Fatih sultan mehmet ile zamana yolculuk

~Bölüm 8~

İçerisi okadar çok kalabalık olmuştu ki.Herkes can atıyordu eserlere bakmak için.Peki padişahı derinden etkiliyen şey neydi?
O bir kaftandı.Osmanlı kaftanı.Padişahın çocukken tahta çıktığında giydiği kaftandı.Padişahı derinden etkilemişti.

Camın içindeydi kaftan,mehmet amca yaklaşmıştı cama,çok derin bakıyordu.Padişah ise kaftana takılıp kalmıştı gözünü bir an bile olsun ayırmıyordu.Mehmet amca padişaha bakarak konuşaya başlamıştı.

-Evlat,bu ne biliyormusun?

padişah hâlâ kafası kaftana bakıyordu.Ve kafasını bir aşağı bır yukarı sallamıştı.

-Peki ne bu kaftan.Birazda sen anlat.

-Bu kaftanı bilmezmiyim mehmet amca.Bu kaftan fatih sultan mehmetin küçükken tahta çıkarıldığında giydiği kaftan.Ben o günü dün gibi hatırlıyorum.

Mehmet amca kaşlarını yukarı kaldırdı.Padişah öyle yaptığını görünce durumu düzeltti.

-Yani padişah olsaydı.Hatırlardı sonuçda onun bir anı.

-Haa,öyle desene,o anı sanki sen yaşamıssın gibi anlatıyorsun.

Aslında padişah gerçekten yaşamıştı.Ama nasıl söyliyecekti.
Mehmet amca yürümeye başlamıştı.Padişahta yanında yürümeye devam ediyordu.

Gezdiler,gezdiler Mehmet amcanın yorulduğunu fark etmişti padişah.

-Mehmet amca gidelim isterseniz.Yoruldunuz sanırım.

-Evet,yoruldum aslında ,yaşlandım artık.Gidelim.

Topkapı sarayını dışına çıkarlar havva baya karamıştı.Topkapı sarayı ışıklarla donanmıştı.Daha hava karanlık olsa bile hâlâ gelenler vardı.Padişah,mehmet amcanın konuna girmişti.Ve yürüdüler,Yürüdüler.Mehmet amca evine gelmişlerdi.

-Evlat sen neriye gideceksin?

-Hiç bilmiyorum mehmet amca.

-evlat istersen bügün benim misafirim ol.yari bakarız bir çaresine.Hanımda yok zaten gitti.Kız kardeşinin yanına

-Teşekkür ederim mehmet amca,bana gerçekten çok yardımcı oldun.

Evin kapısından içeri girerler.Ev çok büyüktür büyük büyük lambalar.Hertarafta bir resim.Galiba mehmet amca çok zengindi.
Evin içinde merdiven bile vardı.Padişahın açıkcası çok hoşuna gitmişti.Mehmet amca anlatmaya başladı.

-Fatih evladım.Ben emekli bir polisim.Benim görevim vatını milleti korumakdı.Çok şeyler gördüm.Çok şeyler yaşadım.ama işimden asla vazgeçmedim çünkü severek yaptığım bir meslek.zaman beni bu hale getirdi.Çok yaşlandım

Padişah aslında bunların çoğunu anlamamıştı.Ama mehmet amca anlattıkca niraz olsun anlamıştı

-Mesleğiniz gerçekten çok güzelmiş.Değer gören bir meslek

-Neyse ben acıktım yemek yiyelim en sevdiğin yemek nedir fatih?

Düşünür. Aklına acaba şimdiki ile aynımı yemekler diye düşünür.

-Mutanca yemeği çok severim.

İlk defa duymuşcasına tepki veremez.acaba neydi o?
Padişahin sevdiği yemeklerden birisi.

-Evladım ilk defa duydum.Varmi yokmu bilmiyorum.Ama sana güzel bir yemek söylicem pilav üstü tavuk.

Aradan saatler geçer.Padişah bir odada uyumaya çalışır ama aklında okadar soru vardırki.Eski zamana nasıl gidecekti?Bunları düşünürken uykuya dalar.

Rüya görür

Gülbahar hatun hastalanmış.Yataklara düşmüş.Kadınlar toplanmış kuranı kerim okuyo.Padişah hemen odaya dalar.Gülbahar hatunun yanına koşar.

-Herşey için çok özür dilerim.Ben böyle olmasını istemezdim.Ama bak geldim işte burdayım. Lütfen iyi ol artık.

-Neredeydin?Seni çok sevdiğimi bilmiyormuydun?

-inanmıyacaksın ama ben geleceğe gittim. İstanbul'un halini gördüm.

O sırada gülbahar hatun yavasla yok olmaya başlar.padişah bir çığlık atarak."Hayır,Hayır gitme lütfen"

Padişah balkona doğru koşar gülbahar hatun Beyazıt ile gül bahçesinde oyun oynuyor.Güler birden soluyor. Herkes korku içinde kaçmaya başlıyor....

Devam edecek...