Küçük Beyaz Yalanlar (Dazai & Reader)

son savaş🕊️

_____________________♡______________________

-hayatının sonuna kadar pislik bi katil olacaksın

-elini kana bulamış bi sürtükten fazlası değilsin sen

-ANNEMİZİ ÖLDÜRDÜN SEN!

-Eğer gücünü istemiyorsan kontrol etmek zorundasın

-Isabel-chan neden benim yanımda çalışmıyorsun

-22 yaşına geldiğinde hala birini sevmiyorsan evlen benimle

-anneni küçük kardeşini öldürdün ısabel-chann!

-görünüşe bakılırsa yeteneğine pek hakim olamıyorsun ha küçük hanım

-öldür.Canlı olan nefes alan ne varsa hepsini öldür

Aldığım darbe ile savrulmuştum ve hayatım gözlerimin önünden geçiyordu sesler kafamda yankılanıyordu

-kalk ayağa ve sözünü tut hani başımı kopartacaktın

-baya güçlenmişsin ha babalık

Ayağa kalkıp kanayan burnumu elimin tersi ile sildim

Ve tekrar saldırdım

Fakat nafile

Her saldırımda beni daha da uzağa fırlatıyordu

-efendim yardımcı ola-

-karışma!

~Yazarın anlatımı~

Ve tekrar saldırdı

Tekrar duvara çarpıldı

Tekrar
Tekrar
Ve tekrar

Her seferinde aynı duvara son hızda fırlatılıyordu
Artık canı bile yanmaya başlamıştı kemikleri kırılıldıkça azura iğleştirmeye çalışıyordu ve artık yetişemiyordu perişan haldeydi

Kıyafetleri yırtılmış yüzü ve saçı dağılmış ve çoğu yerinden kanlar akıyordu azura yarım teklif etse de her seferinde reddediyordu

-efendim artık yetişemiyorum izin verin yardım edeyim

-hayır asla onu kendim yeneceğim

Ve tekrar saldırdı

Ama babasının bu vuruşu diğerlerinden çok farklıydı

Daha hızlı

Daha çok kuvvetle

Daha uzağa fırlatarak

Daha acımasızca

Sanki ölümüne bi atış yapıyormuşcasına vurmuştu Ve Isabel kendini 3 oda ötede yatarken ve neredeyse ölmek üzereyken buldu kırılan kaburgaları ak ciğerine batıyordu ve nefes almasını imkansızlaştırıyordu

-efendim! Öleceksiniz

-eğer sen ölmezsen Dazai'e onu sevdiğimi söyle olur mu azura

-git kendin söyle seni ahmak intihar eder gibi salakça şeyler yapıyorsun ve aptalca konuşuyorsun eğer çok seviyorsan yardımımı kabul et ve siktir git kendin söyle