Tırnaklarım boğazımı sıkan elini çizdiği için hafif hafif boynuma ılık bır sıvı aktı. Onun kanı . Ölmeden önce hissttiğim onun kanı ve sert yüz ifadesi . Bir insan ne kadar kötü bir şekilde ölür sorusunun cevabı gibiydim.
Renkten renge girdiğime kalıbımı basabilirim. Nefes almak benim için hiç bu kadar kıymetli olmamıştı. Bacaklarım çırpınmaktan güçsüz düşmüştü. Tam umudumu kestiğim anda güçlü sinirden damarları belli olan eli gevşedi. Anında öksürüklere boğuldum . Gözlerimdeki yaşların sonu gelmiyordu. Hıçkırıklarım odada yankılar yapıyordu. Korkudan titreyen ellerimi boğazıma götürdüm ve bakışlarımı ona çevirdim. Yüzünde hiç bi ifade yoktu sanki bi kaç dakika önce beni boğacak olan o değildi . Gözlerini üzerimden çekip hızlı adımlarla kapıdan çıktı. Yaşadığım şokla hıçkırıklarım kesilmiyordu . Boğazım feci halde kurumuştu .
Odanın kapısı açıldı ve içeri o girdi. Üzerine hala birşey giymemişti. Korkak bir kedi yavrusu gibi hiç şansım olmadığını bildiğim halde yatağın en köşesine geçtim ve bacaklarını kendime çekip başımı yere eğdim. Ondan kaçabildiğim kadar kaçtım. Yatağın yanına geldi ve elindeki suyu bana uzattı kafamı kaldırıp tuttuğu bardağa baktım sonra daha çok kendime sokuldum. Kafasını geriye sonra sağa sonrada sola yatırıp kütletti sanki öfkesini kontrol etmek istiyormuş gibi bir hali vardı. Elindeki bardağı yumuşak hareketlerle yere bıraktı ve dizleriyle yatağın üzerinde ilerleyerek yanıma geldi . Elleriyle yüzümü kavradı ve ona bakmamı sağladı .Elleri buz gibi tenimi ısıtıyordu. Hava bu kadar soğukken sıcak olan insanlara her zaman özenmisimdir.
Bakışları yüzümde keşfe çıkarken rahatsız olduğumu belli etmek için yerimde kıpırdandım. Ağlamam durmuştu ama hıçkırıklarım bitmiyordu. Yine hıçkırınca yüzümdeki bir eli bacaklarıma diğer eli sırtıma gitti korkudan gözlerimi sımsıkı kapatıp ellerimle yüzümü kapattım.Beni havaya kaldırıp benim oturduğum yere kendisi oturdu ve beni kucağına indirdi ama elleri hala aynı yerdeydi . Bacağımdaki elini yüzümü kapatan ellerime yöneltti . Nazik bir hareketle bileklerimi kavradı ve yüzümden çekti . Ellerimin çekilmesiyle gözlerimi açtım ve yüzüne baktım . Gözlerinde beni boğmak isteyen zarar vermeye yönelik hiç bir duygu yoktu . Aksine kabus görmüş çocuğunu sakinleştirmeye çalışan bir babadaki şevkat vardı.
Dağılmış topuzumdan fırlayıp alnıma düşen saçları geriye atarak aramızdaki sessizliği bozup konuşmaya başladı . "Sana kaçmamanı söylemiştim"
Bu kadar sakin ve iyi davranması beni korkutuyordu .Yine ani bir hareket etmesinden korkuyordum.
"Benim söylediklerime uymazsan karşı gelirsen acımam "
"Lütfen bırak beni"dedim titrek sesimle . Kaşları çatıldı bu hiç iyi birşey değildi .
"Unut bunu"
"Benden ne istiyorsun "
"Benle yaşamaya alışmanı"
"Ben senle yaşayamam , sen kimsin ,neden böyle bir şey yapıyorsun "
"Alaz"
"Ne?"
"Adım Alaz "
"Peki Alaz. Neden beni kaçırdın?"
"Benimle yaşaman için "
"Seninle yaşamam bırak beni!"
"Yaşayacaksın"
"Annem şimdi meraklanıp polise haber vermiştir bile en kısa zamanda seni bulurlar ama eğer şimdi beni evime götürürsen senden şikayetçi olamam" söylediklerime şuanki durumda olmasam ben bile gülerdim sanki sokaktaki küçük bi çocuğu çikolatayla kandırıp kaçırcakmışım gibi yapmacık birseydi bu yaptığım.Oda benimle aynı fikirde olduğunu belirten aşağılayıcı bir kahkaha attı.
"Hmmm nasıl korktum şuan biliyor musun(!) "
"Beni herne olursa olsun bulurlar"
"Bunu yurt dışındaki seninle ilgilenmeyen annen yada şuanda annenle olduğunu sanan arkadaşın mı sağlıyacak ? "
Nasıl olurda herşeyi yönetebilir ki . Hala tepkisiz bir şekilde kucağında oturuyordum gözlerimden gözlerini ayırmıyordu.
"Bana ne yapıcaksın?"
"Bana karşı gelmediğin sürece hiç birşey "
"Benden ne yapmamı bekliyorsun"
Gözlerini kısıp gözlerime baktı yüzüme biraz daha yaklaşırken belimdeki eli sıkılaştırdı ve beyaz tenine tepki olan kırmızı dudaklarını aralayıp hareket ettirdi
"Eski hayatını unutucaksın ve benimle yaşıyacaksın"
Oy verin lütfen . Sizleri seviyorum yeni bölümü en kısa zamanda yazmaya çalışacağım . Yazım hataları olabilir kusura bakmayın :)))
