Ateşe Düştüm /AyBer

0.4

Selamm.. Gelmiş bulundum 🙈

Bu bebeğin sizin cimriliğinizden çektiği ne yaa 🤧 yetim kalıyor...

O yüzden pamuk eller çabuk yıldız simgesine ve klavyelereee..

Hadi başlayalım 🍀

****

Kızıl oldukça yavaş bir şekilde içeriye girip kapıyı ardından sessizce kapatırken ses çıkarmamaya çalışarak üst kata doğru adımladı.

Işıklardan anlaşıldığına göre babası çoktan yatmış olmalıydı ki bir adım daha atacağı sırada salondan gelen sesle yanıldığını anlamıştı.

Resul:
" Sonunda gelebildin oğlum ya? Aç şu ışıkları da gel bakalım."

Berk elini ilerdeki düğmeye atıp etrafın aydınlanmasını sağlarken ikili ışığa alışmak için hızla gözlerini yummuştu bile.

Berk:
"Baba sen niye yatmadın ki? Zaten erken kalkıyorsun ben demiştim sana beni bekleme diye."

Kızıl kanepede babasının yanına oturup cevabını almak için ona döndüğünde duyduğu şeyle gülümsemesine engel olamamıştı. Acaba onun gözünde ne zaman büyüyecekti?

Resul:
" Ne kadar kolay söylemek öyle ya?! Sen bir baba ol o zaman göreceğim ben bakalım. O eve gelmeden rahat edebiliyor musun? Gözüne uyku giriyor mu nerede kaldı bu çocuk demekten?"

Berk:
" Ederim valla, uyurum da! Bir de peşinde mi dolaşacağım keratanın? Koca adam! Gelince düşüp yatsın.."

Resul:
" Hahaha! Koca adam? Oğlum 18'ine daha yakında girdin sen. Çocuksun sen, daha çocuk.. Koca adamlık için çok yolun var."

Kızıl ona gülen babasına gözlerini kısıp sitemle bakarken onun bir anda ciddileşerek söylediği şeyle gözlerinin dolmasına engel olamadı.

Babası da onun her şeyiydi...

Resul:
" Hem sadece oğlum değilsin sen benim biliyorsun. Arkadaşım, yoldaşım, neşem.. Benim senden başka kimim var oğlum? Biliyorum sıkıyorum seni bazen ama elimde değil işte. Kusuruma bakma."

Berk:
" Biliyorum babacığım, biliyorum. Sen de benim her şeyimsin. Hem laf aramızda ama hoşuma gidiyor bu ilgin alakan ya. Benimkisi istemem yan cebime koy hesabı işte."

Resul:
" Bak sen şuna demek öyle.. Ama hastaneye gelmemek için harçlığından bile vazgeçtiğine göre bir tek onda ciddiydin ha?"

Berk:
" Yaniii.. Her ay hastane yüzü görmekten gerçekten şişmiştim ama bugün iyi ki en çok o konuda ısrarcı olmuşsun diyorum. Yoksa onu nereden görecektim?"

Resul:
" Berk kararlı mısın? Bak oğlum sonunda gerçekten üzülmeni istemiyorum."

Resul aniden dizlerine yatan oğluyla burukça gülümsedi. Anlaşılan onun küçükken de istediği gibi yine böyle dertleşeceklerdi...

Berk:
" Nereye gittim öyle apar topar biliyor musun?"

Resul bakışlarını ona çeviren oğluyla başını iki yana salladı. Bilmiyordu..

Berk:
" Yetimhaneye.. Onun yanına gittim."

Resul:
" Nee?! İyi de oğlum nereden öğrendin yetimhanede kaldığını? Bak eğer o istemeden, anlatmadan gizlice öğren- "

Berk:
" Kimliğini düşürmüştü bugün hastanede. Vermek için bahçeye çıktım, yetişemedim otobüse bindi. Sonra işte araba ile takip ettim derken... B-Baba ölmüş mü annesi babası? Ne zamandan beri kalıyor ki orada?"