Ailemi Seviyorum

Kırmızı

Evet bu Kemaldi. Yanına gittim gözümle yandan bakarak üstündeki kıyafetleri taradım.
Gözlüğümün camlarına dokunarak,öksürmeye başladım.

Kemal beni fark etmişti. Ne oldu dercesine kafasını salladı. Kemal'in kolundan tutup kasa tarafına doğru yürümeye başladım. Kemal ne olduğunu soracakkrn hemen söze başladım.
"Dün gece ne oldu?" Kemal tedirgin bir ifadeyle bana baktı "Bayılmıştın. Bende seni oturma odasına kadar götürdüm." Bir kaşımı hacaya kaldırdım. kemal bunu farketmişti "Bende gittim. Başka ne yapacaktım evinde." Diyerek sıyrılmaya çalışmıştı.

Kasadaki paralardan bin dolar sayıp kemale verdim."Bunu al ve o arkadaşına söyle artık peşimi bıraksın." Kemal elimden parayı alıcakken elimi sıktı. "Ben parayla çalışmam!" Diyerek bana karşı çıkmaya çalıştı. Ben onunla inatlaşıyordum, ama o benimle daha çok inatlaşıyordu. Artık dayanamadım,yavaş ça kolundan çekip sürüklemeye başladım

"Hey! Beni böylece sürükleyemezsin"
Yavaş bir şekilde dükkanın dışına ilerledim çünkü Kemal'in cüssesi baya büyüktü.
"Baş gibide yaparım. Çalışmayacaksan dükkanımdan git!" Diye bağırmaya başladım.

Kemal sinirli bir şekilde dükkandan ayrıldı. Yüzü kıpkırmızı olmuştu. Bir polisi red etmiştim. Biraz pişmanlık duysamda. Kendisi yapmıştı bu seçimi. Artık kendi evimde kalmaya bile korkacağım. Geceleri belki uyuyamayacağım. Peki ya çocuklarım...

Onları düşünemiyorum bile. Onlara zarar gelirse ne yaparım bilmiyorum. Ailemi seviyorum. Fakat onlara zarar gelmeden bu varlık beni bırakmayacak gibi görünüyor. Başka çarem yoktu. Çocuklarımı kurtarmak için buna mecburdum. O kanlı vahşetli çarı katını görünce bile bayılmıştım. Ne yapabilir-
dim ki. Sadece normal bir işte çalışan normal bir kadındım.

Gün yavaş yavaş akşama yaklaşmıştı. Gökyüzünün görüntüsü kırmızı ve mavinin karışımı güzel bir renk olmuştu adeta. Son işlermi bitirdikten sonra, hızla dükkanın anahtarını aldım. Kollu çantamı bir koluma geçirdim. Anahtarı kullandığımda kapının kitli olduğunu gördüm. Daha önemlisi anahtarım kilidini içine girmiyordu.

Kemal bir şey mi yapmıştı? Yada müşterilerden biri benimle dalga mı geçiyordu? Kafamda bir sürü soru vardı. O anki heyecanla Ryan'ı aramayıda unutmuştum. Birden mutfak tarafından çok gürültülü bir ses geldi. Büyük ihtimalle ağır birşey devrilmişti. Kasa kısmından tutunarak mutfağa doğru yavaşça yürüdüm. Kasa duvarında süs olarak koyduğum bıçağı elime aldım. Hızla mutfağa doğru gidip hazır halde, bıçağı mutfağın diğer ucuna doğru tuttum. Tam bıçağı fırlatacakken
gelem kişinin Kemal olduğunu gördüm.

"Aslında bunu planlamamıştım."
Hızla Kemal'in yanına doğru koştum ve yakasından tutarak "Ne işin var burada yine ne için geldin?" Daha sonra yakasını bıraktım "Madem çalışmayacaksın niye?"

Kemal hızlı bir şekilde "Sana anlatmam gereken çok önemli birşey var." Dedi. "Neyle alakalı?"

Kemal biraz çekinerek "Senin evinle..."

Devam edecek...