Aşk Tanrısı Cupid'in dört oku umutsuz bir romantik olan Arif'e, iki oku ise bilinçsiz bir romantik olan Cenan'a ve son kalan oku da birbirinden habersiz o iki romantiğe saplanır.
★.★
A hopeless romantic all my life
Surrounded by couples all the tim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿★.★.★＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿
Arif, evine döndüğünde hala yağmur yağıyordu. Islanmış saçları yüzüne, giysileri de bedenine yapışmıştı. Cenan'ın hala onun için endişe duyup duymadığını düşündü, ancak içindeki öfke ve hüzün onu çoktan sarhoş etmişti.
Odasının kapısını açtığında, içeri adım attığında bile hâlâ Cenan'ın bu durumu anlamamış olabileceğini düşündü. Islak ayakkabılarını çıkarırken odasına girdi.
Arif, Cenan'ın onun için yaptığı tüm çabayı ve duygularını düşündü. İçindeki karmaşa, duygusal çatışmalarla birleşince zihninde bir fırtına koptu. Oturduğu koltuğa çöktü, ellerini yüzüne götürdü. Arif, duygusal bir boşluğun içinde sallanırken, gözyaşları onun sessiz çığlıklarıydı. Yağmurun dışarıda hafiflediği bir anda, içindeki gökyüzü hala bulutlu ve kasvetliydi. İçsel bir savaşın ortasında hissediyordu kendini.
Arif, Cenan'a karşı hissettiklerini düşünürken aynı zamanda kendi içindeki karmaşayı anlamaya çalışıyordu. Bir yandan Cenan'ı kaybetmekten korkarken bir yandan da onun aptallığına olan öfkesiyle başa çıkmaya çalışıyordu.
Anıları zihninde canlanırken, Cenan'ın kelimeleri tekrar yankılanıyordu. Arif, duygusal bir yaralanma yaşamıştı ve bu yara, avine döndüğünden daha da derinleşiyordu. İçindeki çatışmaları çözmeden bu ilişkiyi düzeltemezdi.
Islak kıyafetleriyle otururken, Cenan'ın ona nasıl baktığını düşündü. Acıyan bir kalp, anlamsız bir öfke ve karışık duygularla dolu bir gece geçirecekti.
★.★.★
Dışarıda fırtına vardı. Ağaçlar yerlerinden çıkacakmışcasına rüzgâr ile birlikte savruluyor, gürültüye bir gürültü daha ekliyordu. Güneş çoktan yatağına gitmiş, dün geceden beri uyuyamayan Arif'i yanına almamıştı.
Arif, dün gece yaşanan duygu karışımlarından sonra dağıtmıştı ortalığı biraz. Sinirlerine hakim olamaması, iştahının kaçması ile birleşirken dün oturduğu koltuktan hiç kalkmamıştı. Uyuyamamış ve sessizce oturmuştu sadece. Biraz ağlamış, biraz gerginlikten tırnak yemiş ve biraz da iş yerinde Cenan'ın yüzüne nasıl bakacağını düşünmüştü.
Aslında Cenan'da suç bulmuyordu. Fakat o zavallı adama bir şey demeden saldırması ve neredeyse dövecek olması o kadar sinirlerini bozmuştu ki normalde asla ağzına almayacağı kelimeler sarf etmişti.
Fakat kendisini de düşünmek zorundaydı. Dün aşık olduğundan bahsetmiş olsa da tam olarak emin değildi ve bu eminsizlik onu çok rahatsız ediyordu. Kendisinin tam olarak ne istediğini bilmeyen birisiyle olmak istemiyordu. O kişiyi çok sevse de.
