𝐓𝐡𝐞 𝐦𝐚𝐬𝐤 // 𝐓𝐚𝐞𝐤𝐨𝐨𝐤

Bölüm 22

Diğer bölümde istediğim yorum gelmediği için bölüm atmayacaktım, ama dün 2k olduğum için ve sizlerde the mask istediğiniz için yazıp attım umarım beğenirsiniz iyi okumalar...

Yorum sınırı geçmezse bölüm gelmeyecek bilginize.

(120 yorum 85 oy )

•••••••••••

"Fotoğraflarımı sakladığını bilmiyordum " elinde duran kutuyla bana baktığında, şaşkınca olduğum yerde kalakalmıştım.

"Dolabımı mı karıştırdın taehyung?"

"Hayır fotoğraflarım masanın üzerinde duruyordu " siktir ödev yapmadan fotoğraflarına bakmak için çıkartmıştım ve geri yerine koymayı unutmuşum, gerçekten aptalın önde gideniydim.

"Oha gözlüklü fotoğrafım bile var burda, ama nasıl ?" o gözlüklü fotoğrafın çirkin olduğunu söylediğimde aslında yalan söylüyordum, tam tersine çok tatlı olmuştu, ve ben bilerek onu sinir etmek için söylemiştim.

"Ver şunu taehyung kurcalamasana özelimi "

"Yalnız özelim dediğin şey benim " sırıtarak bana baktığında, sinirle gözlerimi kısıp elinden aldığım gibi arkama saklamıştım, aptalığım yine beni ele vermişti.

"Senden gıcık alıyorum artık "

"Ama ben senden hoşlanıyorum " bana birden yaklaştığında kaşlarımı çatıp gözlerimle adımlarını takip ettiğimde, kendimi en son duvara yaslı bir şekilde bulmuştum, bir adım önümde ise o vardı.

"Ne yaklaşıyorsun taehyung " kalbim zangır zangır halde atmaya devam ederken, elimden tutup dudaklarına götürdüğü an, bedenim titremiş kalbim teklemişti, bu adam aklımı başımdan alıyordu resmen.

"Ellerin çilek gibi kokuyor öptükçe öpesim geliyor" galiba birazdan kalbim yerinden çıkacaktı.

"Taehyung ne yapmaya çalışıyorsun? "

"Seni nasıl sevdiğimi görmeni istiyorum, Ve artık bana sadece evet demeni bekliyorum " şuan beynim uyuşmuş bir şekilde tepki veremiyordum, sadece onun dediklerine odaklanmış durumdaydım, o ise samimi bir gülümsemeyle benden cevap bekliyordu, ya şimdi bir çukura düşecektim ya da hayatımın en büyük hatasını yapacaktım.

"Taehyung benim güvenimi bir kere daha sarsmayacağını nereden bileceğim "

"Ben sana güvenerek seni sevdiysem seninde bana güvenmen gerekiyor " ellerimi sıkıca tutmuş şekilde konuşurken gözlerim aniden dolmuştu, bu duygu çok garip hissettiriyordu, suan mutlu muydum yoksa üzgün müyüm anlayamıyordum, bildiğim tek bir şey vardı o da halen daha ondan hoşlandığımdı.

"Sana neden hayır diyemediğimi bilmiyorum beni ikiye bölmene rağmen senden bir türlü vazgeçemediğimi bir türlü anlayamıyorum, ama artık buna ben bile dayanamıyorum çünkü sen sürekli hayalimdesin taehyung " mutluluktan mı olsa gerek döktürdüğüm göz yaslarımın ardı arkası kesilmiyordu, kendi içimi dökmüş gibi rahatlamış bir şekilde kafam eğik duruyordum, onun ne tepki verdiğini bile görememiştim, zaten dolu gözlerle konuşmamdan dolayı bulanık görüyordum.

"Senin artık ağlamanı istemiyorum jungkook o bakmaya kıyamadığım yüzünü sürekli gülerek görmek istiyorum " parmakları göz yaşlarımdan turlarken dudaklarımı birbirine bastırıp heyecanıma yenik düşerek bakışlarımı onunla birleştirmiştim, o koyu kahveye bulaşmış gözleri ile beni her seferinde büyülüyordu, şimdi ben bu adamı nasıl aşık olamayabilirdim ki.

"Beni hep ağlattan sen oluyorsun "

"Özür dilerim güzelim o zaman bundan sonra yüzünü güldüren tek kişi ben olacağım " dudaklarım aniden kıvrıldığında, bakışlarımı ondan çekememiştim aynı şekilde o da sanki deliler gibi aşıkmış gibi, parlak gözlerle yüzümün her tarafını bakışlarıyla gezdiriyordu.