Ailemi Seviyorum

Neden?

Bu bir cesetti. Kemal'de bende şok olmuştuk. Kemal'in yüzündeki ifade cidde anlayılamazdı. Kendi evimde beden bir ceset olduğundan haberm yoktu? Evet bu soruları kendime soruyordum. Neden? Gözlerimi kapatmıştım daha bu manzaraya bakmak istemiyordum. O kanları vücudu delik deşik edilmiş bir insan. Cidden ürkütücüydü.
                                        ***
Kemal'in sesimiydi bu yoksa Ryan'ın mı? Seçemiyordum. Çok yorgundum gözleirmi açamaz haldeydim. Dün akşam gördüklerimle daha çok midem bulanıyor. Bir daha gözlerimi açıp bu evde olmak bile istemiyordum. Neden bunlar benüm başıma gelmişti? Newyork'ta o kadar insan varken neden?

Emily!
Emily!
(Emily hızla nefes alıp vererek uyanır.)
"Neler oluyor burda" Ryan'ın yüzüne baktığımda korkmuş bir yüz ifadesi vardı. Acaba benim için mi endişelenmişti yoksa yukarıdaki ceseti mi görmüştü? Kafamda deli sorular verdı ne yapacağımı bilmiyorum. Hızla yattığım yataktan kalktım yerlere baktım herhangi bir kan lekesi yoktu. Ryan sanki bana birley söyleyecekmiş gibi bakıyordu. Ne olduğunu sormaya çok merak ediyordum ama şuan olmaz. Hemen yukarı merdivenlerin olduğu yere gittim. Merdivenleri iki kolumun arasına koyarak, çatı karına doğru gütmeye başladım. Ryan sanki bir şey onu zorluyormuşçasına "Emily çatı katına neden gidiyorsun?" Tam ağzımı açacakken çatı katında hiç bir şey olmadığını fark ettim.

Ceset yoktu. Ceset yoktu! Nasıl olur. Dün ceseti kendi gözlerinle görmüştüm. Ceset yoksa Kemal'de nereden çıktı. Kemal kimdi? Bana sadece polis yetkisi olduğunu söyledi. Peki şuan Kemal nerde? Bir Ryan'a bir de çatı katına bakıyordum. Bileğimdeki saate baktığımda saat 11.24'tü hızla yatak odasına gidip kıyafetlerimi değiştirdim. Kol çantamı hemen elime alıp dışarı çıktım. Bahçenin etrafına bakındım. Eğer Ryan erken geldiyse büyük ihtimalle Kemalde camdan atlayacaktı. İlla çimlerde bir iz olması gerekiyordu. Tabii yağmur yağmadıysa. Ön bahçede herhangibi bir şey yoktu. Kolarak arka bahçeye gittim. Arka bahçedede neredeyse yoktu. Yada ben gözümden kaçırıyordum.

Hızla motoruma atladım. İşten gelince detaylı aramaya başlardım. Ama iştede gene aklımda Kemal kalacaktı. Bu stres olayını hala çözemedim. İşte yine günlük yaptığım işleri yaptım. Herhangibi şüpheli bir müşteri yoktu bugün. Taki o kırmızı ceketli adamı görene kadar...