İkimizin Sırrı

1.BÖLÜM

Olivia 'prensesim kral Sizi yemek odasında bekliyor lütfen hazırlanıp inin' dediğinde daha on yaşındaydım. Hızlıca beyaz elbisemi giydim -diz üstü kolları yana doğru göğsünde panda olan bir elbise- hızlıca yemek odasına giderek 'evet kralım ne istemiştiniz?' deyip reverans yaptım . Annem bu asilliğimi -elbisem hariç- çok beğendi ve nadiren karşılaştığım onaylar bakışlarını attı.
Babam ise hemen 'kızım önümde eğilmene gerek yok ben senin babanım dedi' annem ona göz devirdi. - Annem ve babam çok zıt kişilerdir. Babam her zaman renkli giyinen, anlayışlı, gülen yüzlü bir adamdı. Annemin ise 1 defa güldüğünü gördüm onda da krallıkta yürürken yanlışlıkla ayağına basan birisine işkence ediyordu (adamın kanlar içindeki yüzü 2 yıl kadar rüyama girmişti)işte bu kadar zıtlar- Kendimi düşüncelerimden kopararak babama döndüm 'beni ne için çağırmıştınız' dedim. 'Hadi Elena'yı da çağır kahvaltı yapacağız' dedi.

***

Hafif koşar adımlarla Elena'nın odasına girdim, tahmin ettiğim gibi hala yatıyordu. Kapısını tıklatınca içerden 'NE VAR?!' diye bir çığlık geldi 'Hadi kalk kahvaltı yapmak için seni bekliyoruz' dedim. Aynen düşündüğüm gibi 'OFFFFFFF GİT BAŞIMDAN' diye bağırdı içeri girip yorganını kaldırdım hafif uyku mahmurluğuyla 'git başımdan' dedi sesi fısıltı gibi çıkmıştı. 'HADİİİİİİİİİİİİ!!!'diye bağırdım. 'Sesini bana yükseltme' 'sen bana hiç bağırmıyorsun sanki!!'

***

İçeri tekrar gittiğimde annem ve babamın esir alındığını gördüm korkudan elimde tuttuğum ve nerdeyse hiç bırakmadığım beyaz tavşan oyuncağım yere düştü. Annem 'NE ORDA DİKİLİYORSUN KOŞSANA' diye bağırınca bir anda son hızımla Elena'nın odasına koştum. İçeri girdiğimde Elena 'KAPIYI ÇALMADAN GİRMESENE ÜSTÜMÜ DEĞİŞTİRİYORUM' diye bağırdı ama aldırış etmeden 'Düşman saldırısı annem ve babam esir korumalar uzun süre dayanmaz kaçmamız lazım' dedim.

***

Elena üstünü değiştirince birlikte bir süre dışarıyı dinledik ve kimse olmadığına karar verince birlikte dışarı çıktık. Koşarak ahıra ilerlerken ben kardeşimden daha hızlı olduğum için ondan çok daha öndeymişim fakat fark etmedim ve koşmaya devam ettim. Arkamdan bir çığlık sesi duyduğumda arkama baktım ve Elena'yı yakaladıklarını fark ettim. Elena 'KAÇ' diyerek kendi siyah tavşanını bana attı. Arkama bakmadan daha hızlı bir şekilde saray ahırına girdim ve bembeyaz bir atı aldım. Öbür atları da burada yangın çıkma riskinden dolayı serbest bıraktım ve 10 yıl boyunca evim olan bu saraya son defa bakarak Octopus krallığına doğru yola çıktım...

***

:3