Búsqueda.

8 1 0
                                    

"İnanmak ile
Körü körüne beklemek arasındaki
İnce çizgisin sen."
Süt ve Bal - Rupi Kaur

Sana inanarak yaşadım ve daima hazırdım buna. Neden bana geldin? Gelmemen iyi olur muydu bilmiyorum. Seni hiç tanımasam ne olurdu merak ediyorum. Bu duruma gelmemizin sorumlusu ben olabilirim ama benim kadar sen de sorumluydun.

Jennie, senin nasıl bir insan olduğunu ezberlerken bile çözemedim. "O çok iyi bir karaktere sahip." Diye düşünürken bir anda "O böyle biri mi?" Diye düşünmemi sağlamıştın. Ama olsun. Bunu da sevmeyi öğrenmiştim.

;

Sorduğun soru beni şaşırtmış olacak ki, bir süre duraksadım. Ardından derin nefes alarak devam ettim.

"Tabii, seninle buluşurum Jennie. Hangi saatte müsait olursan söyle bana."

"Hmhm, tamam. Ama ben şu an sarhoş oluyorum sanırım."

"Başın mı dönüyor?"

"Evet. Daha yeni oturduk nasıl bu kadar çok içtik ki?"

"Sen su gibi içtin hepsini."

Bir anda gözlerini kısmaya başlayıp bana bakmaya çalıştı. Ne yapacağını bilmiyordu  ve koltuğa yaslandı bana bakarak. Sonra konuştu.

"Uykun gelmedi mi senin?"

"Geceleri çok nadir uyuyorum. Biraz alışkanlık."

"Neden?"

"Sonra anlatırım. Aklın başında değil bak."

"Evet.. çok uykum geldi benim ama."

"Sen bu koltukta uyu, bende kalkıp başka bir yere geçeceğim artık. Sabah ararım seni.''

Ayağa kalkıp saçlarımı geriye attım. Sıcaklık yüzünden kollarımı sıvazladım ve üstten sana bakarken konuşmasıyla birlikte bakışımı ona çevirdim.

"Numaramı bilmiyorsun ki."

"Ben bulurum."

"Hmhm. Tamam o zaman. Aramanı bekleyeceğim lisa! Unutma sakın."

"Unutmam."

Odada bulunan yorganı kenardan alıp üzerine doğru örttüm ve koltuğu daha rahat bir hâle getirdim. O sırada çoktan uyumuştu. Tamamen yerini hazırladığımda bir süre uyuyan yüzünü izledim.

Yavaş yavaş derin uykuya dalıyorken yüzünden belliydi yorgun oluşun. Bir süre yüzünü inceledim fırsatım varken. Kusur göremediğim yüzünde garip bir hipnoz etkisi sarmıştı beni. Ayakta dikilmiş yüzünü izliyordum.

Daha sonra anın farkına vararak kendimi silkeledim. Yavaş adımlarla kapıya doğru ilerlerken yüzümü ekşiterek kendime şaşırdığımı belli etmeye başladım. Bu hareketleri yaptığıma ben bile inanamıyordum.

Ardından üst katta sessiz bir oda bulup uyumak için hazırlandım. Yarına uyanmak için.

-

ÖÖ - 05.00 Am

Sabah erken gitmem gerekiyordu çünkü okula gitmek için hazırladığım eşyalarımın tamamı evimdeydi. Odadan çıkıp hazırlandım ve tam çıkarken anahtarlarımın yanımda olmadığını fark ettim.

En son Jennie ile birlikte içtiğimiz odada olabileceği aklıma geldiğinde odaya doğru tekrar çıkarak içeri girdim. Hâlâ mışıl mışıl uyuyor, çok da sessiz uyuyordu. Masum, bebek gibiydi. Üzerini biraz daha örterek anahtarlarımı da alıp evden çıktım.

Eve gelip hazırlanmam bittiğinde saat çoktan sekiz, sekiz buçuk olmak üzereydi. Telefonuma gelen bildirimle bir süre ayakta telefonumla ilgilendim.

Jeon'un attığı neredesin mesajına okulda cevap vermek çok daha cazip geliyordu. Evden çıkıp bir süre okula doğru yürüdüm. Tan o sırada, sarhoş da olsak dün gece birlikte bugün için plan yaptığımız geldi aklıma.

Bir anda bir stres sardı göğsümü. Ardından sakin kalmaya çalıştım. Bana şu an anlamsız gelen hislerdi bunlar. Okula vardığımda Jeonu her zamanki yerinde beni beklerken gördüm. Gerçi, her zamana nazaran yanında Taehyung'u gördüğümde hafif bir sırıttım çaktırmadan.

"Alışılmadık yüzler görüyorum. İyi bir değişiklik oluyor sanırım?"

"Abartma lisa, yanımda durmasını istedim. Hatta önemli bir şey konuşuyorduk böldün."

"Şüphesiz, hiç akla gelmeyen konulardır o.
Terbiyesizler sizi."

Sonrasında Taehyung utanarak atıldı.

"Ya, biz öyle sandığın bir şey yapmadık sadece işte. Ya neyse bunlar çok ayıp konular ama."

"Lisa, sonra konuşuruz bunu bence okul burası."

"Doğrudur. Jennie evden nasıl çıktı?"

"Arkadaşlarıyla birlikte. Taehyung kahvaltı hazırlayıp geçirdi onları. Ha bir de, Jennie seni sordu. Gittiğini söyleyince durgunlaştı biraz. Hayırdır?"

"Yok bir şey. Haber vermeden gitmem kötü oldu evet, bugün için bir planımız var."

"Duyduğuma inanamıyorum, lisa? Beni her geçen gün şaşırtıyorsun."

"Taehyung, sende az değilsin bu konuda. Malum."

"Kendini arka plana atmaya çalışıyor aklı sıra. Yemezler."

Jeonun sözünün bitmesinin ardından, derslere girmeye başladık. Son dersin ardından, kampüse doğru indiğimde telefonuma mesaj geldi.

+044*******
Bulamadın numaramı bak.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 18 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Süt Ve BalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin