YERE DÜŞEN SON KAR TANESİ

1. Bölüm

Elimdeki şarabı kafama diktikten sonra planımı son bir kez daha gözden geçirdim. Eğer bu işi başarırsam elimde ona karşı çok büyük bir koz olacaktı. Bu işi kesinlikle başarmalıydım yoksa 6 aydır bu iş uğruna yaptığım her şey boşuna gidecekti.

Üzerimdeki siyah elbiseyi son bir kere kontrol ettim, siyah göz kapaklarımla kırmızı rujumun uyumu istediğim ilgiyi kendime çekmeye yeterdi. Bu gecenin yıldızı ben olacaktım, bu düşünceyle dudaklarımın kıvrılmasına engel olamadım.

Tabancamı, telefonumu ve kırmızı rujumu çantama attıktan sonra evden çıktım.

Evimde koruma bulundurmuyordum çünkü kimseye güvenmemem gerektiğini hayat bana öğretmişti.

Mercedes'ime bindim ve 6 aydır uğrunda uğraş verdiğim planımın gerçekleşeceği yere doğru yola koyuldum.

20 dakikalık yol sonunda arabamdan indim ve açık artırmanın gerçekleşeceği yere girdim. Gözüme çarpan ilk şey planımın baş parçası olan tabloydu.

Gözlerimi tablodan çekmemin ardından intikam arzumu harmanlayan mavi gözlerle karşılaştım. Bakışlarındaki derinlik ve gizem bende beklenmedik bir kusma isteği uyandırdı.

Yükselen anons sesi bu anlamsız bakışmamızı sonlandırdı.

"SEVGİLİ KONUKLAR, BU ETKİNLİĞE DESTEK VEREN IVANOV HOLDİNG'E TEŞEKKÜR EDİYOR, HERKESTEN KENDİ NUMARALARI YAZAN KOLTUKLARA GEÇMELERİNİ RİCA EDİYORUZ.''

Duyduğu sesle Andrei bakışmamızı kesip koltuğuna geçti. Ben ise dikkat çekmemek için lavaboya yöneldim.

Lavabonun kapısına geldiğimde duyduğum inleme sesiyle adımlarımı yavaşlattım.

Ama sonra kapının önünde daha fazla dikkat çektiğimi fark edip sesleri umursamadan içeri girdim.

İçeri girdikten yiyişen çifti umursamadan ellerimi yıkamaya koyuldum. Aynada saçımı düzeltmeye başlamıştım ki sarışın kadının öfkeli gözleriyle karşılaştım. O an özel bir anın içine ettiğimi fark edip konuşmaya başladım.

Pardon,  ben yokmuşum gibi devam edin lütfen.'

Bu konuşmamdan sonra adamda işini yarıda bırakıp şaşkınlıkla bana döndü. O an ne dediğimin farkına vardım . Görevi kafama o kadar çok takmıştım ki sağlıklı düşünemiyordum.

Bu bakışmadan adam da rahatsız olmuş olacak ki sarışın kızı kolundan tutuğu gibi dışarı çıktılar.

Onlar çıktıktan sonra kendime çekidüzen verip beklemeye başladım.

10 dakika sonra içeriden duyduğum seslerden anladığım kadarıyla açık artırma başlamıştı.

Planımı devreye sokmamın vakti gelmişti. İstediğim tablonun önünde satışa sunulacak 2 tablo vardı ve onlar satılmadan önce o tabloyu ele geçirmeliydim.

Lavabodan çıkıp sahne arkasında kameraların körnoktası olduğunu bildiğim yere geçtim.

Saatime baktım, kameraların devredışı olmasına 2 dakika vardı, bu konuyu planlamada bana babamın eski yakın arkadaşı Salih ortaklık etmişti.

2 dakikanın dolduğunu görmemle beraber dikkat çekmeden salonun kapısından süzüldüm. Planımın asıl olaylı kısmı şimdi başlayacağı için heyecanlıydım.

Yangın alarmı kapının biraz uzağındaydı. Bu da bana hızlı kaçmak için vakit kazandırıyordu.

Hızlıca yangın alarmının yanına vardım. Çantamdaki silahımı kabzasından tutarak yangın alarmına geçirdim.

Alarmdan yükselen ses kulaklarıma doldu. Bir anlığına kulaklarımı tıkama isteği gelse de bu isteği acelem olduğu için sonraya saklamaya karar verdim.

İnsanlar aceleyle yerlerinden karınca sürüsü gibi dağılmaya başlamışlardı. Gözlerim Andrei' yi arasa da onu bulamadım. Hangi cehenneme gitmişti bu şimdi?

Onu bulmak önemliydi ama düşünecek daha önemli şeylerim vardı.

Dikkat çekmemeye çalışarak tabloların bulunduğu sahne arkasına doğru yürümeye başladım.

Sahne arkasına vardığımda gözüme ilişen tabloyu görmemle beraber dudaklarım minik bir gülümseme peydah oldu.

Tabloyu elime alıp yere koydum ve cebimden çıkardığım çakıyı hızlıca tabloya geçirdim. Tablonun resim kısmını tuvalden ayırıp silindir şekline getirip çantama atıp ayağa kalktım.

Kulisten çıktıktan sonra Andrei'yi ilerdeki masada otururken gördüm. Onu burada görmeyi beklemiyordum. Onun burada ne işi vardı, yine ne haltlar çeviriyordu? Tam ona görünmeden mekandan çıkmayı planlıyordum ki Andrei'nin bana bakması bu planımın içine etmişti.

Az önceki sakinliğimi hâlâ sürdürebilmeyi dilerdim ama bu bakışlar bunun istediğim gibi olamayacağını bana göstermişti.

Bu etkiden hızlıca çıkıp tabana kuvvet koşmaya başladım. Kahretsin, bugün hiçbir şey istediğim gibi olmamıştı. Planımdan adım adım uzaklaşıyordum.

Bildiğim bütün sûreleri okuyarak dua etmeye başlamıştım. Tanrı sesimi duymuş olacaktı ki bir anda karşımda bir adamla karşılaştım.

Aklıma gelen ilk şeyi yaptım, adamı elinden tutarak kendime çektim ve duvara yaslandım. Daha da beklemediğim bir sürprizle karşılaştım ve adam dudaklarıma yapıştı.

Ben bu durumun yarattığı şaşkınlıkla boğuşurken önümüzden korumaların bizi fark etmeden geçtiğini fark ettim.

Sonunda adam dudaklarını dudaklarımdan çekti ve konuştu.

"Neden onlar peşinde? İstersen yardımcı olabilirim." Aklıma gelen fikirle rahatladım. Bana sadece yardım etmek amaçlı böyle yaklaşmıştı."

"Teşekkür ederim, daha fazla yardıma ihtiyacım yok. " Utanması gereken ben değildim ama utanıyordum. Şu an aklımdaki tek şey gitmekti.

"Nasıl isterseniz."

Son kez gülümsedim ve dönüp yürümeye başladım. Ancak arkamdan duyduğum ses durmama neden oldu.

"Kartımı çantanıza koydum, istediğiniz zaman arayabilirsiniz."

"İyi niyetiniz için teşekkür ederim, fakat ben size yardıma ihtiyacım olmadığını söylediğimi sanıyorum."

Bu sefer gerçekten yoluma devam ettim ve adamdan başka bir ses duymadım.

Asansöre bindiğimde farklı duygular içerisindeydim. Görevimi bir şekilde tamamladığım için mutluydum ama tamamlama yollarım aklımda kurduğum gibi gelişmemişti. Her neyse, sonuçta başarmıştım.

Çantamdaki kağıdı alışım aklıma gelince dudaklarım kıvrıldı.Bunları düşünürken bir yandan da cebimden çıkardığım kırmızı rujla rujumu tazeliyordum.

Bir anda ben ne olduğunu bile kavrayamadan asansörün kapısı açıldı ve aynada arkamda beliren kişiyi görmemle rujumun ellerimden kayıp düşmesine engel olamadım.

Rujumu yerden aldı ve alaycı bir gülümsemeyle uzattı.
- Bu güzel dudaklarınızı rujla mahvetmenize hiç gerek yok, hanımefendi.

**************************************
OYLAMAYANA KIRMIZI RUJ GİRSİN