Süt Ve Bal

Işık

Senin hiçbir zaman haberin olması belki de ama bana her zaman aydınlığı verdin. Sana göre basit gelmiştir belki ama benim için paha biçilemez şeylerdi. Senin bunları basit görebileceğini düşünmek sana ihanet etmek olur mu? Olmasın. Benim ışığıma zarar gelmesin.

Biliyor musun, sen benim ışığımdın. Ve azıcık bile parlasa, o ışık hiçbir zaman sönmeyecek. Biliyorum çünkü senden önce ne haldeysem senden sonra bundan daha iyi olduğumu gördüm.

Beni affet ama, bir insana ışık olurken nasıl gidebilirsin? Ben hâlâ bana evimsin dediğin gecedeyim. Sen ne yapıyorsun şimdi? Bildiğime göre sende iyi değilmişsin.  Sömürdüm mü yoksa seni? Özür dilerim.

Her neyse, bunlar ertelenebilir.

-

Teklifini duyduğumda gözlerim açılmıştı. Seninle bu geceden sonrasını hayal edemiyordum. Ancak, sonrası olacaktı anladığım kadarıyla.

"Elbette, olur. Kaçta?"

"Sen ne zaman uygunsan, ben sana uygun bir zaman yaratırım."

Anlayamadım. Jennie, bana bu kadar atılgan olmamalıydın. Buna hazır değildim o zamanlar. Ama biliyor musun? Çok özlüyorum.

Sonrasında tekrar konuştum;

"Okul sonrası olur. Beni ararsın seni almaya gelirim."

"Hmhm."

"Burada mı kalacağız hep? Sıkıcı. Biraz yürüyüş yapalım hadi."

Ayağa kalktım ve peşimden gelmen için elimi uzattım sana. Beklemeden tuttun elimi. Ayağa kalkınca da bıraktın. Sonra yürümeye devam ettik. Bunun ardından, kapıyı senin için açtım ve evden çıktık.

Dışarısı beklediğimden soğuktu bu yüzden üşüyüp üşümeyeceğini merak ediyordum. Yürümeye devam ettik evin bahçesinde.

"Lisa seni okulda hiç görmedim. Herkesi tanırım ben, seni hiç görmedim."

"Ben de seni görmedim herkesi tanımana rağmen. Seni yeni yeni görüyorum. Neredeyse bir süredir."

"Çok tanıdığın yok mu?"

"Yok. Tanışma gereği duymadım hiç."

"Neden? Yeni insanları tanımak güzeldir bence. Sen neden tanımadın?"

"Gerek duymadım çünkü çoğu insan değişkenlik gösteriyor. Bu da bana sahte geliyor."

"Nasıl yani?"

"Tanıştığın gibi kalmıyorsa ya başta gösterdiği yüzü sahtedir ya da sen onu güzel etkilemişsindir. Senin etkinle de güzel bir şekilde değişmiştir."

"Ama insanların yapısı her zaman aynı kalamaz ki. İnsanın doğası bu değil mi?"

"Jennie, insanın doğası asıl olduğu kişiyle bağlantılıdır. Bu bağlantı ilk tanışma anında çoğu zaman kopukluk gösterir."

"Bilmem, ben insanlara bu şekilde bakamadım hiç. Benim için daha çok bana nasıl hissettirdikleri önemli oldu."

"Sen değişir misin? Biz yeni tanıştık."

"Değişmem ben Lisa, sen bunun doğamda olduğunu görürsün zamanla."

"Bekliyorum seni Jennie, sabırsızlıkla."

"Hmhm, bekle beni."

-

Biraz dalgınım, hatalar varsa affedin. Okumanın arttığını görüyorum ve oldukça şaşırdığımı söylemek istedim, bunu beklemiyordum öylesine bir hedefti. Yine de teşekkür ederim. Sizi sıkmamak adına kısa yazdım. Kısa ve öz yazılar her zaman iyidir. İyi günler dilerim.