One Person Can Change Everything

3. Jongens.

Pov: Maaike

Ik loop mijn kamer uit met mijn tas, waar mijn wiskunde boek inzit. "Waar ga je heen?" vraagt papa. "Ik ga naar Rosan, ze heeft hulp nodig met wiskunde." zeg ik. Papa kijkt Robbie vragend aan of dat echt zo is. Robbie knikt en zegt "Ja ze doet altijd heel moeilijk over wiskunde, maar ze let ook niet op dus dat is ook niet gek." Ik doe alsof ik het niet gehoord heb en stap op de fiets, onderweg naar Rosan. Doordat gym uitviel mochten we eerder weg van school dus het is nog maar 13:00 uur. Zodra ik bij Rosan aankom zet ik mijn fiets op slot en loop ik naar binnen, waar Rosan al op mij zit te wachten.

Pov: Rosan

Ik zit op de bank terwijl Maaike binnenkomt met haar tas. "Heyy." zegt ze. "Hey." zeg ik terwijl ik opsta om naar boven te lopen. Maaike loopt achter mij aan. Eenmaal boven gaan we op mijn bed zitten. "Waarmee moet ik je helpen?" vraagt Maaike terwijl ze haar wiskunde boek erbij pakt. "Met alles, ik snap er echt helemaal niks van." zeg ik. Maaike knikt en legt mij rustig elke opgave opnieuw uit. Na een half uurtje zijn we klaar. "Je moet er gewoon even rustig de tijd voor nemen." zegt Maaike. Ik knik maar ik weet dat het de volgende keer weer een drama word. Ik snap papa en mama soms niet, als ik mijn huiswerk niet af heb is het niet goed maar als ik te lang bezig ben met huiswerk is het ook niet goed. Ze zijn eigenlijk meestal wel lief en gezellig maar als t over school gaat word t een enorm gezeik. "Nu we klaar zijn met huiswerk, zullen we naar de appie?" vraagt Maaike. Ik knik en lach. Maaike wil altijd naar de albert heijn want ze is helemaal verliefd op 1 van die vakkenvullers daar. Hij is 14, heel erg lang en stikt van de pukkels maar toch is Maaike helemaal weg van hem. Maaike is al klaar om te vertekken. "Kom op, schiet op! Straks is Sam al vrij!" zegt ze ongeduldig. Maaike is helemaal weg van Sam, ze heeft t altijd over zijn blonde krullen en blauwe ogen en ze word altijd helemaal rood als ze aan hem denkt. Maar tegen Sam praten? No way, dan begint ze te stotteren en kan ze helemaal niks meer. Maar toch wil ze elke keer weer naar hem toe. Maar goed Sam heeft ook weer een vriend, Charles. Ik ken hem al wel een poosje en we zijn goeie vrienden, maar toch, heel stiekem ben ik wel een beetje verliefd op hem. Ik weet alleen niet of hij hetzelfde voor mij voelt dus ik wacht wel gewoon af. "ROOSAAAAAN KOM JE NOG?" vraagt Maaike. "Jahaa kom dr aan." zeg ik. "Jij zat zeker weer over Charles te dromen." lacht ze. "Neeee joh hoe kom je er bij..." lach ik terwijl ik samen met Maaike naar buiten loop en op de fiets stap. Eenmaal aangekomen bij de albert heijn lopen we de winkel in. "Godverdomme hij werkt niet vandaag. Maar goed k moet toch nog n puntenslijper halen bij de hema, ga je mee?" vraagt Maaike. "Je hebt toch al een puntenslijper?" vraag ik. Ik weet al wat ze gaat doen met die puntenslijper, ik heb de krassen op haar arm wel gezien. Jammer genoeg weet ik ook uit eigen ervaring dat stoppen niet gaat. Niet als je eenmaal begonnen bent. "Ja uhm die is kwijt." zegt ze. Nouja ik laat dr maar gewoon. "Oke dan." zucht ik terwijl we samen de hema binnenlopen. Na 10 minuten lopen we de hema weer uit, ik heb ook maar ff n puntenslijper gekocht want mijn andere mesje is bot. "Hoelaat is het?" vraag ik aan Maaike. Ze pakt d'r telefoon uit haar zak. "2 uur." zegt ze terwijl ze haar telefoon weer wegstopt. "Wat gaan we doen?" vraag ik. "Weet ik veel, roddelen ofz?" stelt Maaike voor. Typisch Maaike weer, altijd roddelen. "Ja prima!" lach ik.

Pov: Maaike

Rosan en ik zijn al een uurtje aan het roddelen totdat ik opeens word gebeld. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het papa is. Ik neem op. "Met Maaike." zeg ik. "Hey Maaike, met papa. Komen jij en Rosan zo hiernaartoe? We gaan vanavond even uit eten met DE rest van de bankzitters en hun vriendinnen en jij, Rosan en Kelsey gaan ook mee." zegt papa. "Maar het is nog maar 3 uur. Gaan we zo vroeg al uit eten?" zeg ik. "Oke dan. We komen er zo aan." zeg ik zuchtend. "Oke! Tot zo!" zegt papa vrolijk. Ik klik weg. Godverdetyfus hier heb ik toch geen zin in. "Kom we gaan naar mijn huis." zeg ik. Rosan knikt en samen fietsen we  naar huis.

|| 800 woorden. Dit deel schrijf ik terwijl ik bij mens en maatschappij zit en ik mag dat wijf niet. Ik ga trouwens niet meer op zaterdag en zondag plaatsen. Zodra ik een deel klaar heb plaats ik m gewoon. Ik had dus gister n soort ouderavond ofz en ik scoorde vwo+ terwijl ik vwo doe dus ging mijn vader helemaal zeggen "Ja dan kun je je andere cijfers nog wat beter maken." terwijl ik allemaal 8 en 9's haal en hij zei dat k n nieuwe taal moest gaan leren enz en dan denk k echt gewoon hou je bek. Ik moet al extreem mijn best doen voor de cijfers die ik nu haal, het gaat heel goed, geen onvoldoendes en omdat het zo goed gaat zou ik dan nog meer moeten gaan leren. Ja sorry hoor maar k hoop dat je stikt in je huig. Dat was mijn agressiemomentje nu ga ik verder met mens en maatschappij, tot t volgende hoofdstuk! ||