H.P. op een andere manier

Watte?

‘Die naam moeten we dus ergens zien te vinden.’ Zeg ik. ‘Zullen we meteen naar de bibliotheek gaan?’ Vraagt Harry. ‘Oké, maar de bibliotheek is zo saai.’ Zeg ik en maak een gaap beweging. ‘Dan nog, wil jij erachter komen wat die hond bewaakt?’ Vraagt Ron. ‘Ja en nee. Die hond is gigantisch en heeft drie koppen, DRIE KOPPEN!’ Antwoord ik. ‘We gaan gewoon zoeken in de boeken, misschien vinden we wel iets.’ Zegt Hermelien. We lopen naar de bibliotheek toe en pakken allemaal een hele stapel boeken. Dit gaat echt zo saai worden.

‘Jo, mensjes wat was de naam ook al weer?’ Vraag ik na een tijdje. ‘Nicolaas Flamel.’ Zegt Harry. ‘Hoe spel je dat?’ Vraag ik.  ‘Volgens mij N-i-k-o-l-a-a-s en dan f-l-e-m-o-l.’ Zegt Ron. ‘Dat is niet waar. Je spelt het zo N-i-c-o-l-a-a-s en dan F-l-a-m-e-l.’ Zegt Hermelien. ‘Dan denk ik dat ik hem heb gevonden.’ Zeg ik. ‘In welk boek?’ Vraagt Harry. ‘Niet in een boek, maar op dat papiertje van de chocokikker van Perkamentus.’ Zeg ik en geef het aan Harry. ‘En wij gingen in boeken zitten lezen om hem te vinden.’ Zegt hij lachend. ‘Hermelien pak dat boek eens even, ik denk dat daar in staat wat de hond bewaakt.’ Zegt Harry. Hermelien pakt een dik boek en bladert er wat in. ‘Hebbes, de hond bewaakt De Steen Der Wijzen.’ Zegt Hermelien. ‘De Steen Der watte?’ Vragen Harry, Ron en ik tegelijkertijd. ‘De Steen Der Wijzen.’ Herhaalt Hermelien. ‘En dat is?’ Vraag ik. ‘Door die steen blijf je eeuwig leven.’ Zegt Hermelien. ‘Cool!’ Zeg ik.

Gisteren zijn we erachter gekomen wat de drie koppige hond bewaakt. Vandaag begint de kerstvakantie. Dan ben ik helemaal alleen met een paar jongens en geen meisjes. Waarom kon Hermelien niet gewoon blijven? Ik pak mijn telefoon en ga naar whats-app. ‘Hey’ Stuur ik naar Hermelien. Ik krijg bijna meteen een appje terug. ‘Hoi’ Reageert Hermelien terug. ‘Het is hier zo saai L’ Stuur ik naar haar. ‘Hier niet, wij hebben dadelijk kerst ontbijt’ Stuur Hermelien terug. ‘Leuk, jammer dat je niet hier kon blijven’ Stuur ik weer naar haar. ‘Ja, vond ik ook, maar ik moet nu gaan. Doei!’ Stuurt ze. ‘Bye’ Stuur ik terug en leg mijn telefoon weer weg. Ik kleed mij aan en ga naar de leerlingenkamer. Ron en Harry zijn er al en er liggen allemaal pakjes onder de kerst boom. ‘Maak snel open, Vivian!’ Zegt Ron en ik pak een pakje en maak het open. ‘Karamel, sneeuwbol, Chocolade, jurkje, schoenen. Nou ik heb wel leuke dingen gekregen en jullie?’ Zeg ik tegen Harry en Ron. ‘Ik heb een Wemel trui, zoals altijd. Nee, nu heeft mijn moeder ook voor jou een Wemel trui gebreid Harry.’ Zegt Ron. ‘Ik vind hem wel mooi en ik krijg meestal toch niks bij kerstmis dus ik ben eigenlijk wel blij.’ Zegt hij. Ik leg al mijn spullen weg die ik heb gekregen en doe het jurkje met de schoenen aan die ik heb gekregen.

___________________________________________________________________

Sorry, sorry, sorry, sorry, sorry, dat ik heel erg lang niet heb geschreven, maar ik had even geen ideeën meer. En sorry voor het korte hoofdstuk. Ik probeer zo snel mogelijk weer een nieuw langer hoofdstuk te schrijven. -xxx- Esmee.