ; 51223 𝙃𝙚𝙧𝙢𝙞𝙤𝙣𝙖 𝙂𝙧𝙖𝙣𝙜𝙚𝙧 𝙭 𝙋𝙖𝙣𝙨𝙮 𝙋𝙖𝙧𝙠𝙞𝙣𝙨𝙤𝙣 ! ^^ ⋆⁺₊⋆ ☾ ⋆⁺₊⋆ ☁︎ Najwyżej not...
