Bario Sanib||Published By 8letters

Kabanata VII

    Huminga ng malalim si Solley upang mawala ang matinding kaba na naramdaman niya. Nanghina rin ang mga tuhod niya dahilan upang mapaupo siya sa kanyang paanan.

     “H-Hey, are you alright?” agad na alalay ng kuya niya.

     Napahilamos lang si Solley sa kanyang mukha. Nanginginig ang kanyang buong katawan. Hindi siya mapakali. Nag-alala siya ng todo sa kanilang bunso.

     “S-Si Eyah, kuya! Baka anong mangyari sa kanya!” nangingiyak ng sambit ni Solley at tuminggala kay Mang Canor. “Lolo! What we should do now?”

     Napatitig lang si Mang Canor sa dalaga. Hindi rin nito alam kung ano ang gagawin. Siguradong may ginawa ng kalapastangan ang demonyong si Lebinna.

     “What now, Lolo? Are we gonna still stand her now? Wala ba tayong gagawin?” nag-alala na rin si Thiu at akma sanang suntukin ang pader. Gusto niya ring pagalitan ang sarili dahil hinayaan lang niyang sumama ang kapatid sa weirdong batang nakilala nito. Napansin na niyang may kakaiba itong kilos. At ang narinig niyang sagot nito kanina ang tanging patunay na isa pala itong halimaw.

     “Tara, puntahan natin ang Apo ko!” makapangyarihang yaya ni Mang Canor at nanguna nang humakbang palabas. Buo na ang kanyang desisyon. Lalaban siya kahit na anuman ang mangyari.

     Agad namang sumunod ang magkapatid. Hindi pa man sila nakalayo sa kanilang gate ay nakita na nila si Eyah na marahan lamang naglalakad papalapit sa kanilang kinaroroonan.

     “Eyah! Eyah!” sabay pang tawag ng magkapatid.

     Agad sinalubong ng yakap ni Solley ang kanilang bunso. Mahigpit na mahigpit. Kahit na kapiling na nila ulit ang kapatid ay hindi parin nawala ang  takot sa kaniyang dibdib.

     “Why are you crying, Ate?” walang emosyon na tanong ni Eyah sa kanya.

     Suminghot muna si Solley bago sumagot. “I'm sorry if I commanded you to call Kuya Thiu. Hindi ka sana mawawala.”

     “A-Are you okay, Thille Eiah?”

     Tipid lang na ngiti ang tinugon ng bata.

     “W-What happened? Bakit nandito kayo sa labas?” si Anthony.

     Sabay na napalingon ang lahat sa dumating. Walang umimik, lahat ay tahimik.

     Tumikhim si Mang Canor upang kunin ang atensiyon ng mag-asawa.
“Akala kasi nila ay nawala na si Eyah.” mahinahon na balita nito.

     “H-Huh? Bakit, s'an ba nagpunta?” nataranta agad na reaksyon ni Tressey sabay yakap sa anak. “Baby, we're have you been, huh? A-Are you okay?”

     Walang emosyon na tumingin lang ang bunso dito.

     “Eyah, Are you alright?” si Anthony.

     Natahimik lang sina Thiu at Solley habang pinagmasdan ang kanilang bunso. Pakiramdam nila ay may kakaiba na sa kanilang  kapatid. Masayahin ito at matanong. Pero ngayon, mukhang ibang Eyah na ang kaharap nila.

     “Mabuti pa, pumasok na muna tayo dahil dumidilim na.” biglang yaya ni Mang Canor sa lahat.

     Sumunod naman ang mga ito. Pinagtulungan na nilang ipasok sa loob ang mga pinamiling groceries nina Anthony.

     “Lolo? Pwede ba nating ipaalam kina Dad and Mom ang nangyari kanina?” si Solley. Hindi talaga siya mapakali kaya't nagpahuli siyang pumasok upang makausap si Mang Canor.

     Deretsong napatingin sa mata si Mang Canor sa Apo. “Huwag kang mag-alala, malalaman rin nila ito.”

     Napahinga ng malalim si Solley sa sagot na iyon ni Mang Canor. Kinakabahan siya sa magiging reaksyon ng kanilang magulang.

     “Oh, halina muna kayo at kumain. Solley, Thiu. Tiyo, hali na at kumain muna.” yaya ni Anthony habang inilapag ang tatlong bucket ng KFC sa round table nila.

     Agad natigilan si Solley. Sumagi sa kanya ang isang bucket ng KFC kanina na ipinatapon ni Mang Canor sa kanya.

     “Baby, why are you smiling?” si Tressey na agad ikinandong ang anak. Hindi siya nito pinansin at sa halip ay nagflying kiss ito sa nakahaing fried chicken sa harapan nila na agad naman niyang ipinagtataka. “H-Hey, baby?”

Matamis na ngiti itong lumingon sa kanya. Ngunit agad natutop ang kanyang bibig nang makita kung paano nagbago ang paningin ng anak.

     “B-Baby—Ahhhh!!!”

     Sabay na napalingon ang lahat sa dumating. Walang umimik, lahat ay tahimik.

     Tumikhim si Mang Canor upang kunin ang atensiyon ng mag-asawa.
“Akala kasi nila ay nawala na si Eyah.” mahinahon na balita nito.

     “H-Huh? Bakit, s'an ba nagpunta?” nataranta agad na reaksyon ni Tressey sabay yakap sa anak. “Baby, we're have you been, huh? A-Are you okay?”

     Walang emosyon na tumingin lang ang bunso dito.

     “Eyah, Are you alright?” si Anthony.

     Natahimik lang sina Thiu at Solley habang pinagmasdan ang kanilang bunso. Pakiramdam nila ay may kakaiba na sa kanilang  kapatid. Masayahin ito at matanong. Pero ngayon, mukhang ibang Eyah na ang kaharap nila.

     “Mabuti pa, pumasok na muna tayo dahil dumidilim na.” biglang yaya ni Mang Canor sa lahat.

     Sumunod naman ang mga ito. Pinagtulungan na nilang ipasok sa loob ang mga pinamiling groceries nina Anthony.

     “Lolo? Pwede ba nating ipaalam kina Dad and Mom ang nangyari kanina?” si Solley. Hindi talaga siya mapakali kaya't nagpahuli siyang pumasok upang makausap si Mang Canor.

     Deretsong napatingin sa mata si Mang Canor sa Apo. “Huwag kang mag-alala, malalaman rin nila ito.”

     Napahinga ng malalim si Solley sa sagot na iyon ni Mang Canor. Kinakabahan siya sa magiging reaksyon ng kanilang magulang.

     “Oh, halina muna kayo at kumain. Solley, Thiu. Tiyo, hali na at kumain muna.” yaya ni Anthony habang inilapag ang tatlong bucket ng KFC sa round table nila.

     Agad natigilan si Solley. Sumagi sa kanya ang isang bucket ng KFC kanina na ipinatapon ni Mang Canor sa kanya.

     “Baby, why are you smiling?” si Tressey na agad ikinandong ang anak. Hindi siya nito pinansin at sa halip ay nagflying kiss ito sa nakahaing fried chicken sa harapan nila na agad naman niyang ipinagtataka. “H-Hey, baby?”

Matamis na ngiti itong lumingon sa kanya. Ngunit agad natutop ang kanyang bibig nang makita kung paano nagbago ang paningin ng anak.

     “B-Baby—Ahhhh!!!”