"James Fleamont Potter, kız kardeşini sürüklemeyi bırak!" Altmışlı yaşlarının sonlarında kibar görünümlü bir kadın James'i azarladı.
James sonunda durdu, gözlerini devirdi ve "Üzgünüm anne, sadece arkadaşlarımı tekrar görmek istiyorum!" dedi.
"Birkaç hafta önce Diagon Yolu'nda onlardan birini görmedin mi?" diye sordu genç kız.
"Sus, sevgili Ellie. Hepsini görmekle aynı şey değil. Ve," James ellerini coşkuyla çırptı, "sonunda seni onlarla tanıştırabileceğim!"
"Şimdi, şimdi. Siz ikiniz planlarınızı trende tartışabilirsiniz. Buraya gelin ve bize sarılın, artık yaşlanmaya başladım," dedi Fleamont Potter, kollarını iki çocuğuna doğru açarak.
James ve Eloise ailelerine veda ettiler (sık sık yazacaklarına dair söz vererek) ve heyecanla trene koştular.
James küçük kız kardeşini trenin arkasına doğru götürürken, Hogwarts'ta ilk yılına başladığı anlaşılan bir çocuğun kompartımanlardan birinde tek başına oturduğunu gördü.
Koyu renk, kıvırcık saçları vardı, tek bir teli bile yerinde değildi ve cübbesi her nasılsa hiç kırışmamıştı. Eloise çocuğun üzerinde bir üstünlük havası olduğunu fark etti.
Ancak çocuk, pencereden dışarıya boş boş bakmakla meşgul olduğu için kendisine bakan kızı fark etmemişti.
"James! Biz de ne zaman geleceğini merak ediyorduk! Remus kitap okumakla meşgul," Eloise çocuğun sesindeki tiksintiyi duyabiliyordu, "ve Pete de tüm Balkabağı Pastalarını yemeye çalışmakla meşgul."
Gürültücü çocuk garip bir şekilde Eloise'in daha önce gördüğü çocuğa benziyordu. Diğer çocuğunkinden daha az kıvırcık olmasına rağmen onun saçları da koyu renk ve parlaktı. Ayrıca aynı gri gözlere sahipti. Eloise onun sık sık gülümsediğini fark etti.
Sırıtan çocuk bakışlarını James'in yanında duran küçük kıza çevirdi ve kaşlarını çatarak, "Bu kim?" diye sordu, diğer çocukların dikkatini çekerek.
"Çocuklar, bu benim küçük kız kardeşim Ellie. Ellie, bu Sirius, Remus ve Peter," diye açıkladı James, isimlerini söylerken her birini işaret ederek.
"Aslında Eloise," diye düzeltti kız, ağabeyine ters ters bakarak. "Bana Ellie demekte ısrar ediyor."
Remus gülerek, sanki çok iyi bildiği bir şeymiş gibi başını salladı, "Tabii ki ediyor."
