Güneşin (gxg)

#17

Doğa arabayı park ederken ben kapının önünde onu bekliyordum. Hava soğumaya başlamıştı bu yüzden elimde tuttuğum deri ceketi üzerime giydim. Elimi ceketimin cebine attığımda içinde bir kağıt vardı.

düşledim kayboldum, konuştum ziyan oldum
eskinin huzurunda el pençe divan durdum
ah, devrimim benim, nedir senden çektiğim
sen gelmedin ama ben değiştim.

Kağıdı açtığımda bu gece Güneşlerin söylediği şarkının sözleri yazıyordu ve notu Ada'nın yazdığını anlamam çok uzun sürmemişti. ben kağıda bakmaya devam ederken arabayı park eden Doğa yanıma geldi. "O ne?" diyerek kağıdı elimden aldı. okuduktan sonra yüzüme baktı.
"Ada di mi bu?" derin bir nefes alıp geri verdikten sonra "Evet" diye cevapladım.

"Ne ara koymuş bunu senin cebine?" Doğa konuşarak merdivenlerden çıkarken ben bir şey demiyordum. Eve girip kendimi koltuğa attım. Bir süre sonra Doğa da yanıma gelip oturdu.

Yanıma oturmasıyla kafamı omuzuna koydum. "Sende bir şey var. Daha bir saat önce aşırı mutluydun, Güneş'ten ayrıldığın için mi üzüldün yoksa?" diye alayla söyledi. Bir şey demeden derin bir iç çektim. "Ay hayır sende cidden bir şey var, anlat çabuk"

"Ben sana bir şeyi söylemedim" diye mırıldandım. "Biliyordum!" heyecanlı bir anda bağırmasıyla gülümsedim. "Özür dilerim bağırdığım için lütfen anlat"

Biraz bekledikten sonra konuşmaya başladım "Güneş'le konuşmaya ilk başladığımız zamanlarda" konuşmamı kesip Doğa'nın yüzüne baktım, merakla gözlerime baktı.

"Güneş sarhoşken, Ada seni hiç hak etmedi, dedi" Doğa'nın omuzundan kafamı kaldırıp gözlerinin içine bakıp dikleştim koltukta. Doğa bir şey demeden yüzüme bakıyordu, şaşırmış ve üzgün bir ifadesi vardı. 

"Bundan önce ona Ada'dan bahsetmiştim ama adını söylemediğime eminim" diye devam ettim. uzun bir sessizlikten sonra Doğa konuştu "Bunu Güneş'e sordun mu?" sorduğu soruya sadece kafamı hayır anlamında sallayarak cevap verdim. 

"Bundan sonra da ceketinin cebinde Ada'nın bana sürekli yazdığı notlardan buldum. Konuşmam lazımdı en başından ama öğreneceğim şeylerden korktum ve sonra da kendimi Güneş'e aşık bir şekilde buldum" Sonlara doğru sesim kısılmış ve gözlerim dolmuştu, bunu gören Doğa bana sarılıp kendine doğru çekti. 

Doğa'yla birbirimize bir süre bir şey demeden sarıldık. Sessizliği Doğa bozdu "Ne yapacaksın şimdi?"
"Bilmiyorum. Galiba Güneş'le yarın konuşacağım"
"Bence de en mantıklısı bu gibi duruyor." Konuşması bitince bana sarılı olan kollarını ayırdı ve arkasına yaslanarak oturmaya devam etti. Şaşırdığı biliyordum ama bunu belli edecek hiçbir şey söylemiyordu.

Konuyu kapatmak için konuşmaya başladım, "Çağla'yla iyi anlaşmış gibiydin" bana bakıp gülümsedi "Yani evet, hoş kız" "Belki de seni tek geceliklerden çıkartan kişi olur ne dersin" dediğim şeyle yüzündeki gülümseme silinip daha ciddi bir ifade aldı. "Bu kişinin o olduğunu sanmıyorum. En fazla bir gece yerine üç dört gece olur." 

Bir süre Doğa'nın yüzüne bakıp konuşmaya devam ettim "Bence yakışırsınız" dediğim şeyle yavaşça ayağa kalktı "Ben aşırı yorgunum, toparlanıp uyuyacağım. Sabah görüşürüz" benim bir karşılık vermemi beklemeden yanımdan ayrılıp odasına gitmişti bile. Birden neden böyle yaptığını anlamamıştım, ilişkilerden bahsettiğimde hep böyle yapardı ama bu sefer Çağla'ya karşı farklı baktığını düşünmüştüm.

Ben de oturduğum yerden kalkıp odama gittim. Üzerimdekileri çıkartıp pijamalarımı giydim, fazlaca yorgun hissediyordum o yüzden direkt banyoya ilerleyip uyumak için hazırlandım. 

Yatağa girmeden önce çantamda olan telefonu çıkarttım ve gelen bildirimlere baktım, önemli bir şey yoktu. Yorganın altına girip bir süre Güneş hakkında düşündüm. Güneş'in Ada'yı tanıması konusunu acil bir şekilde onunla konuşmam gerekiyordu yoksa işler daha da işler daha da karışacak ve ikimiz de fazlasıyla üzülecektik. 

Yatağımın yanındaki komodinde duran telefonu elime aldım ve Güneş'le olan konuşmama girdim.

Güneş seninle bir şey konuşmam lazım

Eylül yarın müsaitsen bir şey konuşabilir miyiz?

Yazmamla beraber Güneş de aynı şeyi yazmıştı. Aynı konu olduğundan adım gibi emindim ve yarın ne olacağını asla kestiremiyordum.