1. Bölüm

237 30 78
                                    

Selam gençlik ilk kitabım umarım tutar. Yazım yanlışı yaparsam lütfen belirtin ( başlama tarihinizi yazın)
İyi okumalar...

Arabadan inerken, cebimdeki titreyen telefonla durdum. "Buldunuz mu yerini"

"Hayır, biz gelmeden kaçmış şerefsizler" eren'in öfkeyle söylediği şey beni daha çok sinirlendirmişti.

"Tamam, emniyete gel" dediğim gibi telefonu cevap vermesini beklemeden kapatıp cebime koydum. Emniyetten içeri girdiğimde bir baş selamı yapıp odama geçmiştim.

Önümdeki dosyalara baktım, göz ucuyla hayır. Fayda etmiyordu oturduğum yerde geberiyorum. Nasıl olurda benden güçlü olabiliyordu? İt herif onu bulduğum yerde öldürecektim. Benimle 2. kez oyun  oynayamazdı, buna izin veremezdim.
Bu düşüncelerle kendimi yiyip, bitirirken, kapıma vuran ellerden dolayı irkildim. Ama direk kendime geldim.

"Gel"dediğimde, Mehmet Bey'i görmeyi gerçekten beklemiyordum. "Kahvenizi getirdim Uraz Bey" kafan çok dağılmıştı. Çaycıyı bile unutmuştum. "Şöyle bırak" masanın üstünü gösterdiğimde  kahveyi oraya bıraktı. Çok yorgun ve bitkindim, dinlensem iyi olucaktı. "Varmı bir isteğiniz efendim" dediğinde aklıma sinem geldi. "Sinem'i  çağır" dediğimde, "tabiki hemen çağırıyorum Uraz Bey" sözünü kapının yanında bitirip çıkmıştı.

Yaklaşık 5-10 dk sonra sinem gelmişti.
"Günaydın komserim" çok enerjik biriydi Sinem. "günaydın sinem, sorgu odası hazır mı?" Sinirimi çıkarmam gerekiyor e bunun  içinde biri lazım öyle değil mi? "Hazır sizi bekliyorduk"

"Öyleyse hadi gidelim" sorgu odasına geldiğimizde  içeriyi kasvetli bi hava aldı. Karşımda dalga geçer gibi oturan, kirli sakallı, o tanıdık yüzü görmemle ağzım açık kaldı. Karşımda oturan kişi karımın abisi, Abidin duruyordu. Çok değişmişti, en son 3 yıl önce karımın cenazesinde görmüştüm onu. O zamanlar sakalı yoktu ama şuan da sakalı aşağıya doğru uzanıyordu kilo almıştı, saçları bakımsızdı, kendini çok salmıştı.3 yıl önce spor yapan,kaslı ,karizmatik Abidin değildi. Beni gördüğüne şaşırmamıştı, karıma o kadar çok benziyordu ki. Yine içimdeki burukluğu hissettim. Karımı özlemiştim, kızımın annesini özledim...

"O GECE OTELİ SEN Mİ? KUNDAKLADIN LAN" biraz ısınmayla başlıyalım  "ŞEREFSİZ ORADA HERKES ÖLEBİLİRDİ BELKİ SEN, BELKİ BEN, BELKİ  BENİM KIZIM ÖLEBİLİRDİ. İSTE O ZAMAN SENİ YAŞATMAZDIM İT HERİF" burnumdan soluyordum o otel de kızım da vardı nasıl böyle bişey yapabilirdi. "Kızın mı? O akşam otelde yeğenim mi vardı ?"

NASIL OLMUŞŞŞŞ BİRAZ KISA OLDU AMA OLSUN VOTE ATMAYI UNUTMAYIN!

KARARIMI DEĞİŞTİRİP  VOTE VE YORUM SINIRI KOYUYORUM.
VOTE 50 YORUM 100

Diğer bölümler çok uzun olucakkkkk...

İNTİKAM'IN KALBİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin