Yalanlarda Yananlar

-YENİ EV-

Bu bölüm ZeynepSrakaya3 'ya ithafen yazılmıştır :))

.....

Gözlerimin olduğunu biliyordum. Hiç olmadıkları kadar varlardı. Peki o zaman ben neden her yeri karanlık görüyordum? Işıkların kapalı olmadığına emindim çünkü karanlıkta aydınlığa göre çok daha iyiydim.

Etraftan bir ses duymayı umdum ancak duyabildiğim tek şey nefes sesiydi. Kendi nefesim olmadığından emindim. Sağ çaprazımdan geliyordu ses. Hafızamı yokladım en son neler olduğunu hatırlamaya çalıştım. Ancak doğru düzgün hatırlayabildiğim tek şey gözlerim kapanmadan önce gördüğüm yüzdü. Tanıdık mıydı? Hayır asla.

Nefes seslerini dinledim bir süre. Uyuyor olmalıydı çünkü nefesleri oldukça düzenliydi. Kaçırılıp kaçırılmadığımı düşündüm ancak odanın kokusunu aldığımda kokunun oldukça tanıdık olduğunu fark ettim. Ben daha geçen gün odamda ağlayarak Yasemin'in çocuk filmlerini izliyordum, ne ara ne oldu ya? Odadan gelen bir farklı koku da yüksek ihtimalle şu an bulunduğum odadaki kişiydi. Parfümü oldukça güzel ve erkeksi kokuyordu. Ayhan bu tarz parfümleri kullanmazdı. Ensar olabilirdi belki ama onun kokusu da bu kokuyu çok andırmıyordu. Esat? Diye soran iç sesime verebileceğim tek cevap Esat'ın daha fresh parfümler kullanıyor oluşuydu.

Gözlerimi tekrardan aralamaya çalıştığımda bir anda maruz kaldığım beyaz ışığa karşı yüzümü buruşturdum ve ellerimi yüzüme götürmeye çalıştım. Ancak ellerim bağlıydı. Tövbe tövbe uyurken neler olmuş böyle? Gözlerim alıştığında tamamen açtım ve etrafı incelemeye başladım. Karşımda gördüğüm kişiyle yüzümü buruşturdum. Bu niye böyle uyuyor lan? Sanki karısı doğum yaptı. Dur bir dakika karısı ki-

"Lan!" Bağırmamla adamın irkilerek uyanması bir oldu.

"Lan sen kimsin!" Bağırmamla adam yüzünü buruşturdu.

"Lan beni niye bağladın oğlum!"

"Bir kes artık, düzgün konuşur ve sabırlı olursan zaten istediğin cevapları alırsın." Allah'ım buradaki tüm erkeklere nasıl bir ses teli verdin sen? Mübarek kol gibi ses telleri var herhalde.

"Tövbe tövbe. Burada niye herkes bulmaca gibi konuşuyor ya?"

"Buradaki birinci testindi. Geçemedin." Lan ben o testi alıp bir yerlerinize montelerim ama önce bir konuyu mu anlatsaydın?

"Kanka elimi açmazsan kendim açtığımda hiç iyi şeyler olmaz bu bir. Neyin ne testinden bahsediyorsun sen anasını satayım? Bu iki. Hayır üçüncü bir şey bulamadım önce bunları yap gelir gerisi."

"Sana güvensem şu anda bağlı olmazdın zaten." Bak, bak ben bunu döverim. Elimde kalır.

"Sinir katsayılarım arttı yeminle ya!" Göz devirerek ayağa kalktı ve dibime kadar geldi.

"Ellerini açtığımda akıllı duracak mısın?"

"Lan ne akıllısı be adam! Daha kimsin onu bile bilmiyorum ben!" Sözlerimle hafifçe gülümsedi.

"Esat'ın yaptığı hatayı düzeltmeye geldim. Merak etme onun çok yakın bir arkadaşıyım." Bak hiç merak etmedim şu an. Güvenim tam!

"Tamam çöz şimdi beni ismini söylemeyi unutan kalın sesli adam." Verdiğim emir cümlesiyle tek kaşı havalandı. Ancak sonradan ona taktığım lakabı duyunca gülümsedi.