H.P. op een andere manier

De Steen Der Wijzen

POV. Vivian

'Professor Krinkel?' Zeg ik verbaast als ik professor Krinkel in het midden van de kamer zie staan voor een of andere spiegel. 'Dat hadden jullie niet verwacht hé?' Zegt hij zonder te stotteren. Wat echt heel erg vreemd is. 'Eerlijk gezegd had ik hier niemand verwacht!' Zeg ik heel erg eerlijk. 'Gebruik het meisje!' Zegt een of andere akelige stem die ik nooit meer van mijn leven zou willen horen. 'WTF! Wie was dat?' Zeg ik. Ik kijk om mij heen en zie dat George, Fred, Ron en Harry tegen de muur worden getrokken, door raar genoeg de muur zelf. 'Uhm... Ik weet niet precies wat ik hier van moet denken. Maar ik weet wel één ding, ik zou het heel erg fijn vinden als je mijn vrienden even los maakt van de muur.' Zeg ik. Krinkel en die andere stem beginnen heel erg hard te lachen. 'SERIEUS! WAT ZIJN JULLIE ALLEMAAL VOOR MENSEN!' Roep ik keihard. Ik begrijp echt niemand hier. 'Krinkel ik wil haar zien.' Hoor ik die akelige stem weer zeggen. 'Ja Krinkel, ik wil dat gastje ook zien!' Zeg ik ook tegen Krinkel. Krinkel doet zijn tulband die hij altijd al om zijn hoofd heeft af. 'MAN! IK ZEI DAT IK DAT GASTJE WILDE ZIEN! NIET JE HOOFD!' Roep ik keihard. Krinkel draait zich om, zodat ik zijn achterhoofd kan zien. Maar ik zie geen achterhoofd maar gewoon zijn tweede hoofd. Okay, dat is dus niet gewoon! Dat is ranzig! 'IEWWW... WIE HEEFT ER NOU TWEE HOOFDEN?' Gil ik keihard. 'IK DENK HIJ!' Roep George opeens, waardoor ik weer door krijg dat hun er ook nog zijn. 'Waarom zit ik eigenlijk niet aan de muur vast?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Omdat is jou nodig heb, meisje.' Zeg het tweede hoofd van Krinkel. 'Okay, waarvoor?' Vraag ik. 'Je moet De Steen Der Wijzen voor mij uit de spiegel halen!' Zegt het Tweede hoofd van Krinkel. 'Waarom zou ik?' Vraag ik. 'OMDAT IK JE DAT BEVEEL!' Roept het hoofd nou kwaad. 'Maar ik neem geen bevelen aan van twee hoofdige mensen!' Zeg ik. Het tweede hoofd begint rood aan te lopen van woede wat er best wel grappig uit ziet, waardoor ik natuurlijk keihard moet lachen. 'WAT VALT ER TE LACHEN!' Blaft het hoofd heel kwaad. 'Gewoon, je bent zo rood als een tomaat!' Zeg ik lachend. 'QUIET!' Roept het hoofd nu heel kwaad, maar dan ook echt heel erg kwaad. 'Waarom?' Vraag ik ongeïnteresseerd. 'Omdat jij, Vivian, mij gaat helpen De Steen Der Wijzen in handen te krijgen!' Zegt het hoofd met een gemene grijns op zijn gezicht. 'Waarom heb je geen neus?' Vraag ik er ineens random tussen door. Er viel mij al de hele tijd iets op wat niet klopte aan zijn gezicht. Ten eerste: Hij zit aan de achterkant van het hoofd van iemand anders. Ten tweede HIJ HEEFT GEWOON GEEN F*CKING NEUS! 'SERIEUS VIVIAN! EN DAT VRAAG JE AAN HEM!?' Roept Fred mijn kant op. 'FRED HOUD JE MOND!' Gil ik naar hem. Best onaardig, maar boeie! Ik voer hier een heel serieus gesprek met een gezicht op het achterhoofd van professor Krinkel, ja het is een HEEL serieus gesprek. 'Dus Vivian, ga je mij nog helpen of niet?' Negeert het hoofd mijn vraag. 'Hoe weet je mijn naam?' Negeer ik zijn vraag. 'Dat heeft Perkamentus je toch vertelt? Of niet soms?' Zegt het hoofd. 'K*TZOOI!' Gil ik keihard en schop tegen een steen aan die op de grond ligt. Hoe komt die steen daar eigenlijk? Ahhh... boeie! 'Dus je weet het wel?' Zegt het gezicht. 'JA! EN DAARVOOR HAAT IK JE VOOR ALTIJD! HOE KON JE DAT DOEN!? IK VERTROUWDE JE TOEN WAARSCHIJNLIJK!' Roep ik keikwaad naar het hoofd. 'Waar hebben ze het over?' Vraagt George aan Fred. 'Geen idee!' Antwoordt Fred. 'Mevrouwtje ik weet alles beter, heeft blijkbaar jullie niet verteld dat ze mijn dochter is.' Zegt het hoofd. 'Is Hermelien jou dochter!' Zeggen Fred en George tegelijkertijd. 'NEE DOMKOPPEN! VIVIAN IS ZIJN DOCHTER!' Roepen Harry en Ron tegelijkertijd naar Fred en George. 'NOU EN! IK WIL ZIJN DOCHTER NIET ZIJN! IK BEN GEWOON LIEVER VIVIAN! VIVIAN ZONDER K*T VADER!' Roep ik kwaad. Ik pak mijn toverstok erbij en vuur een of andere spreuk die in mij opkomt op Professor Krinkel en het hoofd af. Het hoofd verdwijnt ineens en de spreuk raakt Krinkel. Krinkel draait zich kwaad naar mij om en ik hoor het hoofd lachen. Ik kan het hoofd niet zien, maar de lach kan ik heel goed horen. Krinkel loopt op mij af en pakt mij vast bij mijn keel. 'KUN... JE... NIET... IETS... BETERS... VERZINNEN...!' Probeer ik te roepen tussen het adem happen door. Ik geef hem een knietje en hij valt op de grond. Ik hoor de lach ook niet meer. En tot mijn verbazing verkruimeld Krinkel tot as. Best creepy eigenlijk. Harry, Ron, Fred en George vallen van de muur af op de grond. 'En nu nog die steen vinden!' Zeg ik. 'Die heb je al gevonden!' Hoor ik Professor Perkamentus achter mij zeggen. Ik draai mij om en kijk omhoog. 'Ik begrijp echt niet wat er net is gebeurd!' Zeg ik en alles wordt zwart voor mijn ogen. Ik haat de duisternis!

_______________________________________________

Sorry, dat het niet zo'n lang hoofdstuk is. Ik update weer zo snel mogelijk. Dit boek is al bijna klaar )^-^( Ik heb super veel zin in H.P op een andere manier 2 te gaan schrijven. Hij krijgt wel een andere naam, maar die moet ik nog bedenken. Hopelijk vinden jullie het nog een leuk boek. Please vote/comment. -XXX- Esmee.