SESSİZ

8

larin

Kadın cadı falan ama ondan başkası acıkabileceğimi düşünmemişti.

Neyseki süt açlığımı biraz yatıştırmıştı şimdi rahat bir uyku çekebilirdim.

Gözlerimi kapattığım anda mideme ve karnıma şiddetli bir ağrı girmişti

Ne olduğunu anlayamıyordum, yerimden dahi kalkamıyordum
yoksa o kadın sütün içine gerçekten birşeyler mi koydu .

Nefesimi kesik kesik alabiliyordum, kendimi zorlayıp kapıya kadar sürünerek gittim ve yumruklayabildiğim kadar yumrukladım.

kapı sert bir şekilde açılınca karşımda yavuzu gördüm yanıma çöküp
"larin ne oluyor sana bu halin ne"diye bağırdı.

Acıdan ne dediğini anlayamıyordum ama ben daha fazla dayanamıyordum gözlerim kendi kendilerine kapanıyorlardı.

Yavuz
Larinin yanına geçecekken kapısını yumrukladığını duydum ve kapıyı hızla açıp içeri girdim

larini yerde görünce yanına çöktüm yüzü kireç gibi bembeyaz olmuştu.
"larin iyimisin aç gözlerini " dedim ama tepki vermiyordu

Onu kucağıma alıp "hemen arabayı hazırlayın "diye bağırdım.

Ailenin hepsi şaşkınca bana bakıyordu.

Kimsenin yüzüne bakmadan arabaya binip hastaneye doğru gitmeye başladım .

Hastaneye gelince larin i taşıyıp kapıda bekleyen sedyeye yatırdım

doktorlar onu içeri geçirip hızlıca müdahale etmeye başladılar.

hemşirenin "yavuz bey dışarda bekleyin lütfen " demesiyle dışarı çıktım .

Ne oluyordu böyle , kesinlikle biri birşey yaptı bundan eminim .
Onu yalnız bırakmamalıydım

telefonu çıkarıp akifi aradım
"alo akif hastaneye gel ve kesinlikle larinin başından ayrılma "dedim ve konuşmasına fırsat vermeden telefonu kapattım.

Arabaya binip hızlıca eve sürdüm ve kapıyı açtığımda kimseyi görmememle sinirlerim kat ve kat arttı.

"herkes buraya gelsin " diye bağırmamla
"ne oluyor yavuz " diyerek merdivenden inen babama bakarak "bana söz vermiştin ona hiçbirşey yapmayacaktın " diye bağırdığımda

"ben birşey yapmadım oğlum " dediğinde ona inanmayarak baktım
"daha bugün onu öldürmeye çalışıyordun hemen vazgeçmeyeceğini tahmin etmem gerekiyordu "dediğimde

"ben birşey yapmadım "dedi ısrarla

"hadi diyelim ki kimse hiçbirşey yapmadı ya hiç mi üzülmediniz de hepiniz yataklarınıza geri döndünüz " dediğimde

yengem denen kadın lafa atlayıp"daha bugün tanıdığımız dilsiz bir kız için niye üzülelim " dediğinde

" baba ya bu kadını sustur ya da ben nasıl susturacağımı iyi biliyorum "diye bağırdığımda

"yengene karşı saygılı ol "dedi bağırarak

"lan ne yengesinden bahsediyorsunuz siz hadi kızı geçtim ama ben size onun hamile olduğunu söyledim torununuz içindemi üzülmüyorsunuz " dedim herkesin tepkisini ölçmek istercesine

annemin "kimin çocuğu olduğunu bilmeden torunum demem ben ona " demesiyle

"bundan sonra bende sizin gibi insanlara aile demem "dedim ve evden çıktım .

Yıllarca arkamada durmayan ailemin yanına döndüğüm için pişmandım

Ne bokuna onları dinleyip döndüysem buralara