AVZEM (Berdel )

17.BÖLÜM (Küçük Aslanbey)

KEYIFLI OKUMALAR 🌸

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM 🥰

Hayat çok perdeli bir oyun demişti yadem , görünen kadar görünmeyen yüzleri de vardır, bu yüzden hiç bir şey göründüğü gibi değildir. Her gün birbirimize gösterdiğimiz iyiyim görüntüsü altında kim bilir ne acılar vardır. Hangi duygularımızı içimize atıp ta gülümseriz kim bilir , ben de öğrendim içime tüm acılarımı atıpta dışarıdakilere iyiymişim gibi göstermeyi bende öğrendim.

🌸🌸🌸🌸

Dün kendimi yordugum için gece iyice uyuyup dinlenmiştim sabah kalktığımda Ferzan uyuyordu üzerimi değiştirip aşağıya avluya inmiştim . Mardinde sabahları Seher vaktinde güneşin doğuşunu izlemek kadar güzel bir şey var mıydı bilmiyorum tamamen huzurdu bu görüntü sanki bir ressamın elinden çıkan tablo gibiydi . Bir anda kapının açılmasıyla mihra ağlayarak içeri girdi bu kadar erken vakitte nerden geliyordu bu kız üstelik ağlayarak ?
Başımı çevirip konağa baktım başka gören oldu mu diye ama kimse gözükmüyordu beni görmemişti aceleyle odasına girdi şimdi gitsem yanına dikkat çekerdi kahvaltıdan sonra gitmeyi aklıma not edip avludan kalkıp odamın yolunu tuttum.

🌸🌸🌸🌸

"Avzem ?"

"Avzemm ?"

Gözlerimi açtığımda Ferzan baş ucumda beni uyandırmaya çalışıyordu

"Efendim ?"

"Hadi kalk kahvaltıya inelim ?"

"Saat kaç?"

"Merak etme saat geç değil herkes yeni iniyor "

"Tamam üzerimi değiştirip geliyorum "

Kiyafet odasina geçip Mor uç kısımları firfirlı elbisemi alıp üzerime geçirdim elimi yüzümü de yıkayıp odaya geri döndüm Ferzan ayakta beni bekliyordu yanına doğru adımladım önce beni süzüp sonra parmaklarını saçımda hissettim saçımı kulağımın arkasına sıkıştırıp yanağıma elini koydu

"Ben ise gittikten sonra kendini yormanı istemiyorum avzem emine abla gil zaten tüm işleri yapıyor yetemedikleri zaman bana söyleyecekler ben şirketten ekstra birilerini yollayacağım tamam mı?"

"Peki , tamam "

"Bir de bugün öğleden sonra kontrol var oraya gidecegiz "

"Tamam "

"Hadi inelim "

Tam odanın çıkışına yönelecekken elimi avuçlarında hissettim Ferzana baktığım zaman tebessüm edip çapkınca göz kırpıp çıkışa yöneldi bu adam bu gün aklımla mi oynuyordu kalbimm yerinde dur lütfen !!

Merdivenleri inerken herkes avludaki sofraya kurulmuştu zozan hanımın gözleri önce ellerimize kaydı memnuniyetsizce sonra da gözlerimize bakışlarındaki kini , nefreti görüyordum . Bir insana bu kadar kin , nefret fazlaydı .

Zozan hanımın aksine diğer herkesin gözündeki sevinci de görmüştüm ferzanla birlikte sofraya geçip oturdum herkes sessizce kahvaltısını etmeye başlamıştı.

🌸🌸🌸🌸

Kahvaltıdan sonra Ferzan ise gitmek için masadan kalkınca bende arkasından kalktım onu kapıdan geçirmek için. Ceketini giydirmek için ona uzttım giydikten sonra bana yaklaşıp alnımdan öptü yok bu adam gerçekten bu gün kalbime indirecekti

"Kendine dikkat et jinamin "

Dedikten sonra arkasında kıpkırmızı bir avzem bırakarak ise gitti ellerimi yanaklarıma koyup kendime çeki düzen vermeye çalıştım olduğu kadar arkamı dönünce mihra nin odasındaki pencerede ağlayarak karşıya dalan bir mihrayi görmeyi beklemiyordum neyi vardı gercekten bu kızın onun odasına çıkmak için merdivenlere yöneldim tam avludaki merdivenlerden çıkmaya başlamıştım ki zozan hanımın laflarıyla durmak zorunda kalmıştım