Dilbar Büyüsü 💙 ve
Sev De Gör 🤍
Kitaplarıma bakmayı unutmayın emeğe saygı lütfen❗
Derslerim çok yoğun
Ama yine de sizi bölümsüz bırakmak istemediğim için size bölüm yazdım.
Emeğimin karşılığını alamıyorum.
Ama okuyucularım için bölüm atıyorum.🦋
Bölüm kısa olabilir kusura bakmayın lütfen.
Gerçekten çok yoğunum.
Keyifli Okumalar ❄
Dilan'ın Anlatımıyla
Hani bazı anlar vardır ya sanki ölmüş gibi olursun.
Bende şuan öyleyim.
Yapamıyorum olmuyor.
Çabalıyorum gayret ediyorum ama olmuyor.
Baran'a çok haksızlık yaptım.
Annemin gelmesi...
Başka birini duyması...
Yüzüğü çıkartmam...
Hepsi üst üste geldi.
Offf kafayı yicem ya.
Ben düşüncelerim arasında boğulurken odaya Zehra girdi.
-İyi misin?
-İyi olmaya çalışıyorum.
-Nolucak böyle?
-Bilmiyorum Zehra ya.
Her Şey üstüste geldi ya.
Baran'ı çok kırdım üzdüm.
Ama bende yıprandım ve yoruldun.
Ne yapacağımı bilmiyorum...
dedim ve istemsizce akmaya başladı yaşlar.
-Şşş. Ağlama sakin ol.
Herşey zamanla yoluna girer merak etme.
Sadece zaman inan bana.
Annenle de konuşuruz.
Baran'ın da gönlünü alırsın sen. dedi göz kırparak.
-Umarım herşey hallolur. Artık dayanacak gücüm kalmadı.
Zehra dolu gözlerle bana sarıldı.
-İyiki yanımdasın. dedim ağlayarak.
-Aaa yeter ağlama bak beni de ağlatacaksın...
- Tamam tamam ağlamıyorum.
Zehra ben artık çok sıkıldım eve gidebilir miyiz lütfen ya
- Tamam ben bi doktorla konuşayım geleyim.
Kafamla Zehra'yı onayladım.
Acaba Baran şimdi ne yapıyordur?
Arasam mı acaba?
Yok ya şimdi kızgındır bana.
Ararsam daha kötü olur?
Ama meraktan çatladım ya.
Zehra doktorla konuştuktan sonra yanıma geldi.
Hemen çıkış işlemlerini yapıp eve gittik.
Annemle göze teması kurmamaya çalışıyorum. Sanırım bişeyler olduğunu anladı.
Eve geldiğimizde kimseyle konuşmadan direkt odama geçtim.
Kalbim delicesine Baran'ı aramak isterken aklım durduruyor beni.
Allahım kafayı yicem.
Bu nasıl birşey.
Üzerimi değiştirip hemen yatağıma uyumaya geçtim...
...
Sabah erkenden uyandım.
Daha doğrusu hiç uyumadın ki.
Baranı düşünmekten uyku tutmadı.
Lavaboya geçtim elimi ve yüzümü yıkadım.
Hızlıca üzerimi değiştirip salona geçtim.
Annem yine mutfakta bişeyler hazırlıyordu sanırım.
-Günaydın. dedi annem mesafeli konuşarak yüzüme bile bakmadı.
-Günaydın.
-Gel kahvaltı yap.
-Yok hayır canım istemiyor.
- Sende bişeyler var ama hadi hayırlısı. Akşam seninle konuşacağım.
- Tamam. dedim ve kapıya doğru ilerledim.
Montunu aldım ve dışarı çıktım.
Zehra da hemen arkamdan çıkmıştı.
Elimi çantamın içine attığımda yüzük geldi elime.
Yüzüğe aldım ve baktım.
Taksam mı acaba?
-Takmayı çok istiyorsun dimi.
Kafamı salladım.
-Eğer istiyorsan tak.
Ama annenle de bir an önce konuş bence.
-En yakın zamanda konuşmaya çalışacağım.
Zehrayla birlikte hemen hastaneye gittik.
O kendi odasına gitti.
Ben kendi odama gittim.
...
Sonunda işimiz bitmişti.
Bugün çok yorucu değildi benim için.
Ama Zehra için öyle söylenemez.
Çok yorgun ve bitkin görünüyor.
Hemen eve gittik.
Eve gittiğimizde annem yine mutfakta bişeyler hazırlıyordu.
Odama geçtim ve üzerimi değiştirdim.
-Dilaan salına hel seninle konuşacaklarım var. diye seslendi annem.
Odamda çok oyalanmadan hemen salona geçtim.
Hadi Dilan yaparsın sen.
Git ve annenle konuş.
Koltukta oturan annemin yanına oturdum.
-Seni dinliyorum anne.
-Sana bulduğum çocuk var ya onunla sana bir buluşma ayarladım.
- Ne? Anne bu kadar da fazla.
Ayağa kalkıp kafamı ellerimin arasına aldım ve devam ettim.
-Anne ben Baran'ı seviyorum.
Ve ondan başkası benim hayatıma giremez.
- Sen benim lafımın üzerine laf söyleyemezsin küçük hanım.
-Yeter ya yeter bıktım ben.
Bırak da artık kendi kararlarımı kendim alayım.
Mesleğime kadar sen seçtin ya.
Ne giyeceğime nasıl davranacağıma hangi okula gideceğime sen karar verdin.
Bari seveceğim adama ben karar vereyim artık.
Yeter. Rahat bırak beni.
Annem tepki vermeden bana bakıyordu.
Yıllardır içimde tutuklarımı bı nefeste söyledim.
Gerçekleri söylemek iyi geldi.
》Bölüm Sonu 《
Umarımbeğenirsiniz CANLARIM.♥️
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın emeğe saygı lütfen.❗
Sizleri çok seviyorum tatlı okurlarım.🤍
