6. Bölüm ~Ah Dilan'ım Ah~

482 78 141
                                    

Arkadaşlar ben artık bu durumdan cidden sıkıldım.😔 Yani kaç defa daha bunu söylemem gerekiyor. Ya çok mu zor beni anlamak. Ben mi anlatamıyorum? Kitabı kütüphanenize ekliyorsunuz o zaman neden oy vermiyorsunuz anlamıyorum ki. Bu yüzden gerçekten çok üzgünüm. Lütfen emeğe saygı ya. İki kitabımda da o aynı şey oluyor. Gerçekten iki kitabıma da çok emek veriyorum. Hatta sizin için bir kitap daha yazacağım. Lütfen sizde oylayıp yorum yapın.😓 Ben sizin yorumlarınızı okudukça motive oluyorum lütfen.😔

(Oy verenlere ve yorum yapanlara hiçbir sözüm yok.🤗)

Dilbar Büyüsü kitabıma da bakmayı unutmayın!

Peçeteleri hazırların.🤧

Dilan'ın Anlatımıyla

Sabah sabah bu alarm sesi de ne ya? Offf başım çatlıyor zaten. Saat sabah 6:30 of. Kalkıp hazırlanmam lazım. Ama hiç halim yok ya. İşi gitmesem mi acaba diye düşündüm. Şımarıklık yapma Dilan. Kalk yürü işe. Hemen elimi yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirdim.

Of ya ben niye bu kadar güzelim ya? Ne güzel oldun beee

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Of ya ben niye bu kadar güzelim ya? Ne güzel oldun beee. Neyse bu kadar övgü yeter. Şimdi işe gidiyoruz. Baran'a yazmadım ben ama. Bu satte uyuyordur belki de. Ben rahatsız etmeyeyim.
Sonra yazarım ne de olsa.
Kapımı kilitleyip evden çıktım. Ama aklım halen Baran da. Yazaıp yazmamak arasında gidip geliyorum. Bu düşüncelerle birlikte arabama binip hemen hastane geldim. Odama giderken Cem hocayla karşılaştım.

-Merhaba Dilan nasılsın?

-İyiyim sen nasılsın?

-Bende iyiyim çok şükür. Odama baktım da seni göremedim. Ama odan çiçeklerle dolu. Kimden geldi bu güzel çiçekler yoksa bir eniştemiz mi var?

- Yoo... Ne alakası var ya. Kendime aldım ben o çiçekleri.

-Bende yedim şimdi bu numarayı. Dilan hadi 1 alırsın 2 alırsın ama orada baya bir çiçek var yâni. Kandırma beni.

-Ayyy... Sabah sabah yeter bu kadar muhabbet. Ben gidiyorum görüşmek üzere. Hemen odama doğru yürümeye başladım.
Ben şimdi bu çiçekleri ne yapacağım ya. Herkes görürse yanlış anlayacak. Neyse şimdilik burada dursunlar ben bunlara illaki bir gözüm bulacağım.
Artık işimin başına dönebiliri. Hastalarım beni bekler.

-Ay bugünde çok yorulduk Zehra. Bu arada Zehra benim hem iş arkadaşım hemde en yakın dostum.
- Evet ya çok yorulduk.

-Gel odamda bir kahve içelim yorgunluk kahvesi. İkimize de iyi gelir. dedim.

- Tamam olur.

Odaya geldiğimizde Zehra çiçekleri görünce çok şaşırdı.

-Ooo Dilancım bu çiçekler kimden? Eniştemiz varda bana mı söylemiyorsun? Baka var da eğer söylemiyorsan darılırım vallahi.

-Şey aslında... dedim utangaç bir tavırla.

- Ne Dilan? Söyle bana hadii. Meraktan ölücem ya.

-Zehra biri var aslında. Ama nasıl anlatsam ki sana?

-Biri var belli. Bu kişi seni baya mutlu ediyor. Yüzünün haline baksana.

- Ya aslında burada tanıştık. Tanışma yı sonra anlatırım sana detaylıca.Sonra işte tanışmaya konuşmaya başladık. İşte bu gördüğün tüm çiçekleri o yolladı bana.

-Oooooo eniştemiz de baya romantikmiş haa. E sen devam et.

-Ya bana iyi geliyor galiba.

-Galiba mı? Kızım ondan bahsederken bile yüzün nasıl da mutlu. Kim bilir onu görünce sen ne yapıyorsundur? Umarım onu görünce bayılmıyorsundur. Hahaha

- Ya Zehra çok kötüsün. Yok bayılmıyorum ama bayılacak gibi oluyorum.

- Hadi çıkalım şimdi. Akşamda ben sana geleyim sen bana anlat detaylıca. Olur mu?

- Tamam olur. Hadi çıkalım.
Zehrayla birlikte odadan çıktık. O kendi arabasına bindi bende kendi arabama. Ya eve gitmeden Zehra'nın sevdiği kurabiyelerden alayım. Birlikte akşam yeriz. Çok güzel bir pastane var bildiğim ordan alayım.

Arabadan inip. Pastane doğru ilerledim. Aslında hemen şurada oturup bu güzek kurabiyelerden yemek istiyorum. Eve kadar sabret Dilan. O da ne? Baran mı o? Evet Baran o. Ama yanındaki kadın kim? İş arkadaşıdır ya. Kötü düşünme Dilan.
Ama elini tutuyor kadın. Yok artık. Bu kadarı da fazla artık. Kurabiye paketi elimden düştü. Hemen dışarı attım kendimi.
Allahım lütfen bu bir rüya olsun.
Gözümden bir damla yaş aktı. Ben de diyorum Baran beni neden aramadı? Demek ki bu yüzdenmiş.
Telefonumu çıkarıp Zehra'yı aradım ellerim tir tir titriyordu.
-Zehra bana yardım et lütfen. Gek beni al burdan.

-Dilan noluyor? Sana mı bişey oldu?

En son telefonun elimden düşüşünü hatırlıyorum. Bide gözlerimin yavaş yavaş kapandığını.

Gerisi yok...

Ah Baran ah Dilan'ı ne hale getirdin...🥺

》Bölüm Sonu 《

Umarım beğenirsiniz. 🤗
Oy verenler lütfen yorum da yapın. Gerçekten sizin yorumlarınız beni çok motive ediyor.😇

Sizleri çok seviyorum tatlı okurlarım.🥰

Doktorun Aşık Hastası 🩸Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin