E.16

3.6K 83 2
                                    


ဘုန်း......

"မင်းတို့ကောင်တွေ အလုပ်ကိုဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ ရေး!......ဘယ်မှာလဲ ရေး!......"

မနက်ကနေစလို့ တစ်နေကုန်အလိုမကျနေတဲ့bossကြောင့် တစ်ရုံးလုံးပြာယာခက်နေကြကာ သိတယ္မဟုက္လား စိတ်လောရင်အမှားပါတက်တယ်ဆိုသိအတိုင်းပေ။

"လာပါပြီ boss....."

"မင်းကိုခိုင်းထားတာတွေကယော ပြီးပြီလား "

"ဟုက်ပြီးပါပြီboss 3နာရီလောက်ကျ appointment တစ်ယာက်ရှိပါတယ် "

"သွားတော့ အားလုံးထွက်သွားတော့ အလုပ်ကိုသေချာလုပ်ကြ "

ရှိန်းမျက်စိရှေ့ကအကုန်မောင်းထုတ်လိုက်ကာ ရေးယော ကျန်ဝန်ထမ်းများအားလုံး ကုတ်ကုတ်လေးထွက်သွားကြရာ ရှိန်းကတော့ ဘာကိုဒေါသထွက်လို့ထွက်နေမှန်းမသိပေ။

ရှိန်းခုံကိုနောက်ကျောမှီချလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုမော့ကာ စိတ်ကိုလျော့ချလို့နေသည်။ ရှိန်းအစကဒီလောက်ထိမတွေးဘူးဘူး ဒေးအလုပ်ကဒီတိုင်းလေးရိုးရိုးလေးပဲဟုတွေးမိခဲ့တာအမှန်ပါ။ ဒါပင်မဲ့ဒီနေ့လိုပြဿနာမျိုး ဒေစီနဲ့မှမဟုက် တခြားလူတွေနဲ့ဘယ်လောက်ထိတောင်ဖြစ်ခဲ့ဘူးလဲရှိန်းမသိ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒေးကိုသူများနှိမ့်ချစက်ဆံတာသူမလိုချင် သေချာပေါက် ဒီအလုပ်ကိုဆက်မလုပ်စေချင်တော့ဘူး ရှိန်းဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ။

ရှိန်းညနေတွေ့ရမဲ့လူနဲ့တွေ့ပြီးတော့ ရုံးခန်းထဲပြန်လာကာ အေနာက္ကေရးကေတာ့ ကပ်ပါလို့လာသည်။

"ဘာပြောစရာရှိသေးလဲရေး "

"boss ခိုင်းတဲ့အတိုင်းဆိုင်ကို ပျက်စီးသွားတာတွေအတွက် နစ်နာကျေးပေးပြီးပါပြီ ဆိုင်ဘက်ကအတင်းငြင်းနေပင်မဲ့ မရရအောင်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဟို......"

"ဆက်ပြောလေ ရေး...."

ပြောစရာရှိတာကိုစကားခံပြီးတိတ်သွားတာကြောင့် ရှိန်းကပဲစကားထောက်ပေးလိုက်ရာ ရေးကဆက်ပြောလေသည်။

"မမလေးဒေစီဝင့်လွှာက မဟာစံအိမ်ကိုအရင်ဝင်ပြီး မာမီကြီးနဲ့ဝင်တွေ့သွားသေးတယ်လို့ အကိုတော့စီကသိခဲ့ရပါတယ်"

Error(ပြင်စင်နေဆဲ Fic)Where stories live. Discover now