Kadın öylece yatakta yatıyordu kocası az önce giyinip aşağı inmişti tüm vücudu uyuşmuştu sanki aşağıdan gelen gülüşme sesleriyle acıyla yutkundu oda bir kaç hafta önce böyleydi ailesiyle ..
Üzerini değiştirip aynanın karşısına geçti avzem bordo bir elbise giymişti saçları bukle bukle omuzlarından aşağıya dökülüyordu dimdik durdu avzem
"Güçlü olmak zorundasın avzem kimseye boyun eğme sen kırmanşahların kızısın "
Orman yeşili gözlerine sürmesini çekti gözleri daha da belirgin olmuştu hokkali burnuna da hizmasını taktı işte şimdi olmuştu.
Merdivenlerden usulca inerken avludaki herkese baktı kocasının onu istemediği masada berfe kocasının hemen yanında oturuyordu güldü geçti elbet berfeye de gelecekti sıra
Onu ilk farkeden mihra oldu yengesi tüm vakarligiyla iniyordu merdivenlerden guzledi yengesi çok güzeldi hemen yengesinin yanına adımladı
" Avzem xanim nedir bu güzellik ? "
Onun konuşmasıyla herkes oraya dönmüştü
"Yav yenge sen gelene kadar resmen kör geziyormuşum bu nedir ya Rab?"
Avzemi utandırmıştı bu iki genç
Berfe duyduklarıyla daha çok sinirlendi bu kızı elbet gönderecekti .
Zozan hanım nefretle baktı
"Dışı güzel olsa ne olur o soysuzların kanı var damarında "
"Zozan xanim dikkat et konuşmalarına "
Avzem sinirlenmişti kadına ailesi hakkında böyle konuşmazdı.
"Sen ne biçim konuşuyorsun annemle özür dile çabuk "
Ferzan annesine diklenen karısına söylemişti bunları
Şiyar ağa elini masaya vurarak
"Yeter artık haddinizi bilin ikinizde sen zozan xanim bu yaştan sonra ananın evine gitmek istemiyorsan gelinime tek bir şey demeyeceksin "
zozan hanım beklemiyordu kocasından böyle bir çıkışı mecbur ses edemedi
"Sen Ferzan ağa bu evde benim sözüm benim hükmüm geçer bilmez misin ?"
"Yarından itibaren bu masada oturup yiyip icekesin avzem gelinim bu böyle biline ."
Avzem kayinpederinin sözleriyle derin bir nefes aldı Ferzan dahil herkes sustmuştu iki kişi memnundu bu karardan biri mihra diğeri Behram.
Kahvaltıdan sonra erkekler işe gittiler avzem ve mihra bulaşıklara yardım edip arka bahçedeki salıncağa kurulmuşlardı
"Mutsuzsun ?"
Avzem yanındaki kıza kırık bir tebessüm gönderdi
"Ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum mihra boşluktayım bu salıncak gibi sallanıp duruyorum öyle "
"Ağabeyim merhametlidir aslında ama aradaki husumet onu bu hale getirdi berzan agabeyimle çok iyi anlaşırlardı çok severdi onu babası gibi görürdü o gittikten sonra değişti ağabeyim sevdiği kızı istemeye gidecektik berzan agabeyim çiçek alıp gelecekti meğer o çiçekleri kendi mezarı için almış "
Bilmiyordu avzem keşke dedi içinden keşke bunlar yaşanmasaydı ailesinden biri vurmamıştı onu amcasının oğlu ağir yapmıştı .
Avzem tam konusacaktı ki bir ses duydular
"Nerdesin sen soysuz "
Bu zozan hanımın sesiydi kendisini arıyordu yine ne yapmıştı acaba
"Buldum seni yılannn"
Avzem daha ne olduğunu anlamadan kolundan tutup kaldırdı zozan hanım
"Senin yüzünden kocamdan hiç duymadığım lafları işittim gör bak ben sana ne yapıyorum "
"Ben bir şey yapmadım bir şey demedim bile "
"Kes geldiğinden beri konakta huzur kalmadı soyu kuruyasica "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AVZEM (Berdel )
Romanzi rosa / ChickLitBu dünya yarım kalmışliklar müzesi tamamlanan bir hikaye görmedim ben . Kiminin son çayı yarım kalır bardakta, kiminin bir tabak yemeği ,kiminin de dudağında cümlesi, ama en acısı o yarım kalmışlığın kendisi olmak belki de en çok kahreden de bu ins...
