II

12 1 0
                                    

İlk defa, farklı hissettim. Göz göze gelir gelmez. Ama ne yazık ki, bu çok uzun sürmeden oradan ayrılmak zorunda kaldım. Sonuç olarak jeon, bunun farkına varmış olacak ki ben dalgın dalgın yürürken konuştu.

"İlgin var."

"Ne?"

"Fark etmedin mi? İlgin var o kıza."

"Yok, buna ilgi mi deniyor? Öyleyse, yolda gördüğün her erkeğe bakan seninde her erkeğe İlgin var."

"Saçmalama, bin kere dedim ya sana, bakmıyorum."

"Bende bakmıyorum jeon, aynı hesap."

"O hâlde, baktığını kabul ediyorsun."

"Ediyorum."

"Konuşmaya çalışmadın, neden?"

"İstemedim. Herhangi bir kimya yok sonucunda."

"Son kısım hariç."

"Son kısım ayrı."

Son kısım ayrı, jennie. O an ayrıydı benim için her zaman. Nedenini benden çok daha iyi biliyordun sen.

O günün akşamı kafamı dinlemeye, her zamanki gibi okulun kampüsünde yürüyüşe çıktığımda, Sessizlik esnasında seni gördüm. Tek başınaydın, elinde telefonunla. O an çok heyecanlanmıştım. Gerçi, yanında arkadaşların da olsa, seninle konuşmaya niyetim olsa geri çekilmezdim. Ama, seni tek başına, kendin gibi göreceğim için sevindim.

Annenle konuştuğunu birkaç kelimeden sonra fark ettim. Karşına oturdum sonra, yayılarak oturmuştum ama, çekincem yoktu. Kocaman yerde ikimiz tek olunca beni fark etmen zor olmadı. Konuşurken ara sıra bana bakıyordun.

Elimdeki kitabı kenara koyup cebimden sigaramı çıkardım, diğer elime çakmağı alıp sigaramı yakarken sana bakıyordum. Sen, her adımımı izlemeye başladın konuşurken. Hem telefonda cevap veriyor hemde bana bakıyordun. Dumanı üfleyip başımı geriye yasladım.

Sana bakıyordum, sende bana. Bir süre böyle kaldığımıza bende şaşırdım. Ama ikimiz de konuşmaya yeltenecek kadar meraklı değildik birbirimize. Sen aklımı kurcalıyor olsan bile yanına gitmek için henüz erkendi.

O sırada yanında biri belirdi. Gülümsüyordun en samimi halinle. Benim için bundan daha değerli bir şey var mı? Hayır. O ana nazaran şimdi gülüşün için canımı veririm.

Konuştuğun kişinin Taehyung olduğunu fark ettim. Aynı bölümde okuyorduk, yakın bir arkadaşımdı o da. Beni görünce selam vermek için yanıma geliyordu, ve peşinden seni de sürüklüyordu. Şimdi, Taehyung'un benden daha mutlu olmasını diliyorum bazen, çünkü o karşılaştırdı bizi.

İkiniz yanıma geldiniz, çekincem yoktu dediğim gibi, sadece size baktı sigaramı içerken. Taehyung konuşmaya başladı sonra.

"Seni aynı bölümde olmamıza rağmen görmüyorum, arayınca da açmadın. Bak, yarın sen ve jungkook evime geliyorsunuz. Anladın mı?"

"Taehyung, neden evine geliyoruz?"

"Lisa. Benimle dalga geçme, ayrıca orada ikiniz tek olmayacaksınız. Jennie ve birkaç kişi daha geliyor. Bunun dışında, jungkook da gelsin."

"Anlıyorum, farkındayım merak etme."

"Teşekkür ederim, yarın sizi bekliyorum."

Bundan sonra, Taehyung ve sen gittiniz. Konuşma esnasında bana bakıp dinliyordun ama ben sana olan ilgime nazaran, sana yalnızca bir kez baktım.

O günün akşamı, soğuk bir şubat akşamı evime gittim ve, yalnızca uyudum. Herhangi bir şeyi düşünmeden.

Süt Ve BalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin