FELAKET'İN KOLLARINDA

15.9K 668 402
                                    

❝Geceleri, Ay ilgi çekti. Gündüzleri ise hep Güneş itildi.❞

GİRİŞ

Yazım Tarihi
25.11.2023

Yayım Tarihi
02.03.2024

Lütfen kitabı okumadan önce uyarıyı dikkate alın. Kurgu; Kan, vahşet, cinayet, intihar söylemi, küfür, argo, psikolojik rahatsızlık, cinsellik, +16 diyaloglar, uyuşturucu, alkol vb. tetikleyici ve yetişkin unsur içerir.

Başladığınız tarihi buraya yazın ballar.

SEN

TAKİP ETMEK BENİ?

ŞURACIKTAN OY VERİP TAKİP EDEREK BENİ MUTLU ETMEK?

TEŞEKKÜRLER

MUTLU OLDUM

FELAKET'İN KOLLARINDA

Ben bu hikayenin kötü kadınıydım.

Kötüydüm; kötü olmaktan zevk almıyordum.

Herkesin gözünde hikâyenin en karanlık gölgesi, en acımasız yüzüydüm; fakat aslında bu karanlığın içinde gözlerden saklanan bir ışık da vardı. Bir yerlerde sevgiyle parlayan, küçücük, ılık bir alev… Ama insanlar bunu görmedi. İnsanlar görmezdi. Çünkü anlamadıkları şeylerden korkarlar, korktukları şeyleri ise kötülükle yaftalamaktan çekinmezler.

Ben, anlamadıklarıydım.

Ya da anlamak istemedikleri.

Bu hikâyede herkes kahraman olmaya çalışırken, ben yalnızca var olmaya çalıştım. O kadar basitti aslında: sadece var olmak ama onu bile başaramadım. Dürüstlükten kaçtım, sevmeyi hep bir bahara erteledim, sevgiyi de yitirdim. Ve farkına bile varmadan, her geçen gün kendimden biraz daha vazgeçtim.

Annem öldüğünde her şey yarım kalmıştı. Annemle birlikte evimizdeki sıcaklık da çekip gitmiş, sanki dünya baştan aşağı soğumuştu. Onun yokluğunda büyüyen bir çocuk, yalnızca yaş alır; ama asla tam anlamıyla büyüyemez. Onunla gömülen sevgi, bizim üzerimize hiç yeşermeyen topraklar serdi. Kendi küçük sonsuzluklarımızı yaratmayı bilemeden büyüdük: ablam, babam ve ben.

Adım Alara. Su perisi demekmiş. Annem ben doğmadan seçmiş adımı, doğunca su gibi saf, temiz berrak olayım, hayatıma kirli şeyler girmesin diye. Bilmiyordu, hayatımdaki asıl kir bendim.

Geriye sadece bir şey bırakmıştı: küçük bir günlük. Annemin el yazısıyla dolu, sararmış yapraklara karalanmış birkaç cümle... Onun sesi, onun gülümsemesi, onun kokusu hepsi o defterin içinde saklıydı. Onu okuduğumda, annemle hiç paylaşamadığım bir geçmişin hayalini kurardım. Kucağına oturduğum anların, parmaklarının saçlarımın arasında gezinirken bıraktığı sıcaklığın hayalini.

FELAKET'İN KOLLARINDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin