İMAM BEY'İN HOCA HANIM'I

10.Bölüm

Hemen başlıyorum

Bismillahirrahmanirrahim 🤍✨

_

1 HAFTA SONRA

Yaptığım yemekleri kaplara koydum. Sonra da poşeti kapının yanına koyup kabanımı giyinmek için yatak odasına geçtim. Yatağın üzerindeki kabanı alıp giyindim ve şalımı da düzeltip kapıya çıktım. Kapıyı kilitledim ve poşetle aşağıya indim.

Nerdeyse hergün öğle namazına doğru Serhat'a yemek götürüyor, bazen de öğrencilerimle zaman geçiriyordum.

Elimdeki poşetle arabama bindim. Serhat bana araba kullanmayı tamamen öğretmişti.

Sonra camii'ye 5 dakika içinde vardım.

Çocuklar koşuşturuyordu. Serhat ise çardaktaydı. Telefona bakıyordu. Sessizce poşeti yan koltuktan aldım ve arabadan inip Serhat'a arkasından yaklaştım. Korkutmak istiyordum. Çocuklara susmaları için işaret parmağımı dudaklarımın üzerine götürüp 'şşş' hareketini yaptım. Kıkırdamaya başladılar.

Tam o anda ellerimle Serhat'ın gözlerini kapattım.

"Ne oluyor!? " derken sesi yüksek çıktı.

Sesimi değiştirip kalınlaştırarak "bon kimom bil bokolom? " aşırı komik çıkıyordu sesim, rezillik.

"Hmm" dedi ve elleriyle ellerimi tuttu.

"Karıcığım mısınız acaba? " diye mırıldandı keyifle.

"Bilmem, " dedim kendi sesimle "ama siz her böyle gözünüzü kapatanın ellerine mi dokunursunuz Serhat İmam Bey? "

Şaşırarak kalktı bende ellerimi çektim ve göğsümde bağladım. Trip atacaktım.

"Güzelim ne alaka? Ben sen olduğun anlamıştım ondan yani" dedi alnımdan öperek.

"Hmm, peki" dedim ve sarıldım o sırada Canan arkadan Serhat'a yaklaşıyordu. Ve az önce benim onlara yaptığım gibi susmam için işaret etti. Korkutacaktı. Bende izin verdim.

"Böööğh" Canan Serhat'a vurarak onu korkuttuğunda gerçekten korkmuştu.

"Tövbe estağfurullah tövbe Canan ne yapıyorsun kızım" dedi damağına vurarak.

Herkes Serhat'a gülüyordu. Bende dahil.

"Ay " dedim gülmekten konuşmak mümkün değildi. "Uçtun Serhat ya çok korktun" dedim kahkahalar içinde.

Serhat ise surat asıyordu. Bu haline bakıp bakıp güldüm.

"Ya ne kızıyorsun kayıp balık nemo'ya benzedin şuan" dedim gülerek. O da gülecek gibi oldu ama gülmedi.

Bir kahkaha attım ve dönüp Serhat'a baktım.
"Ya gülsene biraz ne bu ciddiyet? "

"Güzelim ben imam'ım burda böyle gülemem" Dediğinde bir daha güldüm.

"Ben İmam değilim gülebilirim" dediğimde ikimizde aynı anda güldük.

"E hadi yeter ne yemek yaptın bana karıcığım? "

"Karnıyarık, pilav, cacık. Güzel mii? " dedim dudaklarımı büküp şirinlik yaparak.

"Allah'a şükür, ellerine sağlık Sedefim" dedi ve yerine oturup yemek kaplarını açmaya başladı. Bende ona yardım ettim.

_

Arabayı park edip bahçeye girdim. Annemi ziyarete gelmiştim.

Kapıyı çaldım. Abim açtı.