Starting Over Again (Kathniel)

53- BLACKMAIL

LONG TIME NO UPDATE!!! :)

---------

53- Baguio, Day 2 (</3)

Kath's POV

It's so dark outside pero lumabas parin ako. I can't sleep e. Natutulog na yong mga kasama ko sa kwarto.

Over thinking really really really sucks! I checked my time and it's already 11:38 PM. What the hell am i doing here? Ba't napunta ako dito sa parang may hanging bridge papunta sa kabila. Tumawid ako sa hanging bridge kahit na may fear ako sa matataas. Nanginginig akong dumaan don pero finally! Nakadaan na ako. OMG. I'm so proud of my self! HAHAHA

Omg. Ang dilim buti na lang may dala akong flashlight.

*Grrroooggsssshhh* Mukhang uulan yata. Ugh! Ang tanga tanga ko. Saan ako pupunta ngayon? Omg! Umaambon na. Waahhhhh! Somebody please help me.

Sumilong muna ako sa isang puno ngunit bigla na lang lumakas yong ulan. Hindi ko na alam kung saan ako pupunta. Alangan namang tumawid ako sa hanging bridge pabalik ulit e ang lakas ng ulan. Nakakatakot!!! Huhuhu! Umupo na lang ako don sa isang bato na nakasilong sa isang puno pero wala na, basang basa na ako.

"Kasalanan mo to Daniel e! Ayaw mo ko patulogin. I over think about you so much. And it sucks, you know." Sigaw ko.

Bigla biglang parang may dumaan sa likuran ko. Wahhhh!!!

Napatayo ako bigla at tumakbo ng tumakbo. Hindi ko na alam kung saan na ako dinadala ng paa ko. Tuloy parin yong pagbagsak ng malakas na ulan kasabay pa ng kidlat. Shet naman oh. Bakit feeling ko may sumusunod sakin? Huhuhu umiiyak na talaga ako. I have no choice, babalik na ako sa hotel.

Pagtalikod ko, tumakbo agad ako pero may parang humarang sakin. Shet! Pinikit ko na lang mga mata ko.

"Pst." Wahhhhhhh!!!! Nagsasalita siya. Napaupo ako kasi natatakot na talaga ako. Umiyak na ako ng umiyak don at tinakpan ko ang mga mata ko using my hands.

"Daniel huhuhuhuhuhuhuhu tulongan mo ko dito." Sabi ko habang umiiyak.

"HAHAHAHA" Biglang may tumawa. WAHHHHH!! AYOKO NA DITO!!!

"Please, ayoko na dito. Somebody help me." Sabi ko ulit.

"Sino ba kasing nagsabi saiyo na lumabas ka sa ganitong oras? Buti na lang nakita kita kanina na lumabas. Pasaway ka talaga forever noh?" HUH? Bigla na lang may lumapit sakin at niyakap ako ng mahigpit.

"Stop crying, baby girl. I'm already here. You're safe with me." Sabi niya ulit.

Humiwalay siya sa yakap at tinanggal yong kamay ko na naka takip sa mga mata ko.

"Hey, open your eyes." Unti unti kong binuksan yong mata ko.

"D-daniel?" Mahina kong sinabi.

He just smiled kaya napangiti ako bigla at niyakap siya.

Bigla niya akong binuhat at pinasilong sa isang mas malaking puno.

"I'll just go around para tumingin ng pwedeng silungan at pwedeng pampalipasan ng gabi. I'll be back. Okay? Babalik ako." Sabi niya.

"Daniel, sama ako. Wala akong kasama dito. Naatatakot ako."

"No. You stay here. Mas safe ka dito. Babalik ako. Babalikan kita. Promise."

"Paano kung may kumuha sakin dito? Ha?" i asked.

"No one's getting you."

"Malay mo may tao diyan sa tabi tabi at kunin ako."

"Relax Kath. I don't quite like the idea of anyone else getting you"